-
1 oręż
m sgt 1. książk. (armia) army- polski oręż the Polish army2. książk. (broń) arms, weapon także przen.- te argumenty były orężem w walce o prawdę these arguments were a weapon in the fight for the truth3. Myślis. antlers- wytrącić komuś orężz ręki to take the wind out of sb’s sails- złożyć a. rzucić oręż to lay down one’s arms* * *-a; m(książk: broń) arms (pl), ( siły zbrojne) army* * *miGen. -a1. lit. ( broń) arms, weapon; przen. weapon, measure; wytrącić komuś oręż z ręki disarm sb, render sb helpless l. defenseless.2. lit. (= siły zbrojne) army.3. myśl. antlers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oręż
-
2 oręż
-
3 oręż
-
4 oręż
сущ.• оружие* * *♂ 1. книжн. оружие ň; вооружённые силы;2. охот. рога lm. оленя+1. broń 2. poroże
* * *м1) книжн. ору́жие n; вооружённые си́лы2) охот. рога́ lm оле́няSyn: -
5 oręż
arme -
6 oręż
arm -
7 oręż
ginklas -
8 oręż
ч зброя (книжн.) -
9 oręż
almás -
10 oręż
ýarag -
11 oręż
קשנ ילכ -
12 czarny oręż
чёрное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czarny oręż
-
13 dobry oręż
выгодное оружие -
14 dowolny oręż
произвольное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dowolny oręż
-
15 groźny oręż
грозное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > groźny oręż
-
16 podnieść oręż
поднять оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > podnieść oręż
-
17 skuteczny oręż
эффективное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skuteczny oręż
-
18 stalowy oręż
стальное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stalowy oręż
-
19 utrzymać oręż
удержать оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utrzymać oręż
-
20 własny oręż
собственное оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > własny oręż
- 1
- 2
См. также в других словарях:
orez — ORÉZ s.m. Plantă alimentară din familia gramineelor, cu tulpina dreaptă, cu frunze liniare alungite şi cu spice mici, cultivată în terenuri umede pentru fructele ei cu seminţe foarte hrănitoare, bogate în amidon (Oryza sativa). ♦ Seminţele… … Dicționar Român
oręż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} broń; uzbrojenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ich oręż składał się z włóczni o długim drzewcu i drewnianej tarczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
oręż — Wytrącić komuś oręż (z ręki) zob. wytrącić. Złożyć, rzucić oręż zob. broń 4 … Słownik frazeologiczny
orez — s. m., s. n., (sorturi) pl. n. orézuri … Romanian orthography
Hans-Joachim Speßhardt — (* 1935 in Berlin) ist ein deutscher Kunstmaler und Autor. Er lebt und arbeitet in Berlin. Ausstellung von H. J. Speßhardt Inhaltsverzeichnis 1 L … Deutsch Wikipedia
orezărie — OREZĂRÍE, orezării, s.f. Teren nivelat, cu amenajări speciale pentru irigaţie, pe care se cultivă orez; loc cultivat cu orez. ♦ Cultură de orez. – Orez + suf. ărie. Trimis de ionel bufu, 09.05.2004. Sursa: DEX 98 OREZĂRÍE s. 1. (rar) rizerie.… … Dicționar Român
RICE — (Heb. אֹרֶז, orez), Oryza sativa, introduced to Ereẓ Israel at the close of the Second Temple period. Within a short time it became a product of considerable economic importance. The rice of Ereẓ Israel was of excellent quality and an important… … Encyclopedia of Judaism
rizoto — RIZÓTO s.n. Mâncare preparată din orez, unt, sos de roşii şi parmezan. [acc. şi: rizotó] – Din it., fr. risotto. Trimis de IoanSoleriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 rizóto s. n. Trimis de siveco, 12.01.2008. Sursa: Dicţionar ortografic RIZÓTO … Dicționar Român
sake — SAKÉ s.n. Băutură alcoolică specifică Japoniei, făcută din orez fermentat, care se bea, de obicei, cald. – Din fr. saké. Trimis de LauraGellner, 17.07.2004. Sursa: DEX 98 SAKÉ n. Băutură alcoolică japoneză, preparată din orez fermentat, care se … Dicționar Român
budincă — BUDÍNCĂ, budinci, s.f. 1. Preparat culinar făcut din făină (sau paste făinoase), orez, ouă, lapte etc., adesea îndulcit, şi copt în cuptor. 2. Mâncare făcută din legume (tăiate mărunt), brânză etc. coapte în cuptor. – Din fr. pudding, pouding,… … Dicționar Român
