-
1 payer
s platac; [com] trasat, osoba na koju se vuče tezica* * *
isplatitelj -
2 böse
adj zao (zla, zlo), zločest, zloban (-bna, -bno); der alte - Feind đavao (-vla); - werden naljutiti se; jdn. - machen rasrditi; auf jdn. - sein ljutiti se na; - Zeiten teška vremena; -s Gewissen nečista savjest (-i); ein -s Klima nezdravo podneblje; -r Blick urokljive oči f pl; -r Finger gnojav prst; -r Zahler spor (nesavjestan) platac; tun naoko (tobože) srditi se; über etw. (acc.) - sein srditi se zbog čega; es nicht - meinen ne imati zle namjere, bez zle namjere; es ist nicht - gemeint nije zlo mišljeno, bez zamjere; in -n Ruf bringen oklevetati (-većem); in -m Ruf stehen biti na zlu glasu; in guten und -n Tagen u sreći i nesreći; der Böse sotona; Böses mit Gutem vergelten zlo naplatiti (plaćati) dobrim fig ne vraćati milo za drago, ne osvetiti (osvećivati, -ćujem) se; mir schwant Böses naslućujem zlo; Böses ahnend zloslutan (-tna, -tno); böser werden pogoršati (pogoršavati se) -
3 Zahler
m -s, - platac (-ca) -
4 zahlungsfähig
adj sposoban (-bna, -bno) platiti, siguran platac (placa) -
5 zugewiesen
pp određen nekome; -er Zahler kommerz određeni platac (placa), asig- nat; v. zuweisen -
6 defrayer
См. также в других словарях:
platac — plátac m <G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā> DEFINICIJA onaj koji plaća; platiša [točan platac; siguran platac; redovan platac] ETIMOLOGIJA vidi platiti … Hrvatski jezični portal
płatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, płataćam, płataća, płataćają, płataćany {{/stl 8}}– rozpłatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc, dzielić coś na części, płaty; rozcinać wzdłuż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatać mięso.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, plątaćplączę || plątaćam, plącze || plątaća, plączą || plątaćają, plątaćany {{/stl 8}}– poplątać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plátac — m 〈G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā〉 onaj koji plaća; platiša [točan ∼; siguran ∼; redovan ∼] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 … Słownik języka polskiego
płatać — ndk I, płataćam, płataćasz, płataćają, płataćaj, płataćał, płataćany 1. przestarz. «robić komuś to, czego się nie spodziewa; wyrządzać, wyprawiać, wyczyniać» dziś tylko w zwrotach: Płatać figle, kawały, psikusy. 2. przestarz. «ciąć na płaty, na… … Słownik języka polskiego
płatać — Los, życie lubi płatać figle zob. lubić. Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś płata figle zob. figiel … Słownik frazeologiczny
plątać się — I – poplątać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się, zbijać się; motać się, splątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nitki się plączą przy haftowaniu. Poplątała mi się włóczka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plątać się — pot. Plątać się komuś pod nogami «kręcić się, krążyć w pobliżu kogoś, przeszkadzając mu»: – Pan wie, że osoby postronne nie mają prawa plątać się pod nogami w trakcie czynności dochodzeniowych – oznajmił tonem służbisty. M. Bielecki, Dziewczyna.… … Słownik frazeologiczny
wikłać — ndk I, wikłaćam, wikłaćasz, wikłaćają, wikłaćaj, wikłaćał, wikłaćany «czynić splątanym, plątać, gmatwać» Wikłać nici. przen. a) «czynić coś niejasnym, niezrozumiałym, trudnym do rozwiązania, do załatwienia; mącić, zaciemniać» Wikłać sprawę. Coś… … Słownik języka polskiego
plàtiša — m 〈N mn e〉 1. {{001f}}onaj koji plaća; platac, opr. neplatiša 2. {{001f}}onaj koji je obavezan platiti; platac, platilac … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
