-
1 oskarżyć się
-
2 oskarżyć\ się
См. также в других словарях:
oskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oskarżać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oskarżać się – oskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Teraz oskarżał się o brak konsekwencji w postępowaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oskarżyć — dk VIb, oskarżyćżę, oskarżyćżysz, oskarż, oskarżyćżył, oskarżyćżony oskarżać ndk I, oskarżyćam, oskarżyćasz, oskarżyćają, oskarżyćaj, oskarżyćał, oskarżyćany 1. «obwinić, posądzić, pomówić kogoś o coś, przypisać, zarzucić komuś coś złego»… … Słownik języka polskiego
pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego