Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

pandō

  • 1 pando

    1. pando, āvī, ātum, āre (pandus), I) tr. krümmen, biegen, bes. aufwärts, posteriora, Quint. 11, 3, 100. – oft Passiv pandari, sich krümmen, sich biegen, nec pandentur onere fructuum, Colum.: cetera omnia inferiora pandantur, Plin.: manus leviter pandata, Quint. – II) intr. sich biegen, ulnus et fraxinus... non habent rigorem, sed celeriter pandant, Vitr.: non pandabit materies, Vitr.
    ————————
    2. pando, pandī, pānsum u. passum, ere (Causat. zu pateo), I) auseinander-, ausbreiten, ausspannen, ausspreizen, a) eig.: vela, Cic. u. Ov.: pennas ad solem, Verg.: aciem, Liv.: annosa brachia pandit ulmus opaca, Verg.: rosa paulatim rubescens dehiscit ac sese pandit, u. breitet sich (ihren Kelch) aus, Plin. – crines passi, capillus passus, fliegende Haare, Caes. u.a.: passis manibus od. palmis, mit ausgebreiteten, ausgestreckten Händen, Caes.: manibus ac pedibus pansis, Vitr.: velis passis, Cic. – b) bildl.: alia illa divina (bona) longe lateque se pandunt caelumque contingunt, gewinnen weit und breit Einfluß, Cic. Tusc. 5, 76. – verba passa, aufgelöste W. = Prosa, Apul. flor. 15. p. 19, 1 Kr. – II) übtr.: A) aufsperren, auftun, aufreißen, öffnen, eröffnen, im Passiv medial = sich auftun, sich öffnen, a) eig.: pandite atque aperite ianuam hanc, Plaut.: moenia urbis, Verg.: rupem ferro, gangbar machen, Liv.: via panditur, ist offen, liegt frei, Tac.: poet., agros (igni), durch Feuer bloßlegen, Lucr. 5, 1246: tria guttura, weit aufreißen, Verg. – medial, panduntur portae, Verg.: panduntur inter ordines viae, es öffnen sich Gassen, Liv.: u. v. Örtlichkeiten, die sich gleichs. »vor unseren Blicken auftun, -eröffnen, sich weit und breit ausdehnen od. erstrecken«, repente velut maris vasti sic universa panditur planities, Liv.: urbs
    ————
    ea in ora Oceani sita est, ubi primum e faucibus angustis panditur mare, Liv. – b) bildl.: α) im allg.: spectacula pictā caudā, die schönste Farbenpracht sich entfalten lassen, Hor.: viam fugae, salutis, Liv.: viam ad dominationem, bahnen, Liv.: tempora veris se pandunt, eröffnen sich, Lucr. – β) insbes., eröffnen = offenbaren, kundtun, oraculum, Catull.: nomen, Ov.: res, Verg.: quae nunc panduntur fatis, Orac. vet. b. Liv. 5, 16, 10: o decus Haemonidum, populis quae pandere fata potes, Lucan. 6, 590. – B) ausbreitend trocknen, uvam in sole, Colum.: uva passa, getrocknete Weintraube, Rosinen, Plaut. u. Edict. Diocl.: so auch racemi passi, Verg.: lac passum, geronnene, Ov. – scherzh., senes passi, ausgetrocknete, dürre, Lucil. 557.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pando

  • 2 pando [1]

    1. pando, āvī, ātum, āre (pandus), I) tr. krümmen, biegen, bes. aufwärts, posteriora, Quint. 11, 3, 100. – oft Passiv pandari, sich krümmen, sich biegen, nec pandentur onere fructuum, Colum.: cetera omnia inferiora pandantur, Plin.: manus leviter pandata, Quint. – II) intr. sich biegen, ulnus et fraxinus... non habent rigorem, sed celeriter pandant, Vitr.: non pandabit materies, Vitr.

    lateinisch-deutsches > pando [1]

  • 3 pando [2]

    2. pando, pandī, pānsum u. passum, ere (Causat. zu pateo), I) auseinander-, ausbreiten, ausspannen, ausspreizen, a) eig.: vela, Cic. u. Ov.: pennas ad solem, Verg.: aciem, Liv.: annosa brachia pandit ulmus opaca, Verg.: rosa paulatim rubescens dehiscit ac sese pandit, u. breitet sich (ihren Kelch) aus, Plin. – crines passi, capillus passus, fliegende Haare, Caes. u.a.: passis manibus od. palmis, mit ausgebreiteten, ausgestreckten Händen, Caes.: manibus ac pedibus pansis, Vitr.: velis passis, Cic. – b) bildl.: alia illa divina (bona) longe lateque se pandunt caelumque contingunt, gewinnen weit und breit Einfluß, Cic. Tusc. 5, 76. – verba passa, aufgelöste W. = Prosa, Apul. flor. 15. p. 19, 1 Kr. – II) übtr.: A) aufsperren, auftun, aufreißen, öffnen, eröffnen, im Passiv medial = sich auftun, sich öffnen, a) eig.: pandite atque aperite ianuam hanc, Plaut.: moenia urbis, Verg.: rupem ferro, gangbar machen, Liv.: via panditur, ist offen, liegt frei, Tac.: poet., agros (igni), durch Feuer bloßlegen, Lucr. 5, 1246: tria guttura, weit aufreißen, Verg. – medial, panduntur portae, Verg.: panduntur inter ordines viae, es öffnen sich Gassen, Liv.: u. v. Örtlichkeiten, die sich gleichs. »vor unseren Blicken auftun, -eröffnen, sich weit und breit ausdehnen od. erstrecken«, repente velut maris vasti sic universa panditur planities, Liv.: urbs ea in ora Oceani sita est, ubi primum e faucibus angustis panditur mare, Liv. – b) bildl.: α) im allg.: spectacula pictā caudā, die schönste Farbenpracht sich entfalten lassen, Hor.: viam fugae, salutis, Liv.: viam ad dominationem, bahnen, Liv.: tempora veris se pandunt, eröffnen sich, Lucr. – β) insbes., eröffnen = offenbaren, kundtun, oraculum, Catull.: nomen, Ov.: res, Verg.: quae nunc panduntur fatis, Orac. vet. b. Liv. 5, 16, 10: o decus Haemonidum, populis quae pandere fata potes, Lucan. 6, 590. – B) ausbreitend trocknen, uvam in sole, Colum.: uva passa, getrocknete Weintraube, Rosinen, Plaut. u. Edict. Diocl.: so auch racemi passi, Verg.: lac passum, geronnene, Ov. – scherzh., senes passi, ausgetrocknete, dürre, Lucil. 557.

    lateinisch-deutsches > pando [2]

  • 4 passus

    1. passus, a, um, Partic. v. 2. pando, w. s.
    ————————
    2. passus, a, um, Partic. v. patior, w. s.
    ————————
    3. passus, ūs, m. (pando), I) das Ausspreizen der Füße beim Gehen, der Schritt, A) eig. u. bildl.: a) eig.: passus perpauculi, Cic.: passu anili procedere, Ov.: rapidis ferri passibus, Verg. – b) bildl., vom Glücke, Alter, passibus amoiguis Fortuna errat, Ov.: strepitum passu non faciente venit senectus, Ov. – B) meton., die Spur des Trittes, die Fußtapfe, der Tritt, Ov.: passu stare tenaci, Ov. – II) der Doppelschritt, als ein Längenmaß von 1, 5 m, Plin. 2, 85. – mille passus, eine römische Meile = 1, 5 km, Caes. u.a.: milia passuum ducenta, Cic. – Genet. Plur. auch passûm, Plaut. Men. 178; truc. 334. Lucil. 114 u. 506. Liv. 21, 59, 2. Mart. 2, 5, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > passus

  • 5 dispando

    dis-pando, pandī, pānsum, ere, ausspannen, ausdehnen, ausbreiten, neu distracta suum late dispandat hiatum, Lucr.: vestes dispansae, Lucr.: dispansa dextrae manus palma, Suet. Dom. 19. – / Vorkl. Nbf. dis-pendo od. dis-penno, pēssum, ere, Pacuv. tr. 19. Plaut. mil. 360 u. 1407. Lucr. 3, 986.

    lateinisch-deutsches > dispando

  • 6 dispendo [1]

    1. dis-pendo, ere, s. dis-pando.

    lateinisch-deutsches > dispendo [1]

  • 7 dispenno

    dis-penno, s. dis-pando.

    lateinisch-deutsches > dispenno

  • 8 dispessus

    dīspēssus, a, um, s. dis-pando /.

    lateinisch-deutsches > dispessus

  • 9 expando

    ex-pando, pandī, pānsum u. passum, ere, auseinanderspannen, -breiten, ausspannen, ausbreiten, I) eig.: alas, Plin.: alas suas, Hieron.: florem, v. der Rose (Ggstz. comprimere florem), Plin.: ficus in sole, Col.: luxuriae spolia per ordinem expandere (Ggstz. in unum acervum dare), Sen. – expassae delubri fores, weit aufgetan, -geöffnet, Tac. – refl. se exp. u. medial expandi = sich ausdehnen, sich ausbreiten, v. Örtl., Mela: v. Flüssen, Mela u. Plin. pan. – II) übtr., aufklären, klar darlegen, rerum naturam dictis, Lucr. 1, 126.

    lateinisch-deutsches > expando

  • 10 expassus

    expassus, a, um, s. ex-pando.

    lateinisch-deutsches > expassus

  • 11 occallesco

    occallēsco, calluī, ere (ob u. calleo), dicke Haut bekommen, dickhäutig werden, sich (an der Haut) verhärten, I) eig.: occallescunt latera plagis, Plaut.: occallescit tumor, Cels.: os meum sensi pando occallescere rostro, Ov. – II) übtr., dickhäutig-, unempfindlich-, stumpf-, gefühllos werden, v. Pers., Cic. u.a.: sic mores occalluere, ut etc., Colum.

    lateinisch-deutsches > occallesco

  • 12 oppando

    oppando, pandī, pānsum, ere (ob u. pando), gegen- od. vor etwas ausspannen, -ausstrecken, -ausbreiten, Gratt. cyn. 55. Tert. apol. 16 u. 48. Prud. psych. 410. Hieron. in epist. ad Galat. 1. v. 11 u. 12: velum, Vulg. exod. 27, 21 u. 35, 12. – Partic. subst., oppānsum, ī, n., die Hülle, corporis, Tert. de anim. 53.

    lateinisch-deutsches > oppando

  • 13 palor

    pālor, ātus sum, ārī ( durch pāla von pando), einzeln umherschweifen, sich zerstreuen, agmen palatur per agros, Liv.: oft Partiz. palantes u. palati, Liv. u.a. (s. Drak. Liv. 1, 11, 2): verb. vagi palantesque od. palatique, Sall. u. Liv. (s. Fabri Liv. 21, 61, 2): palantia sidera, Lucr. – bildl., errare atque viam palantes quaerere vitae, Lucr.: animi palantes, Ov. – / Aktive Nbf. pālo, āre, Sulpic. sat. 43. – Genet. Plur. des Partiz. Präs. palantum, Sil. 5, 445.

    lateinisch-deutsches > palor

  • 14 Panda

    Panda, ae, f. (pando), die Göttin des Eröffnens, Varro b. Gell. 13, 22, 4. Arnob. 4, 3 (wo dea Panda vel Pantica).

    lateinisch-deutsches > Panda

  • 15 pandatio

    pandātio, ōnis, f. (pando, are), das Sich-Werfen des Holzes, Vitr. 7, 1, 5.

    lateinisch-deutsches > pandatio

  • 16 pandiculor

    pandiculor, ārī (pandus od. pando, ere), sich dehnen, sich recken, beim Gähnen, Plaut. Men. 832.

    lateinisch-deutsches > pandiculor

  • 17 pandus

    pandus, a, um (pando), krumm, gekrümmt, gebogen, Verg., Ov., Vitr. u.a.: homo, mit einem Katzenbuckel, Quint. – Vgl. Wölfflin im Archiv 1, 329 ff.

    lateinisch-deutsches > pandus

  • 18 pansa

    pānsa, ae, m. (pando), breitfüßig, ein Breitfuß, v. Menschen, Plaut. merc. 640. – dah. nom. propr., Pānsa, als röm. Beiname, s. Plin. 11, 254.

    lateinisch-deutsches > pansa

  • 19 passim

    passim, Adv. (passus v. pando), I) weit und breit herum zerstreut und ohne Ordnung = weit und breit, allenthalben, allerorten, überall, u. mit Berücksichtigung des wohin? = allenthalben hin, nach allen Seiten hin (nicht = hier u. da, -dahin, s. Fabri, Liv. 21, 7, 4), ille iit passim, ego ordinatim, Brut. in Cic. ep. 11, 13, 2: Numidae barbarā consuetudine nullis ordinibus passim consederant, Caes.: ignis totis se passim dissipavit castris, Liv.: in vicos passim suos diffugiunt, Liv.: fuga fieri passim coepta est, die Flucht wurde allgemein, Liv. – II) übtr.: A) ohne Ordnung = ohne Unterschied der Person od. Sache, durcheinander, in Masse, in Menge (vgl. Dissen Tibull. 2, 3, 69. Nipperd. Tac. ann. 14, 15. Bünem. Lact. 3, 9, 5), servi cum dominis recumbunt passim, Iustin.: Garamantes matrimoniorum exsortes passim cum feminis degunt, Plin.: glans aluit veteres, et passim semper amarunt, Tibull.: minora navigia passim amiserunt, Tac. – dah. auch planlos, atomi passim cohaerentes, Lact. de ira 10, 27. – B) ohne Überlegung, effundere alqd, Lact. 3, 9, 5; de mort. pers. 37, 5.

    lateinisch-deutsches > passim

  • 20 passivus [1]

    1. passīvus, a, um (v. pando), I) allenthalben-, überall befindlich, morsus, Apul.: nomen dei, mehreren zukommend, -beigelegt, Tert. – II) übtr., untereinander gemengt, congeries, Apul. met. 6, 10, s. dazu Hildebr. – subst., passivi = populares, Augustin. c. Adamant. 24; vgl. Schol. Iuven. 8, 182.

    lateinisch-deutsches > passivus [1]

См. также в других словарях:

  • Pando — can refer to the following:People*Pando of Capua (died 862 or 863), Pando the Rapacious , Count of Capua *José Manuel Pando (1849 – 1917), 29th President of Bolivia *Juan Pando (born 1943), Spanish historian * Juan Pando (Juan Pando Marcos born… …   Wikipedia

  • Pando — bezeichnet: Pando (Laviana), ein Ort in Spanien Pando (Departamento), ein Departement in Bolivien Pando (Uruguay), eine Kleinstadt in Uruguay José Manuel Pando (Provinz), eine bolivianische Provinz im Departamento La Paz Pando Volk, ein Volk in… …   Deutsch Wikipedia

  • Pando — Saltar a navegación, búsqueda Pando puede referirse a: Juan Pando Barrero, fotógrafo español nacido en 1915; Juan Pando Despierto, historiador español nacido en 1943; Juan Pando Marcos, crítico de cine español nacido en 1956; Departamento de… …   Wikipedia Español

  • pando-s —     pando s     English meaning: crooked     Deutsche Übersetzung: “gekrũmmt”     Material: Lat. pandus “ writhed, crooked, humped, bent, curved, geschweift” (pandō, üre “bend, crook”) = O.Ice. fattr (*fanta ) “zurũckgebeugt, zurũckgebogen”.… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • pando — pando, da (Del lat. pandus, curvado). 1. adj. Que pandea. 2. Que se mueve lentamente, como los ríos cuando van por tierra llana. 3. Dicho principalmente de las aguas y de las concavidades que las contienen: Poco profundas, de poco fondo. 4. Dicho …   Diccionario de la lengua española

  • Pando — Pando, Sohn Landulfs, 861–862 Graf von Capua, s.d. (Gesch.) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • pando — adj. 1. Enfunado, bojudo, cheio. 2. Bambo. 3. Vagaroso, tardio. 4. Pampo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Pando — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le Département de Pando est un département de Bolivie ; La Province de José Manuel Pando est une province dans le Département de La Paz, en… …   Wikipédia en Français

  • Pando — (Del lat. pandus, arqueado.) ► adjetivo 1 Que pandea o se curva: ■ habrá que reparar las vigas pandas del techo. 2 Que se mueve con lentitud. SINÓNIMO lento 3 Que es pausado y calmoso: ■ es tan pando que aunque sepa que llega tarde, no se inmuta …   Enciclopedia Universal

  • Pando — 1 Original name in latin Pando Name in other language Pando State code PH Continent/City Asia/Manila longitude 15.39395 latitude 120.68473 altitude 28 Population 2560 Date 2012 01 17 2 Original name in latin Pando Name in other language Pando,… …   Cities with a population over 1000 database

  • pando — {{#}}{{LM P28862}}{{〓}} {{SynP29560}} {{[}}pando{{]}}, {{[}}panda{{]}} ‹pan·do, da› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido especialmente a una pared o a una viga,{{♀}} que están curvadas o torcidas, especialmente en el medio. {{<}}2{{>}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»