-
1 ornare
decorate* * *ornare v.tr. to adorn; to decorate; to ornament (anche fig.); ( abbellire) to beautify; ( guarnire) to trim: due splendidi quadri del Trecento ornavano la parete, two magnificent fourteenth-century pictures adorned the wall; una ghirlanda di fiori le ornava i capelli, a garland of flowers adorned her hair; il suo vestito è ornato con pizzo, her dress is trimmed with lace; le strade erano ornate di bandiere, the streets were decorated (o hung) with flags; ornare una finestra di fiori, to deck a window with flowers; ornare il proprio stile, to embellish one's style // (fin.) ornare una moneta di granitura, to engrail a coin.◘ ornarsi v.rifl. o intr.pron. to adorn oneself: ama ornare di gioielli, she likes to wear jewellery; in autunno il bosco si orna di colori, in autumn the trees adorn themselves with colours.* * *[or'nare]1. vt1)(tavola, vestito)
ornare (di o con) — to decorate (with), adorn (with), (fig : discorso) to embellish (with)2) (sogg : affresco, statua) to adorn, decorate2. vr (ornarsi)ornarsi (di) — to deck o.s. (out) (with)
* * *[or'nare] 1.verbo transitivo to decorate, to ornament, to adorn, to deck [casa, vestito]; to embellish [stile, discorso]2.* * *ornare/or'nare/ [1]to decorate, to ornament, to adorn, to deck [casa, vestito]; to embellish [stile, discorso]II ornarsi verbo pronominaleto adorn oneself (di with). -
2 ornare
[or'nare]1. vt1)(tavola, vestito)
ornare (di o con) — to decorate (with), adorn (with), (fig : discorso) to embellish (with)2) (sogg : affresco, statua) to adorn, decorate2. vr (ornarsi)ornarsi (di) — to deck o.s. (out) (with)
-
3 parare
1. v/t ornare decorateproteggere shelterocchi shieldscansare parry2. v/i save* * *parare v.tr.1 ( ornare con paramenti) to decorate, to adorn, to deck: parare una chiesa, to decorate a church (with hangings); parare una chiesa a lutto, to drape a church in black2 ( riparare, proteggere) to shield, to protect: parare dal freddo, dalla neve, to shield (o to protect) from cold, from snow3 ( evitare, scansare) to parry, to ward off, to save: parare un colpo, to parry (o to ward off) a blow; ( calcio) ha parato un tiro difficile, he saved a difficult shot◆ v. intr.: andare a parare, to drive at sthg. (o to lead up to sthg.); non so dove le sue parole vadano a parare, I don't know what he is driving at.◘ pararsi v.rifl. o intr.pron.2 ( comparire) to appear: mi si parò dinanzi, he appeared before me; riesce a superare qualunque ostacolo gli si pari davanti, he can overcome any difficulty that appears before him (o that arises)* * *[pa'rare]1. vt1) (addobbare) to adorn, deck (out)2) (proteggere: occhi) to shield, protect3) (scansare: colpo: anche), fig to parry, (goal, tiro) to save2. vi3. vr (pararsi)(presentarsi) to present o.s., appear* * *[pa'rare] 1.verbo transitivo1) (ornare) to apparel, to deck, to decorate2) (riparare) to screen [ occhi]3) (schivare) to counter, to fend off [ colpo]2.1) (mirare)2) sport (nella scherma, nel pugilato) to parry3.* * *parare/pa'rare/ [1]1 (ornare) to apparel, to deck, to decorate2 (riparare) to screen [ occhi]3 (schivare) to counter, to fend off [ colpo](aus. avere)2 sport (nella scherma, nel pugilato) to parryIII pararsi verbo pronominale(apparire all'improvviso) to appear, to surprise, to spring* up. -
4 ōrnō
ōrnō āvī, ātus, āre, to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.* * *ornare, ornavi, ornatus Vequip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim -
5 fregiare
fregiare v.tr.1 to decorate: fregiare un mobile, to adorn a piece of furniture with ornamental carving2 ( ornare) to adorn, to ornament, to embellish, to deck3 ( decorare) to decorate: il suo petto era fregiato di medaglie, his chest was decorated with medals.* * *[fre'dʒare]1. vtArchit to adorn, embellish2. vr (fregiarsi)fregiarsi di — (titolo, onore) to be the proud holder of
* * *[fre'dʒare] 1.verbo transitivo (ornare, decorare) to decorate, to adorn2.verbo pronominale fregiarsi* * *fregiare/fre'dʒare/ [1](ornare, decorare) to decorate, to adornII fregiarsi verbo pronominale- rsi di un titolo nobiliare to have a handle to one's name. -
6 guarnire
decorateabiti trimgastronomy garnish* * *guarnire v.tr.1 (fornire, equipaggiare) to equip, to fit out, to furnish (with sthg.)2 (ornare) to trim, to decorate3 (cuc.) to garnish: guarnire un piatto, to garnish a dish4 (mecc.) to pack5 (mil.) to fortify6 (mar.) to rig.* * *[gwar'nire]verbo transitivo1) (ornare) to trim; (con pelliccia) to fur2) gastr. to garnish, to decorate* * *guarnire/gwar'nire/ [102]1 (ornare) to trim; (con pelliccia) to fur2 gastr. to garnish, to decorate. -
7 orno
orno, āvi, ātum, 1 (old form of the perf. ORNAVET, Column. Rostr.; v. infra), v. a. [perh. root var-, cover; Sanscr. varna-, color], to fit out, furnish, provide with necessaries; to equip, to get ready, prepare (class.; syn. exorno, concinno).I.In gen.:II. A.age nunc, orna te,
Plaut. Ep. 2, 2, 10:prandium domi,
id. Rud. 1, 2, 53: ornatur ferro Enn. ap. Gell. 16, 10 (Ann. v. 190 Vahl.):aliquem armis,
Verg. A. 12, 344:decemviros apparitoribus, scribis, librariis, praeconibus, architectis, praeterea mulis, tabernaculis, centuriis, supellectili,
Cic. Agr. 2, 13, 32:aliquem pecuniā,
Plin. Ep. 3, 21, 3: CLASESQVE-NAVALES-PRIMOS-ORNAVET, fitted out, Column. Rostr.:maximas classes,
Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. Liv. 9, 30:naves,
id. 40, 26:convivium,
Cic. Verr. 2, 4, 20, § 44:copias omnibus rebus,
id. Imp. Pomp. 8, 20:provincias,
to furnish money, arms, and attendants to governors setting out for their provinces, id. Att. 3, 24, 1; id. ib. 4, 18, 2; Liv. 40, 36, 5; so,consules,
id. ib. —Hence, to trim, provide with oil:lampades,
Vulg. Matt. 25, 7.—Lit.:B.Italiam ornare quam domum suam, maluit: quamquam, Italiā ornatā, domus ipsa mihi videtur ornatior,
Cic. Off. 2, 22, 76:scuta ad forum ornandum,
Liv. 9, 40:cornua sertis,
Verg. A. 7, 488:monilia collum,
Ov. M. 5, 52.—Of dressing the hair, Ov. Am. 1, 14, 5:capillos,
id. ib. 2, 7, 23; Prop. 1, 2, 1.—Trop., to adorn, decorate, set off; to commend, praise, extol; to honor, show honor to, distinguish:A.aliquid magnificentius augere atque ornare,
Cic. de Or. 1, 21, 94:seditiones ipsas,
id. ib. 2, 28, 124:aliquem suis sententiis,
id. Fam. 15, 4, 11: dicere, laudandum adulescentem, ornandum, tollendum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1:civitatem omnibus rebus,
Caes. B. G. 7, 33:aliquem maximis beneficiis,
Cic. Att. 6, 1, 5:aliquem laudibus,
id. Phil. 2, 11, 25:egressum alicujus frequentiā suā,
id. Pis. 13, 31:candidatum suffragio,
Plin. Ep. 2, 1, 8: aliquem ornare, to bestow honor upon, advance to honor, Cic. Fam. 1, 1:hederā poëtam,
Verg. E. 7, 25.—Ironically:ornatus esses,
would have been rewarded, Ter. Ad. 2, 1, 22.—Hence, ornātus, a, um, P. a.Fitted out, furnished, provided with necessaries, equipped, accoutred, splendidly furnished (class.;B.syn.: instructus, praeditus): sapiens plurimis artibus instructus et ornatus,
Cic. Fin. 2, 34, 112:scutis telisque parati ornatique,
id. Caecin. 21, 60:equus ornatus,
Liv. 27, 19:elephantus,
Nep. Hann. 3, 4:naves paratissimae, atque omni genere armorum ornatissimae,
Caes. B. G. 3, 14:fundus,
Cic. Quint. 31, 98:Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata,
not provided merely, but also splendidly furnished, id. Phil. 10, 4, 9.— Transf.:ingenio bono,
Plaut. Poen. 1, 2, 89.—In partic., ornamented, adorned, decked, decorated, embellished, handsome, ornate:sepulcrum floribus ornatum,
Cic. Fl. 38, 95.— Comp.:nihil ornatius,
Cic. Sen. 16, 57.—Esp., adorned with all good qualities, excellent, distinguished, eminent, illustrious:lectissimus atque ornatissimus adulescens,
Cic. Div. in Caecil. 9, 29:in dicendo,
id. de Or. 1, 10, 42; id. ib. 1, 11, 49:homo ornatissimus loco, ordine, nomine, virtute, ingenio, copiis,
honored, respected, id. Verr. 2, 1, 48, § 127:ornati elaboratique versus,
embellished, id. Or. 11, 36:oratio,
id. de Or. 1, 12, 50:locus ad dicendum ornatissimus,
admirably adapted, id. Imp. Pomp. 1, 1.—Hence, adv.: ornātē, with ornament, ornamentally, ornately, elegantly (class.):dicere,
Cic. de Or. 3, 14, 53:apte, distincte, ornate dicere,
id. Off. 1, 1, 2.— Comp.:causas agere ornatius,
Cic. Fam. 9, 21, 1.— Sup.:causam ornatissime et copiosissime defendere,
Cic. Brut. 5, 21. -
8 arabescare
* * *[arabes'kare]verbo transitivo2) (ornare con ghirigori) to decorate with doodles* * *arabescare/arabes'kare/ [1]1 to decorate with arabesques2 (ornare con ghirigori) to decorate with doodles. -
9 ornato
ornato1 agg.1 adorned, trimmed: un vestito ornato di pizzo, a dress trimmed with laceornato2 s.m.1 ornamentation, decoration: la facciata è troppo carica di ornati, the façade is too rich in ornamentation* * *[or'nato] ornato (-a)1. agg1)ornato di — adorned with, decorated with2) (stile) ornate, florid2. smArchit embellishment* * *I 1. [or'nato]participio passato ornare2.1) (decorato) adorned, embellished (di with)2) fig. [ stile] ornate, embellished, floridII [or'nato]sostantivo maschile1) arch. (ornamentazione) ornamentation2) (arte del disegno) decorative illustration* * *ornato1/or'nato/→ ornareII aggettivo1 (decorato) adorned, embellished (di with)2 fig. [ stile] ornate, embellished, florid.————————ornato2/or'nato/sostantivo m.1 arch. (ornamentazione) ornamentation2 (arte del disegno) decorative illustration. -
10 augeo
augĕo, auxi, auctum, 2, v. a. and n. ( perf subj. auxitis = auxeritis, Liv. 29, 27: auceta: saepe aucta, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.; v. Müll. ad h. l.) [Gr. auxô auxanô; Lith. augu, and augmu = growth; Sanscr. vaksh; Goth. vahsjan, and auka = growth; Germ. wachsen; Engl. wax; also allied to vegeo vegetus, vigeo vigor, vigil [p. 204] v. Curt. pp. 67, 186 sq., and Bopp, Gloss. p. 304 b].I.Act., to increase, to nourish (orig., to produce, bring forth that not already in existence; in which signification only the derivative auctor is now found).A.1.. To increase, enlarge, augment, strengthen, advance that which is already in existence (class. in prose and poetry; syn.: adaugeo, amplio, amplifico): Quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57, 131:2.cibus auget corpus alitque,
Lucr. 1, 859:redductum (animale genus) daedala tellus alit atque auget generatim pabula praebens,
id. 1, 229; 5, 220; 5, 322;6, 946: virīs,
id. 6, 342:in augendā re,
Cic. Rab. Post. 2; 14; so,in augendā obruitur re,
Hor. Ep. 1, 16, 68:rem strenuus auge,
increase your gains, id. ib. 1, 7, 71:opes,
Nep. Thras. 2, 4:possessiones,
id. Att. 12, 2:divitias,
Vulg. Prov 22, 16:dotem et munera,
ib. Gen. 34, 12:rem publicam agris,
Cic. Rosc. Am. 18; so Tac. H 1, 79:aerarium,
id. A. 3, 25:vallum et turres,
id. H. 4, 35:classem,
Suet. Ner. 3:tributa,
id. Vesp. 16:pretium,
Vulg. Ezech. 16, 31:numerum,
Suet. Aug. 37, and Vulg. Deut. 20, 19 al.:morbum,
Ter. Hec. 3, 1, 54:suspitionem,
id. Eun. 3, 1, 46; Suet. Tit. 5:industriam,
Ter. Ad. prol. 25:molestiam,
Cic. Fl. 12:dolorem alicui,
id. Att. 11, 22 vitium ventris, id. Cael. 19:peccatum,
Vulg. Exod. 9, 34:furorem,
ib. Num. 32, 14:benevolentiam,
Cic. Lael. 9, 30: animum alicujus, to increase one ' s courage, id. Att. 10, 14; so,animos,
Stat. Th. 10, 23:vocem,
to strengthen, raise, Suet. Claud. 33; id. Ner. 20' hostias, to increase, multiply, id. Aug. 96:ego te augebo et multiplicabo,
Vulg. Gen. 48, 4 al. — Poet.:nuper et istae Auxerunt volucrum victae certamine turbam,
i. e. have been changed into birds, Ov. M. 5, 301.—Trop., to magnify, to exalt, to extol, embellish, to praise (syn.:B.laudo, laude afficere, verbis extollere, orno): homo tenuis non verbis auget suum munus, sed etiam extenuat,
Cic. Off. 2, 20, 70:aliquid augere atque ornare,
id. de Or. 1, 21, 94; so,rem laudando,
id. Brut. 12, 47:munus principis,
Plin. Pan. 38 al. —Aliquem (aliquid) aliquā re, to furaish abundantly with something, to heap upon, give to, to enrich, endow, bless, load with: lunae pars ignibus aucta, the part that is entirely filled with fire, Lucr 5, 722: 3. 630: Tantā laetitiā auctus sum, ut nil constet, poët, ap. Cic. Fin. 2, 4, 14 oaque vos omnia bene juvetis, bonis auctibus auxitis, old form of prayer in Liv. 29, 27:C.alter te scientia augere potest, altera exemplis,
the one can enrich you with learning, the other furnish you with examples, Cic. Off. 1, 1, 1:aliquid divitiis,
id. Agr. 2, 26, 69:commodis,
id. Phil. 11, 14 fin.:senectus augeri solet consilio, auctoritate, sententiā,
id. Sen. 6, 17:gratulatione,
id. Phil. 14, 6:honore,
id. ib. 9, 6:honoribus,
Hor. S. 1, 6, 11; so Tac. A. 6, 8:honoribus praemiisque,
Suet. Caes. 52; id. Vit. 5: augeri damno, to be enriched with a loss (said comically), Ter. Heaut. 4, 1, 15:liberalitate,
Tac. A. 3, 8:largitione,
id. ib. 13, 18:nomine imperatorio,
id. ib. 1, 3:cognomento Augustae,
id. ib. 12, 26 et saep.—Also without abl.:Di me equidem omnes adjuvant, augent, amant,
Plaut. Men. 3, 3, 27, and id. Ep. 2, 2, 8:aliquem augere atque ornare,
to advance, Cic. Fam. 7, 17:aut augendi alterius aut minuendi sui causā aliquid dicere,
id. Part. Or. 6, 22 solum te commendat augetque temporis spatium, honors, Plin. Pan. 24; so id. ib. 26; Suet. Claud. 12.—In the lang. of religion, t. t. (like mactare, adolere, etc.), to honor, reverence, worship by offerings:II.Aliquid cedo, Qui vicini hanc nostram augeam aram [Apoliinis],
Plaut. Merc. 4, 1, 10:si quā ipse meis venatibus auxi, etc.,
Verg. A. 9, 407.—Neutr., to grow, increase, become greater (rare; syn.: augesco, cresco, incresco; on this use of vbs. com. act., v. Ellis ad Cat. 22, 11): eo res eorum auxit, Cato ap. Gell. 18, 12, 7:usque adeo parcunt fetus augentque labore,
Lucr. 2, 1163:ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse,
Sall. H. 1 (Fragm. Orat. Philipp. contra Lepid. §6): O decus eximium magnis virtutibus augens,
Cat. 64, 323:balnea Romae ad infinitum auxere numerum,
Plin. 36, 15, 24, § 122; 2, 16, 13, § 71:veram potentiam augere,
Tac. A. 4, 41 (Halm, augeri).—Hence, auctus, a, um, P. a., enlarged, increased, great, abundant; in posit. only as subst.:auctum vocabatur spatium, quod super definitum modum victoriae adjungitur,
Paul. Ex Fest. p. 14 Müll. — Comp.:tanto mi aegritudo auctior est in animo,
Plaut. Capt. 4, 2, 2:auctior est animi vis,
Lucr. 3, 450:auctior et amplior majestas,
Liv. 4, 2; 3, 68; 25, 16:auctius atque Di melius fecere,
Hor. S. 2, 6, 3.—* Sup.: auctissima basis, Treb. Gall. 18.— Adv. probably not in use, for in App. Met. 4, p. 290 Oud., altius is the correct reading. -
11 Laus
1.laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).I.Lit.:II.in laude vivere,
Cic. Fam. 15, 6, 1:ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,
id. Verr. 1, 17, 51:cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,
id. Fam. 9, 14, 1:divinis laudibus ornare aliquem,
id. ib. 2, 15, 1:Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,
id. Att. 13, 38, 1:laude afficere aliquem,
id. Off. 2, 13, 47:omni laude cumulare,
id. de Or. 1, 26, 118:summam alicui laudem tribuere,
id. Fam. 5, 2, 10:illustri laude celebrari,
id. Mur. 7, 16:maximam laudem ex re aliqua sibi parere,
id. Off. 2, 13, 47:ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,
id. Phil. 2, 11, 25:aliquem laudibus efferre,
Juv. 6, 182:neque ego hoc in tua laude pono,
Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,
id. Tusc. 1, 2, 3:eloquentiae, humanitatis,
id. de Or. 1, 23, 106:brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,
id. Brut. 13, 50:laudis titulique cupido,
Juv. 10, 143:supremae laudes,
i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,
Liv. 8, 40. —Transf.A.A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:B.abundans bellicis laudibus,
id. Off. 1, 22, 78:nostras laudes in astra sustulit,
id. Att. 2, 25, 1:summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,
id. Fam. 12, 4, 2:cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,
id. de Or. 2, 73, 296:magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,
id. Mur. 9, 19:Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,
Caes. B. G. 4, 3, 1:Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,
Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:conferre nostris tu potes te laudibus?
Phaedr. 4, 23, 3:conscientia laudis,
worth, desert, id. 2, epil. 11:te censeri laude tuorum noluerim,
Juv. 8, 74.—Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):2.Cois amphoris laus est maxima,
Plin. 35, 12, 46, § 161:coccum Galatiae in maxima laude est,
id. 9, 41, 65, § 141:peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,
id. 22, 22, 38, § 81:Creticae cotes diu maximam laudem habuere,
id. 36, 22, 47, § 164.Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;also called Laus Pompeia,
Plin. 3, 17, 21, § 124. -
12 laus
1.laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).I.Lit.:II.in laude vivere,
Cic. Fam. 15, 6, 1:ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,
id. Verr. 1, 17, 51:cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,
id. Fam. 9, 14, 1:divinis laudibus ornare aliquem,
id. ib. 2, 15, 1:Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,
id. Att. 13, 38, 1:laude afficere aliquem,
id. Off. 2, 13, 47:omni laude cumulare,
id. de Or. 1, 26, 118:summam alicui laudem tribuere,
id. Fam. 5, 2, 10:illustri laude celebrari,
id. Mur. 7, 16:maximam laudem ex re aliqua sibi parere,
id. Off. 2, 13, 47:ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,
id. Phil. 2, 11, 25:aliquem laudibus efferre,
Juv. 6, 182:neque ego hoc in tua laude pono,
Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,
id. Tusc. 1, 2, 3:eloquentiae, humanitatis,
id. de Or. 1, 23, 106:brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,
id. Brut. 13, 50:laudis titulique cupido,
Juv. 10, 143:supremae laudes,
i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,
Liv. 8, 40. —Transf.A.A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:B.abundans bellicis laudibus,
id. Off. 1, 22, 78:nostras laudes in astra sustulit,
id. Att. 2, 25, 1:summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,
id. Fam. 12, 4, 2:cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,
id. de Or. 2, 73, 296:magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,
id. Mur. 9, 19:Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,
Caes. B. G. 4, 3, 1:Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,
Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:conferre nostris tu potes te laudibus?
