pęk+prostych

См. также в других словарях:

• pęk — m III, D. u, N. pękkiem; lm M. i «większa liczba przedmiotów (zwykle jednorodnych) związanych razem lub występujących razem w sposób naturalny, rzadziej skłębionych, splątanych» Pęk piór, wstążek, skór. Pęki chrustu. Pęk kluczy. Pęk narcyzów,… …   Słownik języka polskiego