Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

pacem+et+amicitiam+cum+aliquo+cs

  • 1 concilio

    concĭlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] assembler, réunir, joindre. [st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer. [st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer.    - pacem alicui conciliare: ménager par un accord la paix à qqn.    - pecuniam alicui conciliare: procurer de l’argent à qqn.    - otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité.    - pecuniae conciliandae causa: pour se procurer de l’argent.    - aliquem aliqua re conciliare: gagner qqn par qqch.    - conciliare ceteros: gagner les autres à sa cause.    - conciliare nuptias: s'entremettre pour un mariage.    - benevolentiam alicujus alicui conciliare: ménager à qqn la bienveillance de qqn.    - amicitiam alicui cum aliquo conciliare: lier qqn d’amitié avec qqn.
    * * *
    concĭlĭo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] assembler, réunir, joindre. [st2]2 [-] au fig. réunir, rendre bienveillant, gagner, concilier, faire agréer. [st2]3 [-] mettre en rapport, procurer (en s'entremettant), ménager, acheter, se procurer.    - pacem alicui conciliare: ménager par un accord la paix à qqn.    - pecuniam alicui conciliare: procurer de l’argent à qqn.    - otium conciliare, Nep. Timol. 3, 2: assurer la tranquillité.    - pecuniae conciliandae causa: pour se procurer de l’argent.    - aliquem aliqua re conciliare: gagner qqn par qqch.    - conciliare ceteros: gagner les autres à sa cause.    - conciliare nuptias: s'entremettre pour un mariage.    - benevolentiam alicujus alicui conciliare: ménager à qqn la bienveillance de qqn.    - amicitiam alicui cum aliquo conciliare: lier qqn d’amitié avec qqn.
    * * *
        Concilio, concilias, conciliare. Plaut. Concilier, Estre cause et moyen de la congnoissance et accointance de deux, ou plusieurs ensemble.
    \
        Conciliat et coniungit inter se homines ratio et oratio. Cic. Unit, Conjoinct, Accouple.
    \
        Virtus conciliat amicitias. Cic. Assemble et unit les amitiez.
    \
        Auro conciliatur amor. Propert. Est attiré, ou attraict par argent.
    \
        Pecunia conciliare sibi legiones. Cic. Les attirer à soy par argent.
    \
        Animum alicuius conciliare sibi. Liu. Unir à soy, Gaigner son amour.
    \
        Iudicum animos sibi conciliare. Quintil. Attraire à soy.
    \
        Affinitatem inter aliquos conciliare. Plaut. Brasser ou faire affinité ou alliance entre aucuns.
    \
        Artes suas conciliare dictis. Ouid. Collauder et faire avoir en estime et reputation.
    \
        Authoritatem conciliare rei alicui. Plin. La faire estre en authorité et estime.
    \
        Conciliare alicui beneuolentiam alterius. Cic. Estre moyen qu'un autre l'aime.
    \
        Fidem in dicendo conciliat amplificatio. Cic. Fait avoir opinion aux auditeurs qu'on dit verité.
    \
        Fidem alicuius conciliare famae. Ouid. Acquerir.
    \
        Conciliare sibi gratiam per rem aliquam. Cic. Acquerir.
    \
        Incommoda alicui conciliare. Lucret. Luy brasser quelque dommage.
    \
        Miseros magis fortuna conciliat suis. Senec. Fait plus aimer.
    \
        Odium re aliqua conciliare. Plin. Acquerir haine.
    \
        Pacem conciliare. Terent. Mettre paix, Faire paix.
    \
        Pecuniam conciliare. Cic. Amasser argent.
    \
        Somnum conciliare, cui opponitur Fugare somnum. Plin. Faire endormir.
    \
        Vires conciliare alicui. Stat. Le faire fort.
    \
        Voluntatem alicuius conciliare sibi. Cic. Acquerir son bon vouloir.
    \
        Concilia eum huc. Plaut. Attray, ou attire le ici, Indui le à venir ici, Fay tant qu'il vienne ici.
    \
        Sursum aliquid conciliare, apud Lucretium. Assembler en hault.

    Dictionarium latinogallicum > concilio

  • 2 confirmo

    confirmo, āre, āvi, ātum [st2]1 [-] affermir, consolider, fortifier. [st2]2 [-] rassurer, encourager, affermir (dans un sentiment ou dans une résolution). [st2]3 [-] appuyer (par des preuves), établir, confirmer, affirmer.    - confirmare decreta: ratifier des décrets.    - confirmare + prop. inf.: affirmer que.    - confirmare ut: s’engager à.    - confirmare ne: s’engager à ne pas.    - confirmare se: s'affermir dans une résolution.    - confirmare insulas bene animatas: affermir les îles dans leurs bons sentiments.    - confirmare animum fratris: raffermir le courage de son frère.    - confirmare militum animos: raffermir le courage des soldats.
    * * *
    confirmo, āre, āvi, ātum [st2]1 [-] affermir, consolider, fortifier. [st2]2 [-] rassurer, encourager, affermir (dans un sentiment ou dans une résolution). [st2]3 [-] appuyer (par des preuves), établir, confirmer, affirmer.    - confirmare decreta: ratifier des décrets.    - confirmare + prop. inf.: affirmer que.    - confirmare ut: s’engager à.    - confirmare ne: s’engager à ne pas.    - confirmare se: s'affermir dans une résolution.    - confirmare insulas bene animatas: affermir les îles dans leurs bons sentiments.    - confirmare animum fratris: raffermir le courage de son frère.    - confirmare militum animos: raffermir le courage des soldats.
    * * *
        Confirmo, confirmas, confirmare. Cic. Confermer, Fortifier, Rendre ferme.
    \
        Confirmatur cicatricula. Celsus. La cicatrice se raffermit et se reprend. \ Confirmare corpus. Celsus. Renforcir.
    \
        Confirmare se dicuntur qui ex morbo conualuerunt. Cic. Reprendre force, Se renforcir, Se fortifier.
    \
        Confirmata aetas. Cic. Quand on est devenu homme.
    \
        Nondum satis confirmatus ad scribendum. Cic. Je n'ay pas encore bien reprins mes esprits, Je ne suis pas encore bien à mon aise.
    \
        Confirmant se, qui animum sumunt excusso timore. Cic. Qui s'asseurent et mettent hors toute crainte.
    \
        Confirmare se ad omnia. Cic. S'apprester et s'asseurer contre tout ce qui pourroit advenir.
    \
        Confirmare aliquem. Brutus ad Ciceronem. L'asseurer pour nostre parti.
    \
        Milites consolatur et confirmat. Caesar. Il leur donne courage et les conforte.
    \
        Confirmare animum. Plaut. Prendre courage.
    \
        Confirmare amicitiam vel pacem cum aliquo. Caesar. Confermer la paix et alliance.
    \
        Confirmare opinionem. Plin. Confermer.
    \
        Confirmare. Cic. Affermer quelque chose, et asseurer qu'il est ainsi, Affier.
    \
        Vt confirmare possum. Cic. Comme je puis asseurer, Je vous affie que, etc.
    \
        Confirmare aliquem libertati. Caesar. L'asseurer de sa liberté.

    Dictionarium latinogallicum > confirmo

См. также в других словарях:

  • HIEROLOGIA Nuptialis — seu Benedictio, quae Sacrorum genus ab Hebraeis et Christianis, uti varia Sacra a Paganis, Nuptiis adhiberi solita est, magna cum religione. Et quidem, praeter sollennem Sponsalium benedictionem, deductioni in Thalamum seu ipsis Nuptiis, alia… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»