-
1 выслушивать
глаг.• auskultować• dosłyszeć• nasłuchać• nasłuchiwać• osłuchać• osłuchiwać• posłuchać• przesłuchać• przysłuchiwać• słuchać• słychać• słyszeć• usłuchać• usłyszeć• wsłuchać• wsłuchiwać• wysłuchiwać* * *( больного) osłuchiwać, przesłuchiwać, wysłuchiwać -
2 ausculter
1. badać2. osłuchać3. osłuchiwać
См. также в других словарях:
osłuchać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osłuchiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłuchać — dk I, osłuchaćam, osłuchaćasz, osłuchaćają, osłuchaćaj, osłuchaćał, osłuchaćany osłuchiwać ndk VIIIb, osłuchuję, osłuchujesz, osłuchuj, osłuchaćiwał, osłuchaćiwany 1. «zbadać (przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała chorego) stan niektórych … Słownik języka polskiego
osłuchać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, osłuchać sięam się, osłuchać sięa się, osłuchać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poznać coś przez częste słuchanie tego lub słyszenie o tym; przywyknąć do tego : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłuchiwać — → osłuchać … Słownik języka polskiego
osłuchanie — n I 1. rzecz. od osłuchać. 2. «znajomość czegoś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie się» osłuchanie się rzecz. od osłuchać się … Słownik języka polskiego
osłuchiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, osłuchiwaćchuję, osłuchiwaćchuje, osłuchiwaćany {{/stl 8}}– osłuchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, osłuchiwaćam, osłuchiwaća, osłuchiwaćają, osłuchiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} badać słuchowo pracę niektórych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obsłuchać — dk I, obsłuchaćam, obsłuchaćasz, obsłuchaćają, obsłuchaćaj, obsłuchaćał, obsłuchaćany obsłuchiwać ndk VIIIb, obsłuchaćsłuchuję, obsłuchaćsłuchujesz, obsłuchaćsłuchuj, obsłuchaćiwał, obsłuchaćiwany, → osłuchać … Słownik języka polskiego
osłuchany — osłuchanyni imiesł. bierny czas. osłuchać (p.) osłuchany w użyciu przym. 1. «obeznany, zaznajomiony przez częste słuchanie» Był osłuchany w muzyce poważnej. 2. «spowszedniały przez częste słyszenie» Osłuchane komunały, slogany, hasła … Słownik języka polskiego
osłuchanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. osłuchać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} obeznanie z czymś po długim lub częstym słuchaniu; osłuchanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień