Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ostrożność

  • 1 ostrożność

    сущ.
    • дальновидность
    • оглядка
    • осмотрительность
    • осторожность
    • предусмотрительность
    * * *
    ostrożnoś|ć
    ♀. осторожность;

    ● mieć się na \ostrożnośćci быть настороже (начеку); остерегаться

    + oględność, przezorność, rozwaga

    * * *
    ж
    осторо́жность
    Syn:
    oględność, przezorność, rozwaga

    Słownik polsko-rosyjski > ostrożność

  • 2 zachować ostrożność

    сохранить осторожность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zachować ostrożność

  • 3 zachowywać ostrożność

    сохранять осторожность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zachowywać ostrożność

  • 4 baczność

    сущ.
    • внимание
    • внимательность
    * * *
    bacznoś|ć
    ♀. 1. бдительность; внимательность; осторожность;

    mieć się na \bacznośćci смотреть в оба, быть начеку, остерегаться;

    2. воен. смирно! (команда);
    stać na \baczność стоять по стойке «смирно»; стоять навытяжку
    +

    1. czujność, uwaga;

    ostrożność
    * * *
    ж
    1) бди́тельность; внима́тельность; осторо́жность

    mieć się na baczności — смотре́ть в о́ба, быть начеку́, остерега́ться

    2) воен. сми́рно! ( команда)

    stać na baczność — стоя́ть по сто́йке "сми́рно"; стоя́ть навы́тяжку

    Syn:
    czujność, uwaga, ostrożność 1)

    Słownik polsko-rosyjski > baczność

См. также в других словарях:

  • ostrożność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ostrożnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ostrożne działanie, zachowanie; bycie ostrożnym; przezorność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostrożność w podejmowaniu decyzji. Daleko idąca ostrożność. Zachować wszelkie środki… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ostrożność — ż V, DCMs. ostrożnośćści, blm «ostrożne działanie, postępowanie, zachowanie, bycie ostrożnym; przezorność, rozwaga» Ostrożność nie zawadzi. Daleko idąca, daleko posunięta ostrożność. Zachować wszelkie środki ostrożności …   Słownik języka polskiego

  • dmuchać — na zimne «zachowywać ostrożność, często przesadną»: Kilka tramwajów przepuściłem, wydały mi się podejrzane, nie budziły stuprocentowego zaufania, a postanowiłem dmuchać na zimne. Przecież nie narażę na szwank swojej misji przez nieroztropność. J …   Słownik frazeologiczny

  • pałeczka — Przejąć pałeczkę «podjąć zaczętą przez kogoś pracę»: Są momenty, kiedy jestem niezdecydowana (...) i wtedy Michał przejmuje pałeczkę. Cosm 11/2000. Teraz Frączysty przejmuje pałeczkę i prowadzi dwóch towarzyszy znanymi sobie ścieżkami. Zachowując …   Słownik frazeologiczny

  • dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… …   Słownik języka polskiego

  • lisi — przym. od lis a) w zn. 1: Lisi ślad, trop. Lisi ogon. Lisia jama, nora. Lisie skórki. ◊Lisi krok, chód «krok, chód ostrożny, skradający się» przen. Lisia ostrożność. Lisie wykręty, zamiary. b) w zn …   Słownik języka polskiego

  • nakazać — dk IX, nakazaćkażę, nakazaćkażesz, nakazaćkaż, nakazaćał, nakazaćany nakazywać ndk VIIIa, nakazaćzuję, nakazaćzujesz, nakazaćzuj, nakazaćywał, nakazaćywany 1. «wydać nakaz, zarządzić, polecić» Nakazać dietę, spokój. Nakazywać dzieciom… …   Słownik języka polskiego

  • ostrzec — dk XI, ostrzegę, ostrzeżesz, ostrzeż, ostrzegł, ostrzeżony, ostrzegłszy ostrzegać ndk I, ostrzecam, ostrzecasz, ostrzecają, ostrzecaj, ostrzecał, ostrzecany «zwrócić komuś uwagę na niebezpieczeństwo, zalecić komuś ostrożność, przestrzec przed… …   Słownik języka polskiego

  • pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… …   Słownik języka polskiego

  • przezorność — ż V, DCMs. przezornośćści, blm «zdolność przewidywania, ostrożność, zapobiegliwość; bycie przezornym» Wrodzona przezorność. Odznaczać się przezornością. Przezorność nakazywała mu milczeć …   Słownik języka polskiego

  • przykazać — dk IX, przykazaćkażę, przykazaćkażesz, przykazaćkaż, przykazaćał, przykazaćany przykazywać ndk VIIIa, przykazaćzuję, przykazaćzujesz, przykazaćzuj, przykazaćywał, przykazaćywany, pot. «wydać rozkaz, polecenie, surowo nakazać, zlecić coś»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»