-
1 provincialis
prōvincĭālis, e, adj. [provincia], of or belonging to a province, provincial:II.administratio,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43:scientia,
the administration of a province, id. ib. 1, 1, 7, §20: edictum,
belonging to a province, id. Verr. 2, 1, 46, § 118:molestia,
arising from the administration of a province, id. Fam. 2, 7, 4:abstinentia,
observed in the administration of a province, id. Sest. 3, 7:integritas,
id. ib. 5, 13:ornamenta et commoda,
id. Red. in Sen. 14, 34:parsimonia,
Tac. Agr. 4:bellum,
id. H. 1, 89:crimina,
id. A. 4, 20 fin.:aditus ad me minime provinciales,
not as they usually are with provincial administrators, Cic. Att. 6, 2, 5.—Subst.: prōvincĭālis, is, m., an inhabitant of a province; mostly in plur., the people of a province, provincials, Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15; Suet. Calig. 39; Dig. 50, 16, 190. —Opp. to the inhabitants of Italy:Italicus es an provincialis?
Plin. Ep. 9, 23, 2; Suet. Vesp. 9; cf. as adj., Col. 3, 3, 11.
См. также в других словарях:
VIA — I. VIA Hispaniae Tarraconens. fluv. Ptolem. vulgo Avia, per Callaicos in Minium defluit. II. VIA Mauritaniae Caesareensis urbs, Ptolem. III. VIA ius est eundi, agendi, et ambulandi hominis: nam iter et actum via in se continet. Has primi… … Hofmann J. Lexicon universale