-
1 ostrzyć
لبه ; ميز ; نقطه -
2 затачивать
-
3 meuler
ostrzyć -
4 akrigi
-
5 ihasà
ostrzyć -
6 patalasin
ostrzyć -
7 остричься
-
8 strop
ostrzyć na paskupasek skórzany do ostrzenia -
9 whet
ostrzyć na osełce -
10 oçko
ostrzyć; wskazywać -
11 точить
глаг.• naostrzyć• nurtować• ostrzyć• temperować• toczyć• wyostrzyć• zaostrzać* * *ostrzyć, ( na tokarce) toczyć, trawić, żreć перен. -
12 whet
[wɛt]vt* * *[wet]past tense, past participle - whetted; verb1) (to sharpen (a tool) by rubbing it on a grindstone or whetstone.) ostrzyć2) (to make (one's appetite) keen.) zaostrzyć• -
13 заточить
-
14 острить
-
15 подрезать
глаг.• ciosać• ciąć• krajać• kroić• obcinać• obciąć• podcinać• podciąć• podrzynać• poprzycinać• przecinać• przycinać• przyciąć• skracać• ucinać* * *ostrzyc, podciąć, poderżnąć, przyciąć -
16 остригтися
ostryhtysjaдієсл. -
17 постригтися
postryntysjaдієсл. -
18 abschneiden
* vtodcinać, obcinać; ukroić; ostrzyc ( Haare włosy) -
19 scheren
I * vtostrzyc; przyciąćII 1. vt impers 2. vr, sichugs. starać się, dbać (um j-n, etw o kogoś, coś)ugs.
scher dich zum Teufel! — idź do diabła! -
20 schneiden
1. * vt, vipokrajać; pociąć; ( mähen) skosić; obcinać ( Fingernägel paznokcie); ostrzyc ( Haar włosy)2. * vr, sich1) skaleczyć się, zaciąć się ( in den Finger w palec)2) ( sich kreuzen) skrzyżować się, przecinać się
См. также в других словарях:
ostrzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ostrzyćtrzę, ostrzyćtrzy, ostrzyćtrzony {{/stl 8}}– naostrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś (zwykle jakieś narzędzie) staje się ostre lub ostrzejsze, przywracać czemuś ostrość … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzyc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, ostrzygę, ostrzyże, ostrzyż, ostrzygł, ostrzygli, ostrzyżony {{/stl 8}}{{stl 7}} strzygąc coś nożycami, nożyczkami, maszynką, obciąć włosy, sierść, gałęzie do pożądanej długości, kształtu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzyc — dk XI, ostrzygę, ostrzyżesz, ostrzygł, ostrzyż, ostrzyżony, ostrzygłszy «strzygąc nożyczkami, nożycami lub maszynką obciąć, skrócić, przyciąć coś, np. włosy, sierść, gałęzie drzew, krzewów» Ostrzyc żywopłot. Ostrzyc kogoś do samej skóry. Ostrzyc… … Słownik języka polskiego
ostrzyć — 1. Ostrzyć (sobie) zęby na czymś, na kimś «ostro krytykować coś, kogoś, złośliwie mówić o czymś, o kimś»: Rozglądam się za nową pracą, bo w tej starej już ostrzą sobie na mnie zęby. Roz tel 1998. 2. Ostrzyć (sobie) zęby na kogoś, na coś «wiązać z … Słownik frazeologiczny
ostrzyć — ndk VIb, ostrzę, ostrzysz, ostrz, ostrzył, ostrzony «pocierając o coś, zwykle o specjalny kamień, odpowiednio szlifując, czynić coś ostrym, przywracać czemuś zdolność kłucia, cięcia, kaleczenia» Ostrzyć kosę, nóż, brzytwę. ◊ pot. Ostrzyć sobie… … Słownik języka polskiego
ostrzyc — Być ostrzyżonym na głupiego jasia zob. głupi 1. Być ostrzyżonym na zapałkę zob. zapałka. Ostrzyc na zero zob. zero 4 … Słownik frazeologiczny
ostrzyc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostrzyc sobie samemu włosy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostrzygł się sam. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zostać ostrzyżonym,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzyć sobie apetyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć nadzieję na osiągnięcie czegoś dla siebie korzystnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}On też ostrzył sobie apetyt na tego czerwonego golfa, ale byłem pierwszy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzyć sobie zęby — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} pragnąć coś zobaczyć, chcieć czegoś, mieć jakieś własne zamiary, oczekiwania względem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niektórzy kandydaci już ostrzyli sobie zęby na to miejsce. Na spadek po dziadku… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzyc — dk XI, postrzycstrzygę, postrzycstrzyżesz, postrzycstrzyż, postrzycstrzygł, postrzycstrzyżony, postrzycstrzygłszy postrzygać ndk I, postrzycam, postrzycasz, postrzycają, postrzycaj, postrzycał, postrzycany 1. tylko dk «ostrzyc wiele (a. wielu),… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny