-
1 organizm
organizm -
2 organizm
organizm; sistema; süu -
3 organizm
m (G organizmu) 1. zw. pl (istota żywa) organism- żywe organizmy living organisms, life forms- organizmy roślinne/ zwierzęce plants/animals- organizm jednokomórkowy a micro-organism, protozoan2. (ciało człowieka) body- mieć żelazny organizm to have an iron constitution3. książk., przen. (całość) organism- organizm państwowy/społeczny a state/social organism□ organizm autochtoniczny Biol. indigenous species- organizm autotroficzny Biol. autotrophic organism- organizm kosmopolityczny Biol. cosmopolitan organism- organizm kserotermiczny Biol. xerophilous organism, xerophile- organizmy borealne Biol. boreals- organizmy przewodnie Biol. topotypes* * ** * *mibiol.1. organism; organizm żywy living organism; organizm roślinny plant; organizm zwierzęcy animal; mieć silny organizm have a strong constitution; to był wstrząs dla jego organizmu it was a shock to his system.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > organizm
-
4 organizm
żywy \organizm lebender Organismus, Lebewesen nt\organizm człowieka menschlicher Organismus2) ( współdziałająca całość)\organizm państwowy Staatsgebilde nt, Staatsapparat m -
5 organizm
сущ.• корпус• организм• система• тело* * *♂, Р. \organizmu организм;● koński (żelazny) \organizm железный организм
* * *м, Р organizmuоргани́зм -
6 organizm
organizm m (-u; -y) BIOL, POL Organismus m -
7 organizm
organism -
8 organizm
1. corps2. organisme -
9 organizm
m -
10 organizm
córas -
11 organizm
организмсм. üzviyet -
12 organizm
[організм]m -
13 organizm
ч організм -
14 organizm
organisme m -
15 organizm
corpo -
16 organizm organiz·m
-
17 organizm cudzożywny
• heterotrophSłownik polsko-angielski dla inżynierów > organizm cudzożywny
-
18 organizm eurytermiczny znoszący duże zmiany temperatury otoczenia
• eurythermSłownik polsko-angielski dla inżynierów > organizm eurytermiczny znoszący duże zmiany temperatury otoczenia
-
19 organizm megatermiczny
• megathermSłownik polsko-angielski dla inżynierów > organizm megatermiczny
-
20 organizm samożywny
• autotrophSłownik polsko-angielski dla inżynierów > organizm samożywny
См. также в других словарях:
organizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. organizmzmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istota żywa; twór roślinny lub zwierzęcy, postrzegany jako struktura tkanek, narządów itp. o określonych funkcjach, zdolna do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
organizm — m IV, D. u, Ms. organizmzmie; lm M. y «twór roślinny lub zwierzęcy, którego poszczególne części i struktury tworzą zharmonizowaną pod względem funkcjonalnym całość, wykazującą wszelkie cechy życia (przemiany materii, zdolności wzrostu, rozwoju i… … Słownik języka polskiego
autotrof — m IV, D. u, Ms. autotroffie; lm M. y biol. «organizm (roślin zielonych i niektórych bakterii) cechujący się autotrofizmem, odżywiający się substancjami nieorganicznymi, głównie dwutlenkiem węgla; organizm samożywny, organizm autotroficzny» … Słownik języka polskiego
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
zdrowie — 1. Coś (nie) idzie, (nie) poszło, (nie) wyszło komuś na zdrowie «coś (nie) jest, (nie) było korzystne dla czyjegoś zdrowia, coś ma, miało (nie)korzystny wpływ na czyjeś zdrowie»: Jak się czujesz? – Bardzo źle – odpowiedział Lucjan. – Boli mnie… … Słownik frazeologiczny
heterotrof — m IV, D. u, Ms. heterotroffie; lm M. y biol. «organizm odżywiający się substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, niezdolny do wytwarzania substancji organicznych z nieorganicznych; organizm cudzożywny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
komensal — m I, DB. a; lm M. e biol. «organizm pozostający w stosunku symbiozy z innym organizmem, żywiący się produktami nie wyzyskanymi przez ten organizm» ‹ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
koński — 1. «należący do konia, dotyczący konia lub koni» Końska grzywa. Końskie rżenie. Końskie podkowy. Tętent końskich kopyt. 2. «podobny do konia, taki jak u konia» Szczerzył w uśmiechu długie, końskie zęby. ◊ Końska kuracja, końska dawka «intensywna… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
płciowy — przym. od płeć w zn. 1 Cechy płciowe. Zróżnicowanie płciowe osobników. ∆ biol. Akt, stosunek płciowy «proces, akt spółkowania, zapłodnienia» ∆ Cykl płciowy «zmiany w organizmie zachodzące okresowo, związane z dojrzewaniem komórek rozrodczych i… … Słownik języka polskiego
przystosować — dk IV, przystosowaćsuję, przystosowaćsujesz, przystosowaćsuj, przystosowaćował, przystosowaćowany przystosowywać ndk VIIIa, przystosowaćowuję, przystosowaćowujesz, przystosowaćowuj, przