-
1 plątać
глаг.• запутать• запутывать• перепутать• перепутывать• путать• смешать• смешивать• смущать• спутать• спутывать* * *plą|tać\plątaćcze, \plątaćtany несов. путать;\plątać coś z czymś путать (смешивать) что-л. с чём-л.+* * *plącze, plątany несов.пу́татьplątać coś z czymś — пу́тать (сме́шивать) что́-л. с че́м-л.
Syn: -
2 płatać
-
3 plątać\ się
plą|tać sięнесов. 1. путаться;\plątać\ się się pod nogami путаться под ногами; \plątać\ się się w zeznaniach путаться (сбиваться) в показаниях;
2. разг. шататься, слоняться;● język się komuś \plątać\ sięcze язык заплетается у кого-л.; nogi się komuś \plątać\ sięczą ноги заплетаются у кого-л.+1. gmatwać się 2. obijać się, kręcić się
-
4 plątać się
несов.1) пу́татьсяplątać się się pod nogami — пу́таться под нога́ми
plątać się się w zeznaniach — пу́таться (сбива́ться) в показа́ниях
2) разг. шата́ться, слоня́ться•- nogi się komuś plącząSyn: -
5 płatać figle
1) устра́ивать шу́тки, выки́дывать (отка́лывать) номера́2) де́лать сюрпри́зы (о погоде и т. п.) -
6 gmatwać
глаг.• запутать• запутывать• осложнить• осложнять• перепутать• путать• смешать• смешивать• смущать• спутать• спутывать• усложнить• усложнять* * *gmatwa|ć\gmatwaćny несов. запутывать, путать;\gmatwać rzecz (sprawę) запутывать дело
+ plątać, wikłać* * *gmatwany несов.запу́тывать, пу́татьgmatwać rzecz (sprawę) — запу́тывать де́ло
Syn: -
7 motać
глаг.• мотать• наматывать* * *mota|ć\motaćny несов. 1. мотать, наматывать;2. путать, спутывать (нитки, пряжу, волосы); 3. плутовать; интриговать+2. plątać 3. mataczyć
* * *motany несов.1) мота́ть, нама́тывать2) пу́тать, спу́тывать (нитки, пряжу, волосы)3) плутова́ть; интригова́тьSyn:plątać 2), mataczyć 3) -
8 gmatwać się
-
9 mieszać się
несов.1) меша́ться, сме́шиваться2) do czego, w co вме́шиваться; впу́тываться; ввя́зываться во чтоmieszać się się do rozmowy — ввя́зываться в разгово́р
nie mieszaj się w nie swoje sprawy! — не су́йся не в свои́ дела́!
3) ( plątać się) пу́таться, спу́тываться4) ( okazywać zakłopotanie) смуща́ться, конфу́зитьсяSyn: -
10 gmatwać\ się
несов. путаться, запутываться+plątać się, wikłać się
См. также в других словарях:
platac — plátac m <G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā> DEFINICIJA onaj koji plaća; platiša [točan platac; siguran platac; redovan platac] ETIMOLOGIJA vidi platiti … Hrvatski jezični portal
płatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, płataćam, płataća, płataćają, płataćany {{/stl 8}}– rozpłatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc, dzielić coś na części, płaty; rozcinać wzdłuż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatać mięso.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, plątaćplączę || plątaćam, plącze || plątaća, plączą || plątaćają, plątaćany {{/stl 8}}– poplątać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plátac — m 〈G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā〉 onaj koji plaća; platiša [točan ∼; siguran ∼; redovan ∼] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 … Słownik języka polskiego
płatać — ndk I, płataćam, płataćasz, płataćają, płataćaj, płataćał, płataćany 1. przestarz. «robić komuś to, czego się nie spodziewa; wyrządzać, wyprawiać, wyczyniać» dziś tylko w zwrotach: Płatać figle, kawały, psikusy. 2. przestarz. «ciąć na płaty, na… … Słownik języka polskiego
płatać — Los, życie lubi płatać figle zob. lubić. Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś płata figle zob. figiel … Słownik frazeologiczny
plątać się — I – poplątać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się, zbijać się; motać się, splątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nitki się plączą przy haftowaniu. Poplątała mi się włóczka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plątać się — pot. Plątać się komuś pod nogami «kręcić się, krążyć w pobliżu kogoś, przeszkadzając mu»: – Pan wie, że osoby postronne nie mają prawa plątać się pod nogami w trakcie czynności dochodzeniowych – oznajmił tonem służbisty. M. Bielecki, Dziewczyna.… … Słownik frazeologiczny
wikłać — ndk I, wikłaćam, wikłaćasz, wikłaćają, wikłaćaj, wikłaćał, wikłaćany «czynić splątanym, plątać, gmatwać» Wikłać nici. przen. a) «czynić coś niejasnym, niezrozumiałym, trudnym do rozwiązania, do załatwienia; mącić, zaciemniać» Wikłać sprawę. Coś… … Słownik języka polskiego
plàtiša — m 〈N mn e〉 1. {{001f}}onaj koji plaća; platac, opr. neplatiša 2. {{001f}}onaj koji je obavezan platiti; platac, platilac … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