Phaedr. 4, 23, 3:conscientia laudis,
worth, desert, id. 2, epil. 11:te censeri laude tuorum noluerim,
Juv. 8, 74.—Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):2.Cois amphoris laus est maxima,
Plin. 35, 12, 46, § 161:coccum Galatiae in maxima laude est,
id. 9, 41, 65, § 141:peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,
id. 22, 22, 38, § 81:Creticae cotes diu maximam laudem habuere,
id. 36, 22, 47, § 164.Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;also called Laus Pompeia,
Plin. 3, 17, 21, § 124. -
13 animus
animus ī, m [AN-], the rational soul (cf. anima, the physical life): humanus: Corpus animum praegravat, H.: deos sparsisse animos in corpora humana: discessus animi a corpore: permanere animos arbitramur. — Fig., of beloved persons, soul, life: anime mi, T.—Of the mind, the mental powers, intelligence, reason, intellect, mind: mecum in animo vitam tuam considero, T.: animo meditari, N.: convertite animos ad Milonem, attention: revocare animos ad belli memoriam: perspicite animis quid velim: in dubio est animus, T.: animus, cui obtunsior sit acies, whose discernment: et animus et consilium et sententia civitatis, the whole intelligence of the community: cui animum inspirat vates, V.: omnia ratione animoque lustrari.— Of bees: Ingentīs animos angusto in pectore versant, V.— Of the memory: Scripta illa dicta sunt in animo, T.: an imprimi, quasi ceram, animum putamus?—Consciousness, recollection, self-possession: reliquit animus Sextium acceptis volneribus, Cs.: Unā eādemque viā sanguis animusque sequuntur, V.: timor abstulit animum, O. — With conscius or conscientia, the conscience: quos conscius animus exagitabat, S.: suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent.—Opinion, judgment, notion, belief: meo quidem animo, in my judgment: maxumi Preti esse animo meo, T.: ex animi tui sententiā iurare, to the best of your knowledge and belief. — The imagination, fancy: cerno animo sepultam patriam: fingite animis, sunt, etc.: nihil animo videre poterant.—Feeling, sensibility, affection, inclination, passion, heart: Quo gemitu conversi animi (sunt), V.: animum offendere: animus ubi se cupiditate devinxit, the character, T.: alius ad alia vitia propensior: tantaene animis caelestibus irae? V.: animo concipit iras, O.: mala mens, malus animus, bad mind, bad heart, T.: omnium mentīs animosque perturbare, Cs.: animum ipsum mentemque hominis: mente animoque nobiscum agunt, Ta.: bestiae, quarum animi sunt rationis expertes.—Disposition, inclination: meus animus in te semper: bono animo in populum R. videri, well disposed, Cs.: Nec non aurumque animusque Latino est, both gold and the disposition (i. e. to give it), V.: regina quietum Accipit in Teucros animum mentemque benignam, a kindly disposition, V.—Esp., in the phrase ex animo, from the heart, in earnest, deeply, sincerely: ex animo omnia facere an de industriā? from impulse or with some design, T.: sive ex animo id fit sive simulate: ex animo dolere, H.—In the locat. form animi, with verbs and adjj.: Antipho me excruciat animi, T.: exanimatus pendet animi: iuvenemque animi miserata repressit, pitying him in her heart, V.: anxius, S.: aeger, L.: infelix, V.: integer, H.—Meton., disposition, character, temper: animo es Molli: animo esse omisso, T.: animi molles et aetate fluxi, S.: sordidus atque animi parvi, H.—Fig., of plants: silvestris, wild nature, V.—Courage, spirit (freq. in plur.): mihi addere animum, T.: nostris animus augetur, Cs.: clamor Romanis auxit animum, L.: mihi animus accenditur, S.: Nunc demum redit animus, Ta.: Pallas Dat animos, O.: in hac re plus animi quam consili habere: tela viris animusque cadunt, O.: bono animo esse, to be of good courage: bono animo fac sis, T.: satis animi, courage enough, O.: magnus mihi animus est, fore, etc., hope, Ta.—Fig., of the winds: Aeolus mollit animos, the violence, V.—Of a top: dant animos plagae, give it quicker motion, V.—Haughtiness, arrogance, pride: vobis... Sublati animi sunt, your pride is roused, T.: tribuni militum animos ac spiritūs capere, bear the arrogance and pride, etc.—Passion, vehemence, wrath: animum vincere: animum rege, qui nisi paret Imperat, H.: (Achelous) pariter animis inmanis et undis, O.—In the phrase aequus animus, an even mind, calmness, moderation, equanimity: concedo... quod animus aequus est.—Usu. abl: aequo animo, with even mind, contentedly, resignedly, patiently: aequo animo ferre, T.: non tulit hoc aequo animo Dion, N.: aequissimo animo mori: alqd aequo animo accipit, is content to believe, S.: opinionem animis aut libentibus aut aequis remittere: sententiam haud aequioribus animis audire, L.—Inclination, pleasure: Indulgent animis, O.— Esp., animi causā, for the sake of amusement, for diversion, for pleasure: (animalia) alunt animi voluptatisque causā, Cs.: habet animi causā rus amoenum: animi et aurium causā homines habere, i. e. employ musicians.—Will, desire, purpose, design, intention, resolve: tuom animum intellegere, purpose, T.: persequi Iugurtham animo ardebat, S.: hostes in foro constiterunt, hoc animo, ut, etc., Cs.: habere in animo Capitolium ornare, to intend: fert animus dicere, my plan is, O.: nobis erat in animo Ciceronem mittere, it was my purpose: omnibus unum Opprimere est animus, O.: Sacra Iovi Stygio perficere est animus, V.* * *mind; intellect; soul; feelings; heart; spirit, courage, character, pride; air -
14 basilica
basilica ae, f, βασιλική (sc. στοά), a portico, basilica; in Rome, a public building used for a merchants' exchange and for the courts, basilica: basilicas spoliis ornare: neque enim tum basilicae erant (B.C. 212), L.* * *basilica; oblong hall with colonnade as law court/exchange; church (medieval) -
15 commodum
commodum ī, n [commodus], a convenient opportunity, favorable condition, convenience: meum: cum erit tuum, when it shall be convenient for you: spatium ad dicendum nostro commodo habere, at our convenience: quas (navīs) sui quisque commodi fecerat, Cs.: suo ex commodo pugnam facere, S.: copias per commodum exponere, L.—Advantage, profit, gain: ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda, T.: commoda vitae, the goods of life: matris servibo commodis, interests, T.: amicitias ex commodo aestumare, S.: valetudinis: in publica peccem, H.: populi commoda, N.: hoc commodi est, quod, etc., there is this satisfaction, etc.: commodo rei p. facere, to the advantage of: si per commodum rei p. posset, consistently with the interests of, L. — A reward, pay, stipend, salary, wages for public service: provincialibus commodis depositis, emoluments: tribunatūs. — A loan: forum commodis hospitum ornare.* * *Ijust, a very short time before; that/this very minute; even now, at this momentIIconvenience, advantage, benefit; interest, profit, yield; wages, reward; gift -
16 concupīscō
concupīscō cupīvī (sync. cupīstī, etc.), ītus, ere, inch. [com- + cupio], to long for, be very desirous of, covet, aspire to, strive after: alqd: pecuniam: haec ad insaniam: domum aut villam, S.: tribunos plebis, L.: eloquentiam, Ta.: maiora, N.: alqd tale, H.: mundum ornare: quo magis concupisceret, Ta.* * *concupiscere, concupivi, concupitus Vdesire eagerly/ardently; covet, long for; aim at; conceive a strong desire for -
17 convīvium
convīvium ī, n [com-+VIV-], a meal in company, social feast, entertainment, banquet: egit vitam in conviviis, T.: muliebria: ornare: in convivio saltare: Mutua convivia, V.: capilli propter convivia pexi, for company, Iu.— Guests at table: vinosa, O.* * *banquet/feast/dinner party; guests/people at party; dining-club; living together -
18 cōpia
cōpia ae, f [com-+ops], an abundance, ample supply, plenty: frumenti, Cs.: navium magna, Cs.: bona librorum, H.: nullā ferramentorum copiā, in the scarcity of, Cs.—Resources, wealth, supplies, riches, prosperity: domesticis copiis ornare convivium: (civitas) copiis locupletior: circumfluere omnibus copiis: se eorum copiis alere, Cs.: Fastidiosam desere copiam, H.: inopem me copia fecit, O.: bonam copiam eiurare, i. e. to claim exemption as poor: (milites) mixti copiis et laetitiā, sharing supplies, Ta.: copia narium (i. e. luxus odorum), H.: copia ruris honorum opulenta, H.—Person., the goddess of plenty: beata pleno cornu, H.: dives meo bona Copia cornu est, O.—A multitude, number, plenty, abundance, throng: (principum) in castris, Cs.: virorum fortium: latronum in eā regione, S.: quae sit me circum copia, lustro, V.—A force, army, body of men: eā copiā civitatem oppressurus: ex omni copiā singulos deligere, Cs.— Usu. plur, forces, troops, an army, men: armare quam maximas copias, S.: cum omnibus copiis exire, in a body, Cs.: pedestres, N.: omnibus copiis contendere, with the whole army, Cs.—Fig., fulness, copiousness, multitude, abundance: rerum copia verborum copiam gignit: dicendi copiā valere: ubertas et copia, fulness in expression.—Ability, power, might, opportunity, facilities, means: facere civibus consili sui copiam: qui spectandi faciunt copiam, T.: fandi, V.: societatis coniungendae, S.: Ut sibi eius faciat copiam, give access to, T.: sit tibi copia nostri, power over, O.: facta est copia mundi, the world was open, O.: quibus in otio vivere copia erat, S.: nec te Adfari data copia matri, V.: tecum sine metu ut sit copiast, T.: si copia detur, veniam, O.: dona pro copiā portantes, as each is able, L.: pro rei copiā, S.: ludi additi pro copiā provinciali, L.* * *plenty, abundance, supply; troops (pl.), supplies; forces; resources; wealth; number/amount/quantity; sum/whole amount; means, opportunity; access, admission copy -
19 dēsīderō
dēsīderō āvī, ātus, āre [cf. considero], to long for, ask, demand, call for, wish for, desire, require, expect: me, T.: tribuni imperium, Cs.: ea (beneficia), S.: quod satis est, H.: ullam rem ad se inportari, Cs.: alqd ex vobis audire: ab milite modestiam, Cs.: desiderando pendēre animis: nullam aliam mercedem laborum: Capitolium sic ornare ut templi dignitas desiderat.— To miss, lack, feel the want of: alqm, T.: quid a peritioribus rei militaris desiderari videbatur, Cs.: alqd in oratione: Sextilem totum mendax desideror, am waited for, H.: virīs adulescentis.— To lose: ut (exercitus) ne unum quidem militem desiderarit: in eo proelio CC milites, Cs.— Pass, to be missing, be lost, be wanting: ut nulla navis desideraretur, Cs.: perpaucis desideratis quin cuncti caperentur, almost every one, Cs.: neque quicquam ex fano desideratum est.* * *desiderare, desideravi, desideratus V TRANSdesire/want, long/wish for, request, require/need; miss, lack; lose; want to know; investigete/examine/discuss (L+S); raise the question -
20 glaeba (glēba)
glaeba (glēba) ae, f [GLOB-], a lump of earth, clod: glaebis aliquem agere: nec ulli glaeba ulla agri adsignaretur, L.: rastris glaebas frangere, V.: Versare glaebas, H.: ornare glaebam virentem, i. e. an altar of turf, Iu.— Land, soil: Sicula, O.: Terra potens ubere glaebae, V.: duris Aequicula glaebis, hard soil, V.— A piece, lump, mass: sevi ac picis glaebae, Cs.
См. также в других словарях:
ornare — ORNÁRE s.f. Acţiunea de a orna; împodobire, decorare. – v. orna. Trimis de ionel bufu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ORNÁRE s. 1. v. decorare. 2. v. garnisire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime ornáre s. f., g. d … Dicționar Român
ornare — [dal lat. ornare ] (io órno, ecc.). ■ v. tr. 1. [rendere più bello con l aggiunta di ornamenti] ▶◀ abbellire, addobbare, adornare, agghindare, decorare, (non com.) esornare, guarnire, (non com.) imbellire, impreziosire, ingentilire, (non com.)… … Enciclopedia Italiana
ORNARE — apud veteres Romanos quid? Vide infra Proconsul … Hofmann J. Lexicon universale
ornare — or·nà·re v.tr. (io órno) AU 1. rendere più bello, più piacevole con l aggiunta di elementi decorativi: ornare un cappello con nastri colorati, i quadri che ornano le pareti sono del 700, ornare la fronte con una corona di fiori Sinonimi:… … Dizionario italiano
ornare — {{hw}}{{ornare}}{{/hw}}A v. tr. (io orno ) 1 Rendere bello o più bello con decorazioni: ornare i capelli con nastri; SIN. Guarnire. 2 (fig.) Rendere più ricco o più dotato di virtù e sim.: ornare la mente di cognizioni. B v. rifl. Abbellirsi … Enciclopedia di italiano
ornare — A v. tr. 1. abbellire, addobbare, adornare, agghindare, illeggiadrire, arricchire, decorare, fregiare, guarnire, parare, pavesare □ arabescare, dorare, drappeggiare, frangiare, fiorettare, infiorare, ingemmare, inghirlandare, ingioiellare CONTR.… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
orner — [ ɔrne ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; lat. ornare 1 ♦ Mettre en valeur, embellir (une chose). ⇒ agrémenter, décorer, enjoliver, ornementer, 1. parer. Orner une façade de drapeaux. ⇒ pavoiser. Orner sa boutonnière d une fleur. ⇒ fleurir.… … Encyclopédie Universelle
orna — ORNÁ, ornez, vb. I. tranz. A pune în valoare, a înfrumuseţa un lucru adăugându i o podoabă; a împodobi, a decora. – Din fr. orner, lat. ornare. Trimis de ionel bufu, 11.05.2004. Sursa: DEX 98 ORNÁ vb. 1. v. împodobi. 2. a împodobi, a… … Dicționar Român
Fmt — unix утилита, переформатирует каждый абзац в файле(ах) и выводит на стандартный вывод. Содержание 1 Использование 2 Параметры запуска 3 … Википедия
fmt — unix утилита, переформатирует каждый абзац в файле(ах) и выводит на стандартный вывод. Содержание 1 Использование 2 Параметры запуска в GNU 3 … Википедия
orner — (or né) v. a. 1° Pourvoir de ce qui embellit. • Je lui bâtis un temple et pris soin de l orner, RAC. Phèdre, I, 3. • Ma mère Jézabel devant moi s est montrée, Comme au jour de sa mort pompeusement parée.... Même elle avait encor cet éclat… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré