Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

papyri

  • 21 папирус

    papyrus мн. -ri
    * * *
    * * *
    * * *
    biblus
    paper-rush
    papyri
    papyrus

    Новый русско-английский словарь > папирус

  • 22 Bibulus

    1.
    bĭbŭlus, a, um, adj. [1. bibo].
    I.
    Lit., drinking readily, freely ( poet. or in postAug. prose):

    bibulus Falerni,

    Hor. Ep. 1, 14, 34:

    potores,

    id. ib. 1, 18, 91.—More freq.,
    B.
    Transf., of inanim. things, that sucks in or absorbs moisture:

    harena,

    sand that imbibes, drinks up moisture, Lucr. 2, 376; Verg. G. 1, 114; Ov. M. 13, 901:

    lapis,

    a stone that absorbs moisture, Verg. G. 2, 348 (qui harenarius vocatur, Serv.); Col. 3, 15, 4:

    litus,

    Ov. H. 16 (17), 139:

    favilla,

    Verg. A. 6, 227:

    radix,

    Ov. M. 14, 632:

    talaria,

    moistened, id. ib. 4, 730:

    medulla,

    id. ib. 4, 744:

    ollae bibulae aut male coctae,

    Col. 12, 45, 3:

    papyrus,

    growing in moist places, Luc. 4, 136:

    charta,

    blotting-paper, Plin. Ep. 8, 15, 2; cf. Isid. Orig. 6, 10, 1:

    taenia papyri,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    nubes,

    Ov. M. 14, 368 (cf. 1. bibo, B. 1.): lanae, absorbing or taking color, id. ib. 6, 9 (v. poto).—
    II.
    Trop., of hearing (cf. 1. bibo, II.):

    aures,

    ready to hear, listening, Pers. 4, 50.
    2.
    Bĭbŭlus, i, m., a proper name.
    I.
    L. Publicius Bibulus, a military tribune in the time of the second Punic war, Liv. 22, 53, 2.—
    II.
    M. (in Appian. Civ. 2, 8, Aeukios) Calpurnius Bibulus, a contemporary of Cœsar, consul with him A.U.C. 695, Suet. Caes. 19; 20; 49; cf. Cic. Vatin. 9, 21; id. Fam. 1, 9, 12; id. Att. 1, 17, 11; 2, 14, 1; 2, 19, 2; 6, 1, 13; 6, 8, 5.—
    III.
    C. Bibulus, an œdile A.U.C. 775, Tac. A. 3, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > Bibulus

  • 23 bibulus

    1.
    bĭbŭlus, a, um, adj. [1. bibo].
    I.
    Lit., drinking readily, freely ( poet. or in postAug. prose):

    bibulus Falerni,

    Hor. Ep. 1, 14, 34:

    potores,

    id. ib. 1, 18, 91.—More freq.,
    B.
    Transf., of inanim. things, that sucks in or absorbs moisture:

    harena,

    sand that imbibes, drinks up moisture, Lucr. 2, 376; Verg. G. 1, 114; Ov. M. 13, 901:

    lapis,

    a stone that absorbs moisture, Verg. G. 2, 348 (qui harenarius vocatur, Serv.); Col. 3, 15, 4:

    litus,

    Ov. H. 16 (17), 139:

    favilla,

    Verg. A. 6, 227:

    radix,

    Ov. M. 14, 632:

    talaria,

    moistened, id. ib. 4, 730:

    medulla,

    id. ib. 4, 744:

    ollae bibulae aut male coctae,

    Col. 12, 45, 3:

    papyrus,

    growing in moist places, Luc. 4, 136:

    charta,

    blotting-paper, Plin. Ep. 8, 15, 2; cf. Isid. Orig. 6, 10, 1:

    taenia papyri,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    nubes,

    Ov. M. 14, 368 (cf. 1. bibo, B. 1.): lanae, absorbing or taking color, id. ib. 6, 9 (v. poto).—
    II.
    Trop., of hearing (cf. 1. bibo, II.):

    aures,

    ready to hear, listening, Pers. 4, 50.
    2.
    Bĭbŭlus, i, m., a proper name.
    I.
    L. Publicius Bibulus, a military tribune in the time of the second Punic war, Liv. 22, 53, 2.—
    II.
    M. (in Appian. Civ. 2, 8, Aeukios) Calpurnius Bibulus, a contemporary of Cœsar, consul with him A.U.C. 695, Suet. Caes. 19; 20; 49; cf. Cic. Vatin. 9, 21; id. Fam. 1, 9, 12; id. Att. 1, 17, 11; 2, 14, 1; 2, 19, 2; 6, 1, 13; 6, 8, 5.—
    III.
    C. Bibulus, an œdile A.U.C. 775, Tac. A. 3, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > bibulus

  • 24 cognatio

    cognātĭo, ōnis, f. [cognatus].
    I.
    Lit., blood relationship, kindred, connection by birth.
    A.
    Of men.
    1.
    Absol.: societas... quae nata a primo satu... serpit sensim foras, cognationibus primum, tum adfinitatibus, [p. 361] deinde amicitiis, post vicinitatibus, tum civibus, Cic. Fin. 5, 23, 65:

    frater noster cognatione patruelis,

    id. ib. 5, 1, 1:

    ut quisque te maxime cognatione, adfinitate, necessitudine aliquā attingebat,

    id. Verr. 2, 2, 10, § 27:

    cognationem commemorare,

    id. ib. 2, 2, 26, §

    64: cognationis jura inpetrare,

    Plin. Pan. 37, 3: propinqua, a near or close relationship:

    cujus gloriae faveo propter propinquam cognationem,

    Cic. Lig. 3, 8:

    Barcina, propinquā cognatione Hannibali junctus,

    Liv. 23, 41, 2; cf. id. 6, 39, 4 (infra 2); Nep. praef. 7; Suet. Ner. 3; Curt. 5, 3, 12; 6, 11, 20;

    for which: artissimā cognatione alicui junctum esse,

    Just. 5, 6, 4: longa or longinqua, a distant relationship:

    longā quidem cognatione stirpi regiae adnexus,

    Curt. 4, 1, 19:

    Alexandrum etiam longinquā cognatione contingere,

    id. 10, 10, 19. —
    2.
    With cum:

    dicere, sibi cum eo amicitiam cognationemque esse,

    Cic. Verr. 2, 2, 26, § 64:

    nulla tibi cum isto cognatio, nulla necessitudo,

    id. ib. 2, 5, 68, § 176; cf. id. ib. 2, 4, 33, §

    72: agere mecum per cognationem quae mihi secum esset,

    id. Att. 12, 49, 1.—
    3.
    With gen. pers.:

    deorum cognationem agnoscerem non invitus ( = cum dis),

    Cic. N. D. 1, 32, 91; cf.:

    deorum cognatione teneri,

    id. Div. 1, 30, 64:

    dictatorem propinquā cognatione Licini se apud patres excusare solitum,

    Liv. 6, 39, 4:

    Alexandro cognatio Bubaris non Darei tantum temporibus pacem praestitit,

    Just. 7, 4, 1; 12, 3, 1.—
    B.
    Of animals:

    equorum,

    Plin. 8, 42, 64, § 157:

    caprarum,

    id. 8, 50, 76, § 203.—
    C.
    Of plants:

    arborum,

    Plin. 16, 12, 23, § 61:

    caeparum,

    id. 19, 6, 33, § 108:

    papyri cum calamis,

    id. 16, 36, 64, § 157.—
    II.
    Transf., concr., kindred, relations, persons, allied by descent:

    homo summae potentiae et magnae cognationis,

    Caes. B. G. 7, 32:

    hoc commune dedecus familiae, cognationis, nominis,

    Cic. Clu. 6, 16: cum tibi tota cognatio sarraco advehatur, id. ap. Quint. 8, 3, 21.—
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., relationship, association, intimate or natural connection, agreement, kindred, resemblance, affinity (freq. and class.):

    quibus (poëtis) est maxima cognatio cum oratoribus,

    Cic. de Or. 3, 7, 27; id. Ac. 2, 36, 115:

    cognatio studiorum et artium,

    id. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:

    omnes artes... quasi cognatione quādam inter se continentur,

    id. Arch. 1, 2:

    numerus... nec habebat aliquam necessitudinem aut cognationem cum oratione,

    id. Or. 56, 187:

    numquam sibi cognationem cum praediis esse existimavit suis,

    id. Sull. 20, 59:

    an potest cognatio propior ulla esse quam patriae?

    id. Phil. 5, 2, 6:

    cum rerum naturā,

    id. Div. 2, 14, 33:

    rerum duarum,

    subjects, Quint. 9, 2, 105:

    dierum ac noctium,

    Plin. 6, 33, 39, § 211:

    quid in litteris proprium, quid commune, quae cum quibus cognatio,

    Quint. 1, 4, 12; 1, 10, 36:

    huic (napthae) magna cognatio ignium,

    Plin. 2, 105, 109, § 235.—
    B.
    Transf., concr., of works of art:

    Pamphili cognatio et proelium ad Phliuntem ac victoria Atheniensium,

    the allied commanders painted by Pamphilus, Plin. 35, 10, 36, § 76; 35, 11, 40, § 136.

    Lewis & Short latin dictionary > cognatio

  • 25 ligamen

    lĭgāmen, ĭnis, n. [1. ligo], a band, tie, bandage ( poet. and in post-Aug. prose):

    Sidoniae nocturna ligamina mitrae,

    Prop. 2, 22, 15; Ov. M. 14, 230:

    ligamina vitium,

    Col. 11, 2, 92:

    ligamina herbarum,

    id. 12, 8, 1.—In sing.:

    papyri ligamen,

    a bandage, ligature, Col. 6, 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > ligamen

  • 26 papyrum

    păpyrus, i, m. and f., and păpy-rum, i, n., = papuros, the paper-reed, papyrus.
    I.
    Lit.:

    papyrum ergo nascitur in palustribus Aegypti, aut quiescentibus Nili aquis... triangulis lateribus, decem non amplius cubitorum longitudine in gracilitatem fastigatum,

    Plin. 13, 11, 22, § 71:

    in Euphrate,

    id. 13, 11, 22, § 73. Ships were made of it, id. ib.; Luc. 4, 136:

    in vasis papyri super aquas,

    Vulg. Isa. 18, 2;

    and sails and cordage from its bark,

    Cels. 5, 28, 12; Col. 6, 6, 4; Pall. 3, 33;

    also shoes,

    Mart. Cap. 2, § 115; Tert. Carm. ad Sen. 22;

    and wicks,

    Veg. Vet. 2, 57;

    the roots were used instead of wood,

    Plin. 13, 11, 22, § 72;

    and likewise for funeral piles,

    Mart. 10, 97, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    A garment made from the bark of the papyrus:

    succinctus patriā papyro,

    Juv. 4, 24.—
    B.
    Paper made of papyrus-stalk (cf.:

    liber, charta),

    Juv. 7, 101; Cat. 35, 1; Mart. 3, 2, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > papyrum

  • 27 papyrus

    păpyrus, i, m. and f., and păpy-rum, i, n., = papuros, the paper-reed, papyrus.
    I.
    Lit.:

    papyrum ergo nascitur in palustribus Aegypti, aut quiescentibus Nili aquis... triangulis lateribus, decem non amplius cubitorum longitudine in gracilitatem fastigatum,

    Plin. 13, 11, 22, § 71:

    in Euphrate,

    id. 13, 11, 22, § 73. Ships were made of it, id. ib.; Luc. 4, 136:

    in vasis papyri super aquas,

    Vulg. Isa. 18, 2;

    and sails and cordage from its bark,

    Cels. 5, 28, 12; Col. 6, 6, 4; Pall. 3, 33;

    also shoes,

    Mart. Cap. 2, § 115; Tert. Carm. ad Sen. 22;

    and wicks,

    Veg. Vet. 2, 57;

    the roots were used instead of wood,

    Plin. 13, 11, 22, § 72;

    and likewise for funeral piles,

    Mart. 10, 97, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    A garment made from the bark of the papyrus:

    succinctus patriā papyro,

    Juv. 4, 24.—
    B.
    Paper made of papyrus-stalk (cf.:

    liber, charta),

    Juv. 7, 101; Cat. 35, 1; Mart. 3, 2, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > papyrus

  • 28 resegmina

    rĕsegmĭna, um, n. [reseco], clippings, parings:

    unguium,

    Plin. 28, 1, 2, § 5:

    papyri amputare,

    id. 13, 12, 23, § 77.

    Lewis & Short latin dictionary > resegmina

  • 29 scapus

    scapus, i, m. [root skap-; Gr. skêptô, to prop, skêptron; Doric, skapos; cf.: scipio, scamnum, scopus; Engl. shaft], a shaft, stem, stalk, trunk, etc.
    I.
    In gen., Varr. R. R. 1, 31, 5; Col. 9, 4, 4; Plin. 18, 10, 21, § 95; Sen. Ep. 86, 17.—
    II.
    In partic.
    A. B.
    A sheet of paper: aliquid papyri illinere scapo, Varr. ap. Non. 168, 14.—
    C.
    A weaver's yarn-beam, Lucr. 5, 1353.—
    D.
    The shaft of a column, Vitr. 3, 2 sq.—
    E.
    The shank of a candlestick, Plin. 34, 3, 6, § 11.—
    F.
    The post or newel of a circular staircase, Vitr. 9, 2 fin. —
    G.
    The main stile of a door on which it hinged, Vitr. 4, 6.—
    H.
    The beam of a balance, Vitr. 10, 8; Fest. s. v. agina, p. 10 Müll.; and s. v. librile, p. 116 ib.—
    K.
    = membrum virile, Aug. Civ. Dei, 7, 24 fin.; Veg. 5, 14, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > scapus

  • 30 ἀγάλλω

    1 honour, do honour to τὸν μὲν (sc. Πέλοπα)

    ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν δίφρον O. 1.86

    καὶ νῦν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κείνου ὁμόσπορον ἔθνος N. 5.43

    med./pass.,] ν ἀγαλλομ[ (ἵπ[ποισι]ν ἀγαλλόμ[ενος supp. Snell ex alio papyri fragmento.) fr. 215b. 13.

    Lexicon to Pindar > ἀγάλλω

  • 31 ἐγώ

    ἐγώ ( ἐγώ（ν), μοι, ἐμοί, ἐμίν, με, ἐμέ; ἄμμες, ἄμμι（ν), ἄμμε; νῷν) Apart from its use within direct speech, this pronoun in the singular may normally be referred to both Pindar and chorus, but to the chorus only Pae. 4.21 cf. Fränkel, W & F, 366̆{1}, van Leeuwen, 407̆{15}, 505̆{36}. The plural is never certainly used to represent the singular.
    1 ἐγώ. ( ἐγών before a vowel P. 3.77, but ἐγώ correpted I. 1.4) “ οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι” O. 4.24

    καὶ ἐγὼ νέκταρ πέμπων ἱλάσκομαι O. 7.7

    εἰ δ' ἐγὼ κῦδος ἀνέδραμον ὕμνῳ O. 8.54

    ἐγὼ δέ τοι ἀγγελίαν πέμψω ταύταν O. 9.21

    ἐγὼ δὲ κλυτὸν ἔθνος Λοκρῶν ἀμφέπεσον, μέλιτι εὐάνορα πόλιν καταβρέχων O. 10.97

    ἐγὼ δὲ οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ O. 13.49

    διασωπάσομαί οἱ μόρον ἐγώ O. 13.91

    ἄνδρα δ' ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν ἔλπομαι P. 1.42

    ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω P. 3.77

    ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω P. 4.67

    “ μῆλά τε γάρ τοᾰ ἐγὼ ἀφίημ” P. 4.148

    ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως N. 1.33

    ἐγὼ δὲ κοινάσομαι N. 3.11

    ἐγὼ τόδε τοι πέμπω πόμ' ἀοίδιμον N. 3.76

    ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ ἄγγελος ἔβαν N. 6.57

    ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ Ὅμηρον N. 7.20

    χρυσὸν εὔχονται, πεδίον δ' ἕτεροι ἀπέραντον, ἐγὼ δ ἀστοῖς ἁδὼν N. 8.38

    ( ἄεθλοι)

    ὧν ἐγὼ μνασθεὶς ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς N. 9.9

    ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν N. 11.11

    ἀλλἐγω̆ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας ἐθέλω I. 1.14

    χαίρετ· ἐγὼ δὲ Ποσειδάωνι περιστέλλων ἀοιδὰν γαρύσομαι I. 1.32

    ἐγὼ δ' ὑψίθρονον Κλωθὼ κασιγνήτας τε προσεννέπω ἑσπέσθαι κλυταῖς ἀνδρὸς φίλου Μοίρας ἐφετμαῖς I. 6.16

    τῶ καὶ ἐγώ, καίπερ ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν I. 8.5

    ἤτοι καὶ ἐγὼ σκόπελον ναίων διαγινώσκομαι a chorus of Keans speaks

    Πα.. 21. κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος, ἐγὼ μὲν ὑπὲρ χθονὸς Pae. 8.14

    σὲ δ' ἐγὼ παρά μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα, fr. 81 ad Δ. 2. ἀλλ' ἐγὼ τάκομαι (as opposed to those not affected by love of Theoxenos) fr. 123. 10. ] νον ἐγὼ[ fr. 140a. 77 (51). ἐγὼ μ[ fr. 140b. 11. μαντεύεο, Μοῖσα, προφατεύσω δ' ἐγώ fr. 150. “ καὶ τότ' ἐγὼ” fr. 168. 4.
    2 acc. a. με, μ（ε).

    στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο θεόδματον χρέος O. 3.7

    ἅ τε Πίσα με γεγωνεῖν O. 3.9

    τεαὶ γὰρ ὧραι μ' ἔπεμψαν μάρτυῤ ἀέθλων O. 4.2

    [ δεῖ σάμερόν μ' ἐλθεῖν (μ add. Boeckh met. gr.: om. codd.) O. 6.28]

    ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει O. 6.83

    μὴ βαλέτω με λίθῳ τραχεῖ φθόνος O. 8.55

    ἁδόντα δ' εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν P. 2.96

    ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι P. 7.13

    Χαρίτων κελαδεννᾶν μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.90

    ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει P. 10.4

    ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν; P. 11.39

    τὰ μακρὰ δ' ἐξενέπειν ἐρύκει με τεθμὸς N. 4.33

    εἰ δέ τοι μάτρῳ μ' ἔτι Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν θέμεν N. 4.80

    οὐ μέμφεταί μ' ἀνήρ N. 7.64

    ἔα με N. 7.75

    Λατόος ἔνθα με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ Pae. 5.44

    λίσσομαι ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ ἀοίδιμον Πιερίδων προφάταν Pae. 6.5

    Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ fr. 75. 7. ἀνδρὸς δ' οὔτε γυναικός χρή [μ]ε λαθεῖν ἀοιδὰν πρόσφορον Παρθ. 2. 3. ὁ Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι Ἀπόλλων fr. 94c. 1. ἀλλὰ θαυμάζω τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13. Μοῖσ' ἀνέηκέ με fr. 151. οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198. ὦ τάν, μή με κερτόμ[ει (με a papyri correctore deletum metro tamen desideratur) fr. 215. 4. “ Κενταύρου με κοῦραι θρέψαν ἁγναί.” P. 4.103 “ τοί μ' κρύβδα πέμπον” P. 4.111 “ φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικλῄσκων προσαύδα” P. 4.119 “ κοὔ με πονεῖ” P. 4.151 “ ἀλλ' ἤδη με γηραιὸν μέρος ἁλικίας ἀμφιπολεῖ” P. 4.157 “ καὶ ὡς τάχος ὀτρύνει με” P. 4.164 “ ὥσπερ τόδε δέρμα με νῦν περιπλανᾶται θηρός” (Stephanus: μίμνοι codd.: Herakles speaks) I. 6.47
    b ἐμέ, ἔμ（ε): emphatic, in first position in sentence save in two dubious examples, fr. 6a. e, fr. 75. 13, where perhaps με should be read.

    ἐμὲ δὲ στεφανῶσαι κεῖνον χρή O. 1.100

    εἴη σέ τε πατεῖν, ἐμέ τε ὁμιλεῖν O. 1.115

    ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν O. 3.38

    ἀλλ' ἐμὲ χρὴ φράσαι O. 8.74

    ἐμὲ δ' οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν O. 13.93

    ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν P. 2.52

    ἐμὲ δ' οὖν τις ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέος P. 9.103

    Μξῖσ, ἀνέγειρ' ἐμέ fr. 6a. e. cf. fr. 151. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ' *d. 2. 23. ἐναργέα τἔμ ὥστε μάντιν οὐ λανθάνει (van Groningen: νεμέω, νεμεα, τεμεῷ codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν a chorus of girls speaks *parq. 2. 33. “ ἐμὲ δ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων” O. 1.77 “ ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ δὲ ὑφαίνειν” P. 4.141
    3 dat.
    a μοι (correpted O. 2.83, N. 1.21, N. 10.80, Pae. 7.10) πολλά μοᾰ ὑπἀγκῶνος ὠκέα βέλη ἔνδον ἐντὶ φαρέτρας possessive O. 2.83

    Μοῖσα δ' οὕτω ποι παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον O. 3.4

    τόλμα τέ μοι εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν possessive. O. 13.11

    ἀλαθής τέ μοι ἔξορκος ἐπέσσεται ἁδύγλωσσος βοὰ O. 13.98

    εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι P. 3.110

    “ δόμους φράσσατέ μοι σαφέως” P. 4.117 “ ταῦτά μοι θαυμαστὸς ὄνειρος ἰὼν φωνεῖ” P. 4.163

    μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν P. 4.247

    τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος possessive P. 8.32

    γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι P. 8.58

    ἔνθα μοι ἁρμόδιον δεῖπνον κεκόσμηται N. 1.21

    ( ῥῆμα)

    τό μοι θέμεν εἴη N. 4.9

    ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.72

    μακρά μοι αὐτόθεν ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι τις N. 5.19

    θρασύ μοι τόδ' εἰπεῖν N. 7.50

    εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος N. 8.35

    τὸ δ' αὖτις τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν N. 8.45

    βραχύ μοι στόμα πάντ' ἀναγήσασθ N. 10.19

    “ ἔσσι μοᾰ υἱός” N. 10.80

    μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος I. 1.3

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος I. 4.1

    πολλὰ μὲν ἀρτεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' ἔχει I. 5.47

    τέθμιόν μοι φαμί σαφέστατον ἔμμεν I. 6.20

    ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος I. 7.37

    κεἴ μοί τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4.

    μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26

    λίαν μοι [δέο]ς ἔμπεδον εἴη κεν” possessive Πα... ἔραται δέ μο[ι] γλῶσσα μέλιτος ἄωτον γλυκὺν[ (sc. καταλείβειν simm., Wil.)

    Πα... ]Χαρίτεσσί μοᾰ ἄγχι θ[ Pae. 7.10

    ]μη μο[ι Πα. 7B. 7. ἄπιστά μοι δέδοικα Πα. 7B. 45. ] εἰ δέ μοι[ fr. 60a. 3. “ὦ τάλας ἐφάμερε, νήπια βάζεις, χρήματά μοι διακομπέων” fr. 157. δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν fr. 213. 4. ἔστι μοι πατρίδ' ἀρχαίαν ( ἀγάλλειν e. g. supp. Snell) fr. 215. 5. ethic dat., c. impv.

    ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων O. 6.22

    ἀπό μοι λόγον τοῦτον, στόμα, ῥῖψον O. 9.35

    ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα O. 10.1

    ἔλα νῦν μοι πεδόθεν I. 5.38

    ἐ]να[ισίμ]ῳ νῦν μοι ποδὶ στείχ ων ἁγέο Παρθ. 2. 66. cf.

    καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι ποινὰν τεθρίππων P. 1.59

    b ἐμοί, emphatic form, never ethic, once possessive P. 5.76

    ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν εἰπεῖν O. 1.52

    ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεται O. 1.84

    ἐμοὶ μὲν ὦν Μοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκᾷ τρέφει O. 1.111

    ὣς ἐμοὶ φάσμα λέγει O. 8.43

    βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος παρέχοντι P. 2.66

    “ τοῦτ' ἔργον ἐμοὶ τελέσαις —” P. 4.230 φῶτες Αἰγείδαι, ἐμοὶ πατέρες (v. Wil., Pind., 477f; Fränkel, D & P, 485̆{2}) P. 5.76

    ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.48

    ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε Πότμος ἄναξ N. 4.41

    “καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξ” N. 10.77 “εἰ μὲν αὐτὸς Οὔλυμπον θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶγτ; σύν τ' Ἀθαναίᾳ” (supp. Boeckh: om. codd.) N. 10.84

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς I. 6.56

    ἀλλ' ἐμοὶ δεῖμα μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν ( ἀλλ' ἐμὲ coni. Boehmer) I. 8.11

    ἐμο[ὶ δ] Pae. 2.102

    “ ἐμοὶ δ' ὀλίγον δέδοται” a chorus of Keans speaks Πα... ἐμοὶ δὲ τοῦτον διέδω[κ.ν] ἀθάνατον πόνον *pa. 7B. 21.
    c ἐμίν. [κατ' ἐμὶν coni. Schr.: κατά τιν codd. P. 8.68] ]

    τὶν μὲν [πά]ρ μιν[] ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς Pae. 10.19

    cf. Σ Ar., Av. 931: χλευάζει τῶν διθυραμ- βοποιῶν τὸν συνεχῆ ἐν τοῖς τοιούτοις δωρισμὸν καὶ μάλιστα τὸν Πίνδαρον συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι τὸ ἐμίν fr. 298, Schr.
    5 ἄμμε, acc. pl.: us i. e. mankind

    μία δ' οὐχ ἅπαντας ἄμμε θρέψει μελέτα O. 9.106

    καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.6

    6 ἄμμιν, ἄμμι, dat. pl. “λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἀναστάῃ” P. 4.155 “ καρτερὸς ὅρκος ἄμμιν μάρτυς ἔστω Ζεῦς” P. 4.167 ἄμμι δ' ἔοικε Κρόνου σεισίχθον υἱὸν κελαδῇσαι i. e. for Pindar and his fellow Thebans I. 1.52 ἄμμι δ' πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον i. e. to the chorus and the victor I. 7.49 ἐπειδὴ τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός i. e. for us Greeks I. 8.10 “ μηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω ἄμμιν.” I. 8.44 μὴ προφαίνειν, τίς φέρεται μόχθος ἄμμιν (probably the fragment is part of some speech) fr. 42. 2.
    7 νῷν dual dat. “ οὐ πρέπει νῷν τιμὰν δάσασθαι” (νῶ（ι）ν, νῶ（ι) codd.) P. 4.147 ] ο νῶιν[ (σὺν τῷ ϊ. Σ.) P. Oxy. 841. fr. 94. 2.

    Lexicon to Pindar > ἐγώ

  • 32 εὔκαρπος

    εὔκαρπος, -ον
    1 fruitful

    εὐκάρποιο γαίας μέτωπον P. 1.30

    ἀριστεύοισαν εὐκάρπου χθονὸς Σικελίαν N. 1.14

    Θραικίαν γαῖαν ἀμπελόεσσάν τε καὶ εὔκαρπον Pae. 2.26

    ]ν εὐκάρπ[ου (supp. Snell, qui χθον]ὸς ex alio frag. papyri add.) fr. 215b. 12.

    Lexicon to Pindar > εὔκαρπος

  • 33 ἵππος

    ἵππος (ὁ. ἡ.) (-ος, -ου, -ον; -οι, -ων, -οις（ι), - ους.)
    1 horse

    θεὸς ἔδωκεν δίφρον τε χρύσεον πτεροῖσίν τ' ἀκάμαντας ἵππους O. 1.87

    ὕμνον ἀκαμαντοπόδων ἵππων ἄωτον O. 3.4

    μιν αἰνέω, μάλα τροφαῖς ἑτοῖμον ἵππων O. 4.14

    ἁμίλλαις, ἵπποις ἡμιόνοις τε μοναμπυκίᾳ τε O. 5.7

    Ποσειδανίοισιν ἵπποις ἐπιτερπόμενον O. 5.21

    πῦρ πνεόντων ἀρχὸς ἵππων O. 7.71

    ἀγάνορος ἵππου θᾶσσον O. 9.23

    ἕλε Βελλεροφόντας ἵππον πτερόεντ O. 13.86

    στεφάνοισί νιν ἵπποις τε κλυτὰν P. 1.37

    ἀνδρῶν ἵππων τε σιδαροχαρμᾶν δαιμόνιαι τροφοί P. 2.2

    Κένταυρον, ὃς ἵπποισι Μαγνητίδεσσιν ἐμείγνυτ P. 2.45

    “ ἀντὶ δελφίνων δ' ἐλαχυπτερύγων ἵππους ἀμείψαντες θοάς” P. 4.17

    Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα P. 6.32

    κρηπῖδ' ἀοιδᾶν

    ἵπποισι βαλέσθαι P. 7.3

    ὕμνος ὁρμᾶται θέμεν αἶνον ἀελλοπόδων μέγαν ἵππων N. 1.6

    παρὰ πεζοβόαις ἵπποις τε ναῶν τ' ἐν μάχαις N. 9.34

    φιάλαις ἅς ποθ' ἵπποι κτησάμεναι Χρομίῳ πέμψαν N. 9.52

    Πανελλάνεσσι δ' ἐριζόμενοι δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων I. 4.29

    ἐριζόμεναι νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ; ἅρμασιν ἵπποι I. 5.5

    ἔιδεν οὔτε πατρωίαις ἐν ἀρούραις ἵππους Μυρμιδόνων Pae. 6.107

    θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν fr. 89a. 3. ἵππων τ' ὠκυπόδων πολυγνώτοις ἐπὶ νίκαις Παρθ. 2.. Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μιμέο *fr. 107a. 1* καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοισι λτ;τεγτ; τέρπονται Θρ... Διομήδεος ἵππους fr. 169. 9. ] ἵππο[ fr. 169. 22. ἄνδρες θήν τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι (v. l. ἵππιον) fr. 203. 2. ὑφ' ἅρμασιν ἵππος fr. 234. πελεκυφόρας ἵππος fr. 339a. pl. as general term for horses and chariot, or the chariot itself:

    χρυσέαισί τ' ἀν ἵπποις O. 1.41

    δωδεκάγναμπτον περὶ τέρμα δρόμου ἵππων O. 3.34

    κατὰ γαἶ αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμας ἵππους ἔμαρψεν O. 6.14

    ἀποπέμπων Αἰακὸν δεῦρ' ἀν ἵπποις χρυσέαις O. 8.51

    ἀν' ἵπποισι δὲ τέτρασιν O. 10.69

    εὖχος ἤδη παρὰ Πυθιάδος ἵπποις ἑλὼν P. 5.21

    Ὀλυμπίᾳ τ' ἀγώνων πολυφάτων ἔσχονθοὰν ἀκτῖνα σὺν ἵπποις P. 11.48

    ὁ δ' Ἀμφιαρεῖ σχίσσεν κεραυνῷ παμβίᾳ Ζεὺς τὰν βαθύστερνον χθόνα, κρύψεν τ ἅμ ἵπποις N. 9.25

    πάντα δ' ἐξειπεῖν, ὅσ ἀγώνιος Ἑρμᾶς Ἡροδότῳ ἔπορεν ἵπποις I. 1.62

    οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.13

    Θέμιν οὐρανίαν χρυσέαισιν ἵπποις ἆγον Οὐλύμπου λιπαρὰν καθ' ὁδὸν fr. 30. 2. ἀλ]λοτρίαις ἀν' ἵπποις sc. of the Muses. Πα. 7B. 12.

    ἵπποι μὲν ἀθάναται Ποσειδᾶνος ἄγοντ' Αἰακ[ Pae. 15.2

    οὔθ ἵπ[ (ἵπ[ποισι]ν ἀγαλλόμ[ενος add. Snell ex alio frag. papyri) fr. 215b. 13. ἀελλοπόδων μέν τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι fr. 221. 1.

    Lexicon to Pindar > ἵππος

  • 34 ὀμφαλός

    ὀμφᾰλός (acc. only.)
    a of the Delphic shrine of Apollo.

    πὰρ μέσον ὀμφαλὸν εὐδένδροιο ματέρος P. 4.74

    ὀμφαλὸν ἐριβρόμου χθονὸς ἐς νάιον προσοιχόμενοι P. 6.3

    ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρ' ἀοίδιμον P. 8.59

    Πυθῶνά τε καὶ ὀρθοδίκαν γᾶς ὀμφαλὸν κελαδήσετ P. 11.10

    παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλεν χθονός N. 7.33

    χθονὸς ὀμφαλὸν παρὰ σκιάεντα Pae. 6.17

    γᾶς παρ' ὀμφαλὸν εὐρύν Pae. 6.120

    ]ος ὀμφαλόν (εὐκάρπ[ου χθον]ὸς supp. Snell ex alio frag. papyri) fr. 215b. 12. test. Strabo, 9. 3. 6, καὶ ἐκάλεσαν τῆς γῆς ὀμφαλόν, προσπλάσαντες καὶ μῦθον, ὅν φησι Πίνδαρος, ὅτι συμπέσοιεν ἐνταῦθα οἱ αἰετοὶ οἱ ἀφεθέντες ὑπὸ τοῦ Διός, ὁ μὲν ἀπὸ τῆς δύσεως, ὁ δ' ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς fr. 54, cf. Paus., 10. 16. 3.
    b centre, heart θεοί, πολύβατον οἵ τ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις ὀιχνεῖτε πανδαίδαλον τ εὐκλἔ ἀγοράν fr. 75. 3.

    Lexicon to Pindar > ὀμφαλός

  • 35 πάτριος

    a of one's father

    ἀντεφθέγξατο δ' ἀρτιεπὴς πατρία ὄσσα O. 6.62

    b of one's fathers, ancestral

    ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον λοιπῷ γένει O. 2.14

    πατρίαν εἴπερ καθ' ὁδόν νιν εὐθυπομπὸς αἰὼν ταῖς μεγάλαις δέδωκε κόσμον Ἀθάναις N. 2.6

    φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν πατρίων οἴκων ἀπό τ' Ἀργεος (Er. Schmid: πατρώων codd.) N. 9.14 ]ι πόλιν πᾰτρίαν (Snell: πατρωίαν papyri, in una Π post πόλιν positum) Pae. 6.178

    Lexicon to Pindar > πάτριος

  • 36 πατρώιος

    (-ίῳ, -ιον; -ίαν, -ιαι, -ίαις; -ίων, -ί（α): -ῴας, -ῴαν, -ῴαις.)
    1 of one's fathers, ancestral Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον (πατρωιαν Π.) O. 2.35 διὰ γαῖαν τρίχα δασσάμενοι πατρωίαν (byz.: - ωαν codd.) O. 7.75 ἀέθλων πατρωίων (byz.: - ώων codd.) P. 4.220

    πατρῴας ἀπὸ γᾶς P. 4.290

    πατρωίαν πόλιν (byz.: - ώαν codd.) P. 5.53

    πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα P. 6.45

    βουσὶν πατρῴαις P. 9.23

    ἐν δ' ἀγαθοῖσι κεῖται πατρώιαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες (byz.: πατρῶαι codd.) P. 10.72

    Θρασυδᾷος ἔμνασεν ἑστίαν τρίτον ἔπι στέφανον πατρῴαν βαλών P. 11.14

    ἀτὰρ Αἴας Σαλαμῖν' ἔχει πατρῴαν N. 4.48

    [ πατρώων (contra metr. codd.: πατρίων Er. Schmid) N. 9.14] στάθεν τύμβῳ σχεδὸν πατρωίῳ (Er. Schmid: - ῴῳ codd.) N. 10.66

    τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν Ἐρχομενοῖό τε πατρῴαν ἄρουραν I. 1.35

    μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν i. e. of his father Xenokrates I. 2.44 πατρωίαις ἐν ἀρούραις i. e. of his father Achilles Πα.. 1. [πατρωίαν (contra metr. papyri: πατρίαν Snell) Πα.. 1.] πατ]ρῴαν Ἑκαερ[γ (supp. Snell: ]ρωιαν Π̆{S}: ]ρωιον Π.) Πα. 7B. 35. πατρῶἰ ἐπεὶ[ Θρ. 4. 12.

    Lexicon to Pindar > πατρώιος

  • 37 πατρῷος

    (-ίῳ, -ιον; -ίαν, -ιαι, -ίαις; -ίων, -ί（α): -ῴας, -ῴαν, -ῴαις.)
    1 of one's fathers, ancestral Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον (πατρωιαν Π.) O. 2.35 διὰ γαῖαν τρίχα δασσάμενοι πατρωίαν (byz.: - ωαν codd.) O. 7.75 ἀέθλων πατρωίων (byz.: - ώων codd.) P. 4.220

    πατρῴας ἀπὸ γᾶς P. 4.290

    πατρωίαν πόλιν (byz.: - ώαν codd.) P. 5.53

    πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα P. 6.45

    βουσὶν πατρῴαις P. 9.23

    ἐν δ' ἀγαθοῖσι κεῖται πατρώιαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες (byz.: πατρῶαι codd.) P. 10.72

    Θρασυδᾷος ἔμνασεν ἑστίαν τρίτον ἔπι στέφανον πατρῴαν βαλών P. 11.14

    ἀτὰρ Αἴας Σαλαμῖν' ἔχει πατρῴαν N. 4.48

    [ πατρώων (contra metr. codd.: πατρίων Er. Schmid) N. 9.14] στάθεν τύμβῳ σχεδὸν πατρωίῳ (Er. Schmid: - ῴῳ codd.) N. 10.66

    τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν Ἐρχομενοῖό τε πατρῴαν ἄρουραν I. 1.35

    μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν i. e. of his father Xenokrates I. 2.44 πατρωίαις ἐν ἀρούραις i. e. of his father Achilles Πα.. 1. [πατρωίαν (contra metr. papyri: πατρίαν Snell) Πα.. 1.] πατ]ρῴαν Ἑκαερ[γ (supp. Snell: ]ρωιαν Π̆{S}: ]ρωιον Π.) Πα. 7B. 35. πατρῶἰ ἐπεὶ[ Θρ. 4. 12.

    Lexicon to Pindar > πατρῷος

  • 38 στάσις

    στᾰσις (-ις, -ιν; -ίων.)
    1 civil strife

    εἰ μὴ στάσις ἀντιάνειρα Κνωσίας σ' ἄμερσε πάτρας O. 12.16

    φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν πατρίων οἴκων ἀπό τ' Ἄργεος (sc. Ἄδραστος) N. 9.13 “οὐ πενθέων δ' ἔλαχον λτ;οὐγτ; στασίων” (supp. e Plutarcho et Σ papyri Blass) Πα... στάσιν οὐλομέναν (sc. φέρεις;) Πα.. 1. λτ;οὔτ' ἐχθρὰ στάσις> (dubitanter supp. Snell e Σ pap.) Πα. 1. 3. ]ιτο μὲν στάσις Δ. 3. 3. στάσιν ἀπὸ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών, πενίας δότειραν, ἐχθρὰν κουροτρόφον fr. 109. 3. [ ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρες ἢ στάσιν ἄλγος ἐμφανές ( ἱστᾶσιν v. l.) fr. 210.]

    Lexicon to Pindar > στάσις

  • 39 φθίνω

    φθῐνω ( φθίνει: aor. ἔφθινον: med. aor. ἔφθιτο; φθιμένου, -ῳ, -ον, -ων.)
    1 die ὅτι ξένοι ἔφθινον ἄτερθεν τεκέων ἀλόχων τε μελίφρονι αὐδ[ᾷ θυ]μὸν ἀνακριμνάντες (supp. et corr. Lobel: ἐφ[, φ[. ]υνον papyri: v. κηληδών) Pae. 8.76 met.,

    οὐ φθίνει Κροίσου φιλόφρων ἀρετά P. 1.94

    med., φθίτο μὲν γα[ Δ. 4. e. 8. esp. aor. med. part., dead,

    ἐπεὶ τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα φθιμένου Πολυδεύκης Κάστορος ἐν πολέμῳ N. 10.59

    μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν I. 4.10

    ἔδοξ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν I. 8.60

    τηλέφαντον ὄρσαι γέρας φθιμένῳ Μελικέρτᾳ (v. l. ἐπιφθιμένῳ) fr. 5. 3. pro subs., “ κᾶδος ὡσείτε φθιμένου δνοφερὸν ἐν δώμασι θηκάμενοι” P. 4.112 frag., ] τικα μιν φθιμένων [ P. Oxy. 2622, fr. 1, 12 ad ?fr. 346.

    Lexicon to Pindar > φθίνω

  • 40 βύβλος

    βύβλος and [full] βίβλος (v. sub fin.), ἡ,
    A the Egyptian papyrus, Cyperus Papyrus, Hdt.2.92, A.Supp. 761, Str.17.1.15: in pl., stalks of papyrus, PTeb.308.7 (ii A. D.).
    2 rind enclosing the pith of this plant, Thphr.HP4.8.4, etc.: generally, bark,

    φελλῶν καὶ βύβλων Pl.Plt. 288e

    , cf. Hdt.2.96, Plot.2.7.2.
    b in pl., slices of the pith used as writing-material, Hdt.5.58, Hermipp.63.13: sg., strip of

    β., βύβλον εὐρύναντες ἀντὶ διαδήματος Ph.2.522

    .
    3 roll of papyrus, book, Hdt.2.100, A.Supp. 947, etc.: heterocl. pl., βύβλα, τά, AP9.98 (Stat. Flacc.); esp. of sacred or magical writings,

    βίβλων ὅμαδον Μουσαίου καὶ Ὀρφέως Pl.R. 364e

    , cf. D.18.259, Act.Ap.19.19, PPar.19.1 (ii A. D.);

    ἱεραί β. OGI56.70

     (Canopus, iii B. C.);

    β. ἱερατική PTeb.291.43

     (ii A. D.); so of the Scriptures,

    ἡ β. γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς LXX Ge.2.4

    , etc.; ἡ β. the Sacred Writings, Aristeas 316; β. Μωυσέως, ψαλμῶν, προφητῶν, Ev.Marc.12.26, Act.Ap.1.20, 7.42;

    β. ζωῆς Ep.Phil.4.3

    : pl., of magical books, Act.Ap.19.19.
    4 a division of a book, Plb.4.87.12, D.S.1.4, etc.; αἱ β. the nine books of Hdt., Luc. Herod.1.
    II β. στεφανωτρίς flowering head of papyrus, Theopomp. Hist. 22c, Plu.Ages.36. [[pron. full] ῠ, A.Supp. 761.] (βύβλος, βύβλινος, βυβλίον, etc., are the original forms: βιβλ- seems to have arisen in Attic by assimilation in βιβλίον, and is found in earlier Attic Inscrr., cf. IG2.1b, etc., and prevails in Ptolemaic papyri; Inscrr. vary,

    βυβλία Test.Epict.8.32

     (iii/ii B. C.);

    βιβλία IG5(1).1390.12

     (Andania, i B. C.); in Roman times βυβλ- was restored.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βύβλος

Страницы

См. также в других словарях:

  • PAPYRI — mentioning Jews and Judaism have been found in excavations at masada (dating to the period of the Jewish War against Rome in the first century C.E.), in caves in the Judean desert at qumran and Murabba at (from the first and second centuries C.E …   Encyclopedia of Judaism

  • Papyri — Die Artikel Antike Schriftrollen und Papyrus (Beschreibstoff) überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte… …   Deutsch Wikipedia

  • Papyri — Papyrus (papier) Pour les articles homonymes, voir papyrus. Papyrus égyptien Le papier de papyrus (Grec πάπυρος, papyros ; «  …   Wikipédia en Français

  • Papyri — Papyrus Pa*py rus, n.; pl. {Papyri}. [L., fr. Gr. pa pyros. See {Paper}.] 1. (Bot.) A tall rushlike plant ({Cyperus Papyrus}) of the Sedge family, formerly growing in Egypt, and now found in Abyssinia, Syria, Sicily, etc. The stem is triangular… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Papyri d'Oxyrhynchos — Papyri d Oxyrhynque Papyrus 932, une lettre privée du IIe siècle Les papyri d Oxyrhynque sont un ensemble de papyri grecs anciens trouvés sur le site d Oxyrhynque en Égypte …   Wikipédia en Français

  • Papyri d'Oxyrhynchus — Papyri d Oxyrhynque Papyrus 932, une lettre privée du IIe siècle Les papyri d Oxyrhynque sont un ensemble de papyri grecs anciens trouvés sur le site d Oxyrhynque en Égypte …   Wikipédia en Français

  • Papyri Kahun — Les papyrus de Kahun auraient été écrits vers la fin de la XIIe dynastie égyptienne. Ils reproduisent des traités plus anciens et comprennent, entre autres, un traité de gynécologie et un traité de mathématiques. Bibliographie Le livre de Sylvia… …   Wikipédia en Français

  • Papyri Bodmer — Papyrus Bodmer Les Papyri Bodmer sont un ensemble de vingt deux papyri découverts en Égypte en 1952. Sommaire 1 Origine 2 L acquisition du Vatican 3 Voir aussi 4 Notes …   Wikipédia en Français

  • Papyri Chester Beatty — Le papyrus Chester Beatty I, (P45) folio 13 14, contenant des morceaux de l Évangile selon Luc Sommaire 1 Origine …   Wikipédia en Français

  • Papyri Mayer — Les papyri Mayer sont des documents d Égypte antique qui relatent une procédure judiciaire qui s est tenue dans la première année du règne de Ramsès X. Un groupe composé du vizir du Sud et de trois hauts fonctionnaires ont été chargés d… …   Wikipédia en Français

  • Papyri d'Oxyrhynque — Papyrus d Oxyrhynque VI 932, une lettre privée du IIe siècle. Les papyri d Oxyrhynque sont un ensemble de papyri grecs anciens trouvés sur le site d Oxyrhynque en Égypte …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»