-
1 otoczyć
глаг.• завертывать• окружать• окружить• окутывать• оцепить* * *otocz|yć\otoczyćony сов. 1. окружить;\otoczyć nieprzyjaciela окружить противника; uczniowie \otoczyćyli nauczyciela ученики окружили (обступили) учителя; \otoczyć opieką окружить заботой (вниманием); \otoczyćony szacunkiem пользующийся (всеобщим) уважением;
2. тех. обточить (на токарном станке);● \otoczyć ramieniem (ręką) обнять+1. okrążyć, opasać 2. obtoczyć
* * *otoczony сов.1) окружи́тьotoczyć nieprzyjaciela — окружи́ть проти́вника
uczniowie otoczyli nauczyciela — ученики́ окружи́ли (обступи́ли) учи́теля
otoczyć opieką — окружи́ть забо́той (внима́нием)
otoczony szacunkiem — по́льзующийся (всео́бщим) уваже́нием
2) тех. обточи́ть ( на токарном станке)•- otoczyć rękąSyn:
См. также в других словарях:
przypilnować — dk IV, przypilnowaćnuję, przypilnowaćnujesz, przypilnowaćnuj, przypilnowaćował, przypilnowaćowany «otoczyć opieką, zająć się kimś, czymś gorliwie, pomyśleć o bezpieczeństwie, ostrożności, właściwym wykonaniu czegoś itp.; dopilnować» Przypilnować… … Słownik języka polskiego
otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… … Słownik języka polskiego
otaczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, otaczaćam, otaczaća, otaczaćają, otaczaćany {{/stl 8}}– otoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, otaczaćczę, otaczaćczy, otaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osłaniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
