Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

ornare

  • 1 ornare

    decorate
    * * *
    ornare v.tr. to adorn; to decorate; to ornament (anche fig.); ( abbellire) to beautify; ( guarnire) to trim: due splendidi quadri del Trecento ornavano la parete, two magnificent fourteenth-century pictures adorned the wall; una ghirlanda di fiori le ornava i capelli, a garland of flowers adorned her hair; il suo vestito è ornato con pizzo, her dress is trimmed with lace; le strade erano ornate di bandiere, the streets were decorated (o hung) with flags; ornare una finestra di fiori, to deck a window with flowers; ornare il proprio stile, to embellish one's style // (fin.) ornare una moneta di granitura, to engrail a coin.
    ornarsi v.rifl. o intr.pron. to adorn oneself: ama ornare di gioielli, she likes to wear jewellery; in autunno il bosco si orna di colori, in autumn the trees adorn themselves with colours.
    * * *
    [or'nare]
    1. vt
    1)

    (tavola, vestito) ornare (di o con) — to decorate (with), adorn (with), (fig : discorso) to embellish (with)

    2) (sogg : affresco, statua) to adorn, decorate
    2. vr (ornarsi)

    ornarsi (di) — to deck o.s. (out) (with)

    * * *
    [or'nare] 1.
    verbo transitivo to decorate, to ornament, to adorn, to deck [casa, vestito]; to embellish [stile, discorso]
    2.
    verbo pronominale ornarsi to adorn oneself (di with)
    * * *
    ornare
    /or'nare/ [1]
     to decorate, to ornament, to adorn, to deck [casa, vestito]; to embellish [stile, discorso]
    II ornarsi verbo pronominale
     to adorn oneself (di with).

    Dizionario Italiano-Inglese > ornare

  • 2 ornare

    [or'nare]
    1. vt
    1)

    (tavola, vestito) ornare (di o con) — to decorate (with), adorn (with), (fig : discorso) to embellish (with)

    2) (sogg : affresco, statua) to adorn, decorate
    2. vr (ornarsi)

    ornarsi (di) — to deck o.s. (out) (with)

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > ornare

  • 3 parare

    1. v/t ornare decorate
    proteggere shelter
    occhi shield
    scansare parry
    2. v/i save
    * * *
    parare v.tr.
    1 ( ornare con paramenti) to decorate, to adorn, to deck: parare una chiesa, to decorate a church (with hangings); parare una chiesa a lutto, to drape a church in black
    2 ( riparare, proteggere) to shield, to protect: parare dal freddo, dalla neve, to shield (o to protect) from cold, from snow
    3 ( evitare, scansare) to parry, to ward off, to save: parare un colpo, to parry (o to ward off) a blow; ( calcio) ha parato un tiro difficile, he saved a difficult shot
    4 (mar.) parare le vele, to hoist the sails
    v. intr.: andare a parare, to drive at sthg. (o to lead up to sthg.); non so dove le sue parole vadano a parare, I don't know what he is driving at.
    pararsi v.rifl. o intr.pron.
    1 (non com.) ( ripararsi) to shelter (oneself), to protect (oneself)
    2 ( comparire) to appear: mi si parò dinanzi, he appeared before me; riesce a superare qualunque ostacolo gli si pari davanti, he can overcome any difficulty that appears before him (o that arises)
    3 ( vestirsi) to dress up; (eccl.) to vest oneself // parare a festa, (scherz.) to doll oneself up.
    * * *
    [pa'rare]
    1. vt
    1) (addobbare) to adorn, deck (out)
    2) (proteggere: occhi) to shield, protect
    3) (scansare: colpo: anche), fig to parry, (goal, tiro) to save
    2. vi
    (aus avere)
    3. vr (pararsi)
    (presentarsi) to present o.s., appear
    * * *
    [pa'rare] 1.
    verbo transitivo
    1) (ornare) to apparel, to deck, to decorate
    2) (riparare) to screen [ occhi]
    3) (schivare) to counter, to fend off [ colpo]
    4) sport (nella scherma, nel pugilato) to parry; (nel calcio) to save [ rigore]
    2.
    verbo intransitivo (aus. avere)
    2) sport (nella scherma, nel pugilato) to parry
    3.
    verbo pronominale pararsi (apparire all'improvviso) to appear, to surprise, to spring* up
    * * *
    parare
    /pa'rare/ [1]
     1 (ornare) to apparel, to deck, to decorate
     2 (riparare) to screen [ occhi]
     3 (schivare) to counter, to fend off [ colpo]
     4 sport (nella scherma, nel pugilato) to parry; (nel calcio) to save [ rigore]
     (aus. avere)
     1 (mirare) andare a parare to lead up to; dove vuoi andare a parare? what are you driving at?
     2 sport (nella scherma, nel pugilato) to parry
    III pararsi verbo pronominale
      (apparire all'improvviso) to appear, to surprise, to spring* up.

    Dizionario Italiano-Inglese > parare

  • 4 ōrnō

        ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.
    * * *
    ornare, ornavi, ornatus V
    equip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim

    Latin-English dictionary > ōrnō

  • 5 fregiare

    fregiare v.tr.
    1 to decorate: fregiare un mobile, to adorn a piece of furniture with ornamental carving
    2 ( ornare) to adorn, to ornament, to embellish, to deck
    3 ( decorare) to decorate: il suo petto era fregiato di medaglie, his chest was decorated with medals.
    fregiarsi v.rifl. to adorn oneself (with sthg.): fregiare di un titolo, to be titled.
    * * *
    [fre'dʒare]
    1. vt
    Archit to adorn, embellish

    fregiarsi di(titolo, onore) to be the proud holder of

    * * *
    [fre'dʒare] 1.
    verbo transitivo (ornare, decorare) to decorate, to adorn
    2.
    verbo pronominale fregiarsi
    * * *
    fregiare
    /fre'dʒare/ [1]
     (ornare, decorare) to decorate, to adorn
    II fregiarsi verbo pronominale
     - rsi di un titolo nobiliare to have a handle to one's name.

    Dizionario Italiano-Inglese > fregiare

  • 6 guarnire

    decorate
    abiti trim
    gastronomy garnish
    * * *
    guarnire v.tr.
    1 (fornire, equipaggiare) to equip, to fit out, to furnish (with sthg.)
    2 (ornare) to trim, to decorate
    3 (cuc.) to garnish: guarnire un piatto, to garnish a dish
    4 (mecc.) to pack
    5 (mil.) to fortify
    6 (mar.) to rig.
    * * *
    [gwar'nire]
    verbo transitivo
    1) (ornare) to trim; (con pelliccia) to fur
    2) gastr. to garnish, to decorate
    * * *
    guarnire
    /gwar'nire/ [102]
     1 (ornare) to trim; (con pelliccia) to fur
     2 gastr. to garnish, to decorate.

    Dizionario Italiano-Inglese > guarnire

  • 7 orno

    orno, āvi, ātum, 1 (old form of the perf. ORNAVET, Column. Rostr.; v. infra), v. a. [perh. root var-, cover; Sanscr. varna-, color], to fit out, furnish, provide with necessaries; to equip, to get ready, prepare (class.; syn. exorno, concinno).
    I.
    In gen.:

    age nunc, orna te,

    Plaut. Ep. 2, 2, 10:

    prandium domi,

    id. Rud. 1, 2, 53: ornatur ferro Enn. ap. Gell. 16, 10 (Ann. v. 190 Vahl.):

    aliquem armis,

    Verg. A. 12, 344:

    decemviros apparitoribus, scribis, librariis, praeconibus, architectis, praeterea mulis, tabernaculis, centuriis, supellectili,

    Cic. Agr. 2, 13, 32:

    aliquem pecuniā,

    Plin. Ep. 3, 21, 3: CLASESQVE-NAVALES-PRIMOS-ORNAVET, fitted out, Column. Rostr.:

    maximas classes,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. Liv. 9, 30:

    naves,

    id. 40, 26:

    convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 44:

    copias omnibus rebus,

    id. Imp. Pomp. 8, 20:

    provincias,

    to furnish money, arms, and attendants to governors setting out for their provinces, id. Att. 3, 24, 1; id. ib. 4, 18, 2; Liv. 40, 36, 5; so,

    consules,

    id. ib. —Hence, to trim, provide with oil:

    lampades,

    Vulg. Matt. 25, 7.—
    II.
    In partic., to ornament, adorn, embellish, deck, set off.
    A.
    Lit.:

    Italiam ornare quam domum suam, maluit: quamquam, Italiā ornatā, domus ipsa mihi videtur ornatior,

    Cic. Off. 2, 22, 76:

    scuta ad forum ornandum,

    Liv. 9, 40:

    cornua sertis,

    Verg. A. 7, 488:

    monilia collum,

    Ov. M. 5, 52.—Of dressing the hair, Ov. Am. 1, 14, 5:

    capillos,

    id. ib. 2, 7, 23; Prop. 1, 2, 1.—
    B.
    Trop., to adorn, decorate, set off; to commend, praise, extol; to honor, show honor to, distinguish:

    aliquid magnificentius augere atque ornare,

    Cic. de Or. 1, 21, 94:

    seditiones ipsas,

    id. ib. 2, 28, 124:

    aliquem suis sententiis,

    id. Fam. 15, 4, 11: dicere, laudandum adulescentem, ornandum, tollendum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1:

    civitatem omnibus rebus,

    Caes. B. G. 7, 33:

    aliquem maximis beneficiis,

    Cic. Att. 6, 1, 5:

    aliquem laudibus,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    egressum alicujus frequentiā suā,

    id. Pis. 13, 31:

    candidatum suffragio,

    Plin. Ep. 2, 1, 8: aliquem ornare, to bestow honor upon, advance to honor, Cic. Fam. 1, 1:

    hederā poëtam,

    Verg. E. 7, 25.—Ironically:

    ornatus esses,

    would have been rewarded, Ter. Ad. 2, 1, 22.—Hence, ornātus, a, um, P. a.
    A.
    Fitted out, furnished, provided with necessaries, equipped, accoutred, splendidly furnished (class.;

    syn.: instructus, praeditus): sapiens plurimis artibus instructus et ornatus,

    Cic. Fin. 2, 34, 112:

    scutis telisque parati ornatique,

    id. Caecin. 21, 60:

    equus ornatus,

    Liv. 27, 19:

    elephantus,

    Nep. Hann. 3, 4:

    naves paratissimae, atque omni genere armorum ornatissimae,

    Caes. B. G. 3, 14:

    fundus,

    Cic. Quint. 31, 98:

    Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata,

    not provided merely, but also splendidly furnished, id. Phil. 10, 4, 9.— Transf.:

    ingenio bono,

    Plaut. Poen. 1, 2, 89.—
    B.
    In partic., ornamented, adorned, decked, decorated, embellished, handsome, ornate:

    sepulcrum floribus ornatum,

    Cic. Fl. 38, 95.— Comp.:

    nihil ornatius,

    Cic. Sen. 16, 57.—Esp., adorned with all good qualities, excellent, distinguished, eminent, illustrious:

    lectissimus atque ornatissimus adulescens,

    Cic. Div. in Caecil. 9, 29:

    in dicendo,

    id. de Or. 1, 10, 42; id. ib. 1, 11, 49:

    homo ornatissimus loco, ordine, nomine, virtute, ingenio, copiis,

    honored, respected, id. Verr. 2, 1, 48, § 127:

    ornati elaboratique versus,

    embellished, id. Or. 11, 36:

    oratio,

    id. de Or. 1, 12, 50:

    locus ad dicendum ornatissimus,

    admirably adapted, id. Imp. Pomp. 1, 1.—Hence, adv.: ornātē, with ornament, ornamentally, ornately, elegantly (class.):

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53:

    apte, distincte, ornate dicere,

    id. Off. 1, 1, 2.— Comp.:

    causas agere ornatius,

    Cic. Fam. 9, 21, 1.— Sup.:

    causam ornatissime et copiosissime defendere,

    Cic. Brut. 5, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > orno

  • 8 arabescare

    arabescare v.tr. to decorate with arabesques; (fig.) ( scarabocchiare) to doodle.
    * * *
    [arabes'kare]
    verbo transitivo
    2) (ornare con ghirigori) to decorate with doodles
    * * *
    arabescare
    /arabes'kare/ [1]
     1 to decorate with arabesques
     2 (ornare con ghirigori) to decorate with doodles.

    Dizionario Italiano-Inglese > arabescare

  • 9 ornato

    ornato1 agg.
    1 adorned, trimmed: un vestito ornato di pizzo, a dress trimmed with lace
    2 ( di stile) ornate; (spreg.) flowery: ha uno stile ornato, he has a flowery style.
    ornato2 s.m.
    1 ornamentation, decoration: la facciata è troppo carica di ornati, the façade is too rich in ornamentation
    2 ( arte della decorazione) (art of) decoration: è professore di ornato, he teaches decoration.
    * * *
    [or'nato] ornato (-a)
    1. agg
    1)

    (adorno) ornato di — adorned with, decorated with

    2) (stile) ornate, florid
    2. sm
    Archit embellishment
    * * *
    I 1. [or'nato] 2.
    1) (decorato) adorned, embellished (di with)
    2) fig. [ stile] ornate, embellished, florid
    II [or'nato]
    sostantivo maschile
    1) arch. (ornamentazione) ornamentation
    2) (arte del disegno) decorative illustration
    * * *
    ornato1
    /or'nato/
     →  ornare
     1 (decorato) adorned, embellished (di with)
     2 fig. [ stile] ornate, embellished, florid.
    ————————
    ornato2
    /or'nato/
    sostantivo m.
     1 arch. (ornamentazione) ornamentation
     2 (arte del disegno) decorative illustration.

    Dizionario Italiano-Inglese > ornato

  • 10 augeo

    augĕo, auxi, auctum, 2, v. a. and n. ( perf subj. auxitis = auxeritis, Liv. 29, 27: auceta: saepe aucta, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.; v. Müll. ad h. l.) [Gr. auxô auxanô; Lith. augu, and augmu = growth; Sanscr. vaksh; Goth. vahsjan, and auka = growth; Germ. wachsen; Engl. wax; also allied to vegeo vegetus, vigeo vigor, vigil [p. 204] v. Curt. pp. 67, 186 sq., and Bopp, Gloss. p. 304 b].
    I.
    Act., to increase, to nourish (orig., to produce, bring forth that not already in existence; in which signification only the derivative auctor is now found).
    A.
    1.. To increase, enlarge, augment, strengthen, advance that which is already in existence (class. in prose and poetry; syn.: adaugeo, amplio, amplifico): Quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57, 131:

    cibus auget corpus alitque,

    Lucr. 1, 859:

    redductum (animale genus) daedala tellus alit atque auget generatim pabula praebens,

    id. 1, 229; 5, 220; 5, 322;

    6, 946: virīs,

    id. 6, 342:

    in augendā re,

    Cic. Rab. Post. 2; 14; so,

    in augendā obruitur re,

    Hor. Ep. 1, 16, 68:

    rem strenuus auge,

    increase your gains, id. ib. 1, 7, 71:

    opes,

    Nep. Thras. 2, 4:

    possessiones,

    id. Att. 12, 2:

    divitias,

    Vulg. Prov 22, 16:

    dotem et munera,

    ib. Gen. 34, 12:

    rem publicam agris,

    Cic. Rosc. Am. 18; so Tac. H 1, 79:

    aerarium,

    id. A. 3, 25:

    vallum et turres,

    id. H. 4, 35:

    classem,

    Suet. Ner. 3:

    tributa,

    id. Vesp. 16:

    pretium,

    Vulg. Ezech. 16, 31:

    numerum,

    Suet. Aug. 37, and Vulg. Deut. 20, 19 al.:

    morbum,

    Ter. Hec. 3, 1, 54:

    suspitionem,

    id. Eun. 3, 1, 46; Suet. Tit. 5:

    industriam,

    Ter. Ad. prol. 25:

    molestiam,

    Cic. Fl. 12:

    dolorem alicui,

    id. Att. 11, 22 vitium ventris, id. Cael. 19:

    peccatum,

    Vulg. Exod. 9, 34:

    furorem,

    ib. Num. 32, 14:

    benevolentiam,

    Cic. Lael. 9, 30: animum alicujus, to increase one ' s courage, id. Att. 10, 14; so,

    animos,

    Stat. Th. 10, 23:

    vocem,

    to strengthen, raise, Suet. Claud. 33; id. Ner. 20' hostias, to increase, multiply, id. Aug. 96:

    ego te augebo et multiplicabo,

    Vulg. Gen. 48, 4 al. — Poet.:

    nuper et istae Auxerunt volucrum victae certamine turbam,

    i. e. have been changed into birds, Ov. M. 5, 301.—
    2.
    Trop., to magnify, to exalt, to extol, embellish, to praise (syn.:

    laudo, laude afficere, verbis extollere, orno): homo tenuis non verbis auget suum munus, sed etiam extenuat,

    Cic. Off. 2, 20, 70:

    aliquid augere atque ornare,

    id. de Or. 1, 21, 94; so,

    rem laudando,

    id. Brut. 12, 47:

    munus principis,

    Plin. Pan. 38 al. —
    B.
    Aliquem (aliquid) aliquā re, to furaish abundantly with something, to heap upon, give to, to enrich, endow, bless, load with: lunae pars ignibus aucta, the part that is entirely filled with fire, Lucr 5, 722: 3. 630: Tantā laetitiā auctus sum, ut nil constet, poët, ap. Cic. Fin. 2, 4, 14 oaque vos omnia bene juvetis, bonis auctibus auxitis, old form of prayer in Liv. 29, 27:

    alter te scientia augere potest, altera exemplis,

    the one can enrich you with learning, the other furnish you with examples, Cic. Off. 1, 1, 1:

    aliquid divitiis,

    id. Agr. 2, 26, 69:

    commodis,

    id. Phil. 11, 14 fin.:

    senectus augeri solet consilio, auctoritate, sententiā,

    id. Sen. 6, 17:

    gratulatione,

    id. Phil. 14, 6:

    honore,

    id. ib. 9, 6:

    honoribus,

    Hor. S. 1, 6, 11; so Tac. A. 6, 8:

    honoribus praemiisque,

    Suet. Caes. 52; id. Vit. 5: augeri damno, to be enriched with a loss (said comically), Ter. Heaut. 4, 1, 15:

    liberalitate,

    Tac. A. 3, 8:

    largitione,

    id. ib. 13, 18:

    nomine imperatorio,

    id. ib. 1, 3:

    cognomento Augustae,

    id. ib. 12, 26 et saep.—Also without abl.:

    Di me equidem omnes adjuvant, augent, amant,

    Plaut. Men. 3, 3, 27, and id. Ep. 2, 2, 8:

    aliquem augere atque ornare,

    to advance, Cic. Fam. 7, 17:

    aut augendi alterius aut minuendi sui causā aliquid dicere,

    id. Part. Or. 6, 22 solum te commendat augetque temporis spatium, honors, Plin. Pan. 24; so id. ib. 26; Suet. Claud. 12.—
    C.
    In the lang. of religion, t. t. (like mactare, adolere, etc.), to honor, reverence, worship by offerings:

    Aliquid cedo, Qui vicini hanc nostram augeam aram [Apoliinis],

    Plaut. Merc. 4, 1, 10:

    si quā ipse meis venatibus auxi, etc.,

    Verg. A. 9, 407.—
    II.
    Neutr., to grow, increase, become greater (rare; syn.: augesco, cresco, incresco; on this use of vbs. com. act., v. Ellis ad Cat. 22, 11): eo res eorum auxit, Cato ap. Gell. 18, 12, 7:

    usque adeo parcunt fetus augentque labore,

    Lucr. 2, 1163:

    ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse,

    Sall. H. 1 (Fragm. Orat. Philipp. contra Lepid. §

    6): O decus eximium magnis virtutibus augens,

    Cat. 64, 323:

    balnea Romae ad infinitum auxere numerum,

    Plin. 36, 15, 24, § 122; 2, 16, 13, § 71:

    veram potentiam augere,

    Tac. A. 4, 41 (Halm, augeri).—Hence, auctus, a, um, P. a., enlarged, increased, great, abundant; in posit. only as subst.:

    auctum vocabatur spatium, quod super definitum modum victoriae adjungitur,

    Paul. Ex Fest. p. 14 Müll. — Comp.:

    tanto mi aegritudo auctior est in animo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 2:

    auctior est animi vis,

    Lucr. 3, 450:

    auctior et amplior majestas,

    Liv. 4, 2; 3, 68; 25, 16:

    auctius atque Di melius fecere,

    Hor. S. 2, 6, 3.—
    * Sup.: auctissima basis, Treb. Gall. 18.— Adv. probably not in use, for in App. Met. 4, p. 290 Oud., altius is the correct reading.

    Lewis & Short latin dictionary > augeo

  • 11 Laus

    1.
    laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).
    I.
    Lit.:

    in laude vivere,

    Cic. Fam. 15, 6, 1:

    ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,

    id. Verr. 1, 17, 51:

    cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,

    id. Fam. 9, 14, 1:

    divinis laudibus ornare aliquem,

    id. ib. 2, 15, 1:

    Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,

    id. Att. 13, 38, 1:

    laude afficere aliquem,

    id. Off. 2, 13, 47:

    omni laude cumulare,

    id. de Or. 1, 26, 118:

    summam alicui laudem tribuere,

    id. Fam. 5, 2, 10:

    illustri laude celebrari,

    id. Mur. 7, 16:

    maximam laudem ex re aliqua sibi parere,

    id. Off. 2, 13, 47:

    ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    aliquem laudibus efferre,

    Juv. 6, 182:

    neque ego hoc in tua laude pono,

    Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §

    212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,

    id. Tusc. 1, 2, 3:

    eloquentiae, humanitatis,

    id. de Or. 1, 23, 106:

    brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,

    id. Brut. 13, 50:

    laudis titulique cupido,

    Juv. 10, 143:

    supremae laudes,

    i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:

    vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,

    Liv. 8, 40. —
    II.
    Transf.
    A.
    A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:

    abundans bellicis laudibus,

    id. Off. 1, 22, 78:

    nostras laudes in astra sustulit,

    id. Att. 2, 25, 1:

    summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,

    id. Fam. 12, 4, 2:

    cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,

    id. Mur. 9, 19:

    Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,

    Caes. B. G. 4, 3, 1:

    Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,

    Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:

    conferre nostris tu potes te laudibus?

    Phaedr. 4, 23, 3:

    conscientia laudis,

    worth, desert, id. 2, epil. 11:

    te censeri laude tuorum noluerim,

    Juv. 8, 74.—
    B.
    Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):

    Cois amphoris laus est maxima,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    coccum Galatiae in maxima laude est,

    id. 9, 41, 65, § 141:

    peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,

    id. 22, 22, 38, § 81:

    Creticae cotes diu maximam laudem habuere,

    id. 36, 22, 47, § 164.
    2.
    Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;

    also called Laus Pompeia,

    Plin. 3, 17, 21, § 124.

    Lewis & Short latin dictionary > Laus

  • 12 laus

    1.
    laus, laudis ( gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek kleWos], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).
    I.
    Lit.:

    in laude vivere,

    Cic. Fam. 15, 6, 1:

    ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit,

    id. Verr. 1, 17, 51:

    cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt,

    id. Fam. 9, 14, 1:

    divinis laudibus ornare aliquem,

    id. ib. 2, 15, 1:

    Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo,

    id. Att. 13, 38, 1:

    laude afficere aliquem,

    id. Off. 2, 13, 47:

    omni laude cumulare,

    id. de Or. 1, 26, 118:

    summam alicui laudem tribuere,

    id. Fam. 5, 2, 10:

    illustri laude celebrari,

    id. Mur. 7, 16:

    maximam laudem ex re aliqua sibi parere,

    id. Off. 2, 13, 47:

    ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    aliquem laudibus efferre,

    Juv. 6, 182:

    neque ego hoc in tua laude pono,

    Cic. Verr. 2, 3, [p. 1044] 91, §

    212. Fabio laudi datum est, quod pingeret,

    id. Tusc. 1, 2, 3:

    eloquentiae, humanitatis,

    id. de Or. 1, 23, 106:

    brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet,

    id. Brut. 13, 50:

    laudis titulique cupido,

    Juv. 10, 143:

    supremae laudes,

    i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159:

    vitiatam memoriam funebribus laudibus reor,

    Liv. 8, 40. —
    II.
    Transf.
    A.
    A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2:

    abundans bellicis laudibus,

    id. Off. 1, 22, 78:

    nostras laudes in astra sustulit,

    id. Att. 2, 25, 1:

    summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse,

    id. Fam. 12, 4, 2:

    cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc.,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc.,

    id. Mur. 9, 19:

    Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc.,

    Caes. B. G. 4, 3, 1:

    Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit,

    Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461:

    conferre nostris tu potes te laudibus?

    Phaedr. 4, 23, 3:

    conscientia laudis,

    worth, desert, id. 2, epil. 11:

    te censeri laude tuorum noluerim,

    Juv. 8, 74.—
    B.
    Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.):

    Cois amphoris laus est maxima,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    coccum Galatiae in maxima laude est,

    id. 9, 41, 65, § 141:

    peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit,

    id. 22, 22, 38, § 81:

    Creticae cotes diu maximam laudem habuere,

    id. 36, 22, 47, § 164.
    2.
    Laus, Laudis, f., the name of several cities.—Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1;

    also called Laus Pompeia,

    Plin. 3, 17, 21, § 124.

    Lewis & Short latin dictionary > laus

  • 13 animus

        animus ī, m    [AN-], the rational soul (cf. anima, the physical life): humanus: Corpus animum praegravat, H.: deos sparsisse animos in corpora humana: discessus animi a corpore: permanere animos arbitramur. — Fig., of beloved persons, soul, life: anime mi, T.—Of the mind, the mental powers, intelligence, reason, intellect, mind: mecum in animo vitam tuam considero, T.: animo meditari, N.: convertite animos ad Milonem, attention: revocare animos ad belli memoriam: perspicite animis quid velim: in dubio est animus, T.: animus, cui obtunsior sit acies, whose discernment: et animus et consilium et sententia civitatis, the whole intelligence of the community: cui animum inspirat vates, V.: omnia ratione animoque lustrari.— Of bees: Ingentīs animos angusto in pectore versant, V.— Of the memory: Scripta illa dicta sunt in animo, T.: an imprimi, quasi ceram, animum putamus?—Consciousness, recollection, self-possession: reliquit animus Sextium acceptis volneribus, Cs.: Unā eādemque viā sanguis animusque sequuntur, V.: timor abstulit animum, O. — With conscius or conscientia, the conscience: quos conscius animus exagitabat, S.: suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent.—Opinion, judgment, notion, belief: meo quidem animo, in my judgment: maxumi Preti esse animo meo, T.: ex animi tui sententiā iurare, to the best of your knowledge and belief. — The imagination, fancy: cerno animo sepultam patriam: fingite animis, sunt, etc.: nihil animo videre poterant.—Feeling, sensibility, affection, inclination, passion, heart: Quo gemitu conversi animi (sunt), V.: animum offendere: animus ubi se cupiditate devinxit, the character, T.: alius ad alia vitia propensior: tantaene animis caelestibus irae? V.: animo concipit iras, O.: mala mens, malus animus, bad mind, bad heart, T.: omnium mentīs animosque perturbare, Cs.: animum ipsum mentemque hominis: mente animoque nobiscum agunt, Ta.: bestiae, quarum animi sunt rationis expertes.—Disposition, inclination: meus animus in te semper: bono animo in populum R. videri, well disposed, Cs.: Nec non aurumque animusque Latino est, both gold and the disposition (i. e. to give it), V.: regina quietum Accipit in Teucros animum mentemque benignam, a kindly disposition, V.—Esp., in the phrase ex animo, from the heart, in earnest, deeply, sincerely: ex animo omnia facere an de industriā? from impulse or with some design, T.: sive ex animo id fit sive simulate: ex animo dolere, H.—In the locat. form animi, with verbs and adjj.: Antipho me excruciat animi, T.: exanimatus pendet animi: iuvenemque animi miserata repressit, pitying him in her heart, V.: anxius, S.: aeger, L.: infelix, V.: integer, H.—Meton., disposition, character, temper: animo es Molli: animo esse omisso, T.: animi molles et aetate fluxi, S.: sordidus atque animi parvi, H.—Fig., of plants: silvestris, wild nature, V.—Courage, spirit (freq. in plur.): mihi addere animum, T.: nostris animus augetur, Cs.: clamor Romanis auxit animum, L.: mihi animus accenditur, S.: Nunc demum redit animus, Ta.: Pallas Dat animos, O.: in hac re plus animi quam consili habere: tela viris animusque cadunt, O.: bono animo esse, to be of good courage: bono animo fac sis, T.: satis animi, courage enough, O.: magnus mihi animus est, fore, etc., hope, Ta.—Fig., of the winds: Aeolus mollit animos, the violence, V.—Of a top: dant animos plagae, give it quicker motion, V.—Haughtiness, arrogance, pride: vobis... Sublati animi sunt, your pride is roused, T.: tribuni militum animos ac spiritūs capere, bear the arrogance and pride, etc.—Passion, vehemence, wrath: animum vincere: animum rege, qui nisi paret Imperat, H.: (Achelous) pariter animis inmanis et undis, O.—In the phrase aequus animus, an even mind, calmness, moderation, equanimity: concedo... quod animus aequus est.—Usu. abl: aequo animo, with even mind, contentedly, resignedly, patiently: aequo animo ferre, T.: non tulit hoc aequo animo Dion, N.: aequissimo animo mori: alqd aequo animo accipit, is content to believe, S.: opinionem animis aut libentibus aut aequis remittere: sententiam haud aequioribus animis audire, L.—Inclination, pleasure: Indulgent animis, O.— Esp., animi causā, for the sake of amusement, for diversion, for pleasure: (animalia) alunt animi voluptatisque causā, Cs.: habet animi causā rus amoenum: animi et aurium causā homines habere, i. e. employ musicians.—Will, desire, purpose, design, intention, resolve: tuom animum intellegere, purpose, T.: persequi Iugurtham animo ardebat, S.: hostes in foro constiterunt, hoc animo, ut, etc., Cs.: habere in animo Capitolium ornare, to intend: fert animus dicere, my plan is, O.: nobis erat in animo Ciceronem mittere, it was my purpose: omnibus unum Opprimere est animus, O.: Sacra Iovi Stygio perficere est animus, V.
    * * *
    mind; intellect; soul; feelings; heart; spirit, courage, character, pride; air

    Latin-English dictionary > animus

  • 14 basilica

        basilica ae, f, βασιλική (sc. στοά), a portico, basilica; in Rome, a public building used for a merchants' exchange and for the courts, basilica: basilicas spoliis ornare: neque enim tum basilicae erant (B.C. 212), L.
    * * *
    basilica; oblong hall with colonnade as law court/exchange; church (medieval)

    Latin-English dictionary > basilica

  • 15 commodum

        commodum ī, n    [commodus], a convenient opportunity, favorable condition, convenience: meum: cum erit tuum, when it shall be convenient for you: spatium ad dicendum nostro commodo habere, at our convenience: quas (navīs) sui quisque commodi fecerat, Cs.: suo ex commodo pugnam facere, S.: copias per commodum exponere, L.—Advantage, profit, gain: ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda, T.: commoda vitae, the goods of life: matris servibo commodis, interests, T.: amicitias ex commodo aestumare, S.: valetudinis: in publica peccem, H.: populi commoda, N.: hoc commodi est, quod, etc., there is this satisfaction, etc.: commodo rei p. facere, to the advantage of: si per commodum rei p. posset, consistently with the interests of, L. — A reward, pay, stipend, salary, wages for public service: provincialibus commodis depositis, emoluments: tribunatūs. — A loan: forum commodis hospitum ornare.
    * * *
    I
    just, a very short time before; that/this very minute; even now, at this moment
    II
    convenience, advantage, benefit; interest, profit, yield; wages, reward; gift

    Latin-English dictionary > commodum

  • 16 concupīscō

        concupīscō cupīvī (sync. cupīstī, etc.), ītus, ere, inch.    [com- + cupio], to long for, be very desirous of, covet, aspire to, strive after: alqd: pecuniam: haec ad insaniam: domum aut villam, S.: tribunos plebis, L.: eloquentiam, Ta.: maiora, N.: alqd tale, H.: mundum ornare: quo magis concupisceret, Ta.
    * * *
    concupiscere, concupivi, concupitus V
    desire eagerly/ardently; covet, long for; aim at; conceive a strong desire for

    Latin-English dictionary > concupīscō

  • 17 convīvium

        convīvium ī, n    [com-+VIV-], a meal in company, social feast, entertainment, banquet: egit vitam in conviviis, T.: muliebria: ornare: in convivio saltare: Mutua convivia, V.: capilli propter convivia pexi, for company, Iu.— Guests at table: vinosa, O.
    * * *
    banquet/feast/dinner party; guests/people at party; dining-club; living together

    Latin-English dictionary > convīvium

  • 18 cōpia

        cōpia ae, f    [com-+ops], an abundance, ample supply, plenty: frumenti, Cs.: navium magna, Cs.: bona librorum, H.: nullā ferramentorum copiā, in the scarcity of, Cs.—Resources, wealth, supplies, riches, prosperity: domesticis copiis ornare convivium: (civitas) copiis locupletior: circumfluere omnibus copiis: se eorum copiis alere, Cs.: Fastidiosam desere copiam, H.: inopem me copia fecit, O.: bonam copiam eiurare, i. e. to claim exemption as poor: (milites) mixti copiis et laetitiā, sharing supplies, Ta.: copia narium (i. e. luxus odorum), H.: copia ruris honorum opulenta, H.—Person., the goddess of plenty: beata pleno cornu, H.: dives meo bona Copia cornu est, O.—A multitude, number, plenty, abundance, throng: (principum) in castris, Cs.: virorum fortium: latronum in eā regione, S.: quae sit me circum copia, lustro, V.—A force, army, body of men: eā copiā civitatem oppressurus: ex omni copiā singulos deligere, Cs.— Usu. plur, forces, troops, an army, men: armare quam maximas copias, S.: cum omnibus copiis exire, in a body, Cs.: pedestres, N.: omnibus copiis contendere, with the whole army, Cs.—Fig., fulness, copiousness, multitude, abundance: rerum copia verborum copiam gignit: dicendi copiā valere: ubertas et copia, fulness in expression.—Ability, power, might, opportunity, facilities, means: facere civibus consili sui copiam: qui spectandi faciunt copiam, T.: fandi, V.: societatis coniungendae, S.: Ut sibi eius faciat copiam, give access to, T.: sit tibi copia nostri, power over, O.: facta est copia mundi, the world was open, O.: quibus in otio vivere copia erat, S.: nec te Adfari data copia matri, V.: tecum sine metu ut sit copiast, T.: si copia detur, veniam, O.: dona pro copiā portantes, as each is able, L.: pro rei copiā, S.: ludi additi pro copiā provinciali, L.
    * * *
    plenty, abundance, supply; troops (pl.), supplies; forces; resources; wealth; number/amount/quantity; sum/whole amount; means, opportunity; access, admission copy

    Latin-English dictionary > cōpia

  • 19 dēsīderō

        dēsīderō āvī, ātus, āre    [cf. considero], to long for, ask, demand, call for, wish for, desire, require, expect: me, T.: tribuni imperium, Cs.: ea (beneficia), S.: quod satis est, H.: ullam rem ad se inportari, Cs.: alqd ex vobis audire: ab milite modestiam, Cs.: desiderando pendēre animis: nullam aliam mercedem laborum: Capitolium sic ornare ut templi dignitas desiderat.— To miss, lack, feel the want of: alqm, T.: quid a peritioribus rei militaris desiderari videbatur, Cs.: alqd in oratione: Sextilem totum mendax desideror, am waited for, H.: virīs adulescentis.— To lose: ut (exercitus) ne unum quidem militem desiderarit: in eo proelio CC milites, Cs.— Pass, to be missing, be lost, be wanting: ut nulla navis desideraretur, Cs.: perpaucis desideratis quin cuncti caperentur, almost every one, Cs.: neque quicquam ex fano desideratum est.
    * * *
    desiderare, desideravi, desideratus V TRANS
    desire/want, long/wish for, request, require/need; miss, lack; lose; want to know; investigete/examine/discuss (L+S); raise the question

    Latin-English dictionary > dēsīderō

  • 20 glaeba (glēba)

        glaeba (glēba) ae, f    [GLOB-], a lump of earth, clod: glaebis aliquem agere: nec ulli glaeba ulla agri adsignaretur, L.: rastris glaebas frangere, V.: Versare glaebas, H.: ornare glaebam virentem, i. e. an altar of turf, Iu.— Land, soil: Sicula, O.: Terra potens ubere glaebae, V.: duris Aequicula glaebis, hard soil, V.— A piece, lump, mass: sevi ac picis glaebae, Cs.

    Latin-English dictionary > glaeba (glēba)

См. также в других словарях:

  • ornare — ORNÁRE s.f. Acţiunea de a orna; împodobire, decorare. – v. orna. Trimis de ionel bufu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ORNÁRE s. 1. v. decorare. 2. v. garnisire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  ornáre s. f., g. d …   Dicționar Român

  • ornare — [dal lat. ornare ] (io órno, ecc.). ■ v. tr. 1. [rendere più bello con l aggiunta di ornamenti] ▶◀ abbellire, addobbare, adornare, agghindare, decorare, (non com.) esornare, guarnire, (non com.) imbellire, impreziosire, ingentilire, (non com.)… …   Enciclopedia Italiana

  • ORNARE — apud veteres Romanos quid? Vide infra Proconsul …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ornare — or·nà·re v.tr. (io órno) AU 1. rendere più bello, più piacevole con l aggiunta di elementi decorativi: ornare un cappello con nastri colorati, i quadri che ornano le pareti sono del 700, ornare la fronte con una corona di fiori Sinonimi:… …   Dizionario italiano

  • ornare — {{hw}}{{ornare}}{{/hw}}A v. tr.  (io orno ) 1 Rendere bello o più bello con decorazioni: ornare i capelli con nastri; SIN. Guarnire. 2 (fig.) Rendere più ricco o più dotato di virtù e sim.: ornare la mente di cognizioni. B v. rifl. Abbellirsi …   Enciclopedia di italiano

  • ornare — A v. tr. 1. abbellire, addobbare, adornare, agghindare, illeggiadrire, arricchire, decorare, fregiare, guarnire, parare, pavesare □ arabescare, dorare, drappeggiare, frangiare, fiorettare, infiorare, ingemmare, inghirlandare, ingioiellare CONTR.… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • orner — [ ɔrne ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; lat. ornare 1 ♦ Mettre en valeur, embellir (une chose). ⇒ agrémenter, décorer, enjoliver, ornementer, 1. parer. Orner une façade de drapeaux. ⇒ pavoiser. Orner sa boutonnière d une fleur. ⇒ fleurir.… …   Encyclopédie Universelle

  • orna — ORNÁ, ornez, vb. I. tranz. A pune în valoare, a înfrumuseţa un lucru adăugându i o podoabă; a împodobi, a decora. – Din fr. orner, lat. ornare. Trimis de ionel bufu, 11.05.2004. Sursa: DEX 98  ORNÁ vb. 1. v. împodobi. 2. a împodobi, a… …   Dicționar Român

  • Fmt — unix утилита, переформатирует каждый абзац в файле(ах) и выводит на стандартный вывод. Содержание 1 Использование 2 Параметры запуска 3 …   Википедия

  • fmt — unix утилита, переформатирует каждый абзац в файле(ах) и выводит на стандартный вывод. Содержание 1 Использование 2 Параметры запуска в GNU 3 …   Википедия

  • orner — (or né) v. a. 1°   Pourvoir de ce qui embellit. •   Je lui bâtis un temple et pris soin de l orner, RAC. Phèdre, I, 3. •   Ma mère Jézabel devant moi s est montrée, Comme au jour de sa mort pompeusement parée.... Même elle avait encor cet éclat… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»