-
1 palacz
сущ.• истопник• кочегар• курильщик• курящий* * *1) (palący) курильщик, курящий2) palacz (robotnik) кочегарkat, oprawca палач* * *♂, мн. Р. \palaczy/(\palaczów) 1. истопник; кочегар;2. курильщик; курящий ♂; \palacz opium курильщик опиума+2. palący
* * *м, мн P palaczy / (palaczów)1) истопни́к; кочега́р2) кури́льщик; куря́щий mpalacz opium — кури́льщик о́пиума
Syn:palący 2) -
2 palacz
m ( Gpl palaczy a. palaczów) 1. (pracownik) stoker 2. (osoba paląca) smoker- namiętny a. nałogowy palacz a chain-smoker, a heavy smoker* * *-a, -e; gen pl -y; m* * *mp2. ( nałogowiec) smoker, nicotine addict; ( palący jednego papierosa za drugim) chain-smoker; nałogowy palacz marihuany pot head.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > palacz
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Все языки
- Английский
- Русский