См. также в других словарях:
organizować się – zorganizować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skupiać, zrzeszać się w celu podjęcia wspólnej działalności; tworzyć, zakładać jakąś organizację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Organizować się w partie, w grupy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
organizować — ndk IV, organizowaćzuję, organizowaćzujesz, organizowaćzuj, organizowaćował, organizowaćowany 1. «urządzać, zakładać; układać w pewne formy, podporządkowywać normom; wprowadzać do czegoś ład» Organizować bal, wieczorek taneczny, wycieczkę,… … Słownik języka polskiego
zawiązywać się – zawiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powstawać, organizować się, tworzyć się samorzutnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiązują się lokalne inicjatywy. Zawiązało się porozumienie. Zawiązał się komitet na rzecz budowy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konstytuować się – ukonstytuować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} powstawać, organizować się, tworzyć się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ukonstytuował się zarząd spółki. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
reorganizować się – zreorganizować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprowadzać zmiany we własnej organizacji, organizować się na nowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Państwo reorganizowało się. Wojsko zreorganizowało się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zorganizować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}organizować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konstytuować — ndk IV, konstytuowaćtuuję, konstytuowaćtuujesz, konstytuowaćtuuj, konstytuowaćował, konstytuowaćowany «ustanawiać, organizować, tworzyć» Konstytuować zarząd organizacji. konstytuować się «organizować się, tworzyć się» Konstytuuje się nowy komitet … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
budować — ndk IV, budowaćduję, budowaćdujesz, budowaćduj, budowaćował, budowaćowany 1. «wznosić budowlę, jej części lub zespoły» Budować dom, drogę, kanał, komin fabryczny, osiedle mieszkaniowe. Budować z cegły, z prefabrykatów. ◊ Budować na czymś «opierać … Słownik języka polskiego
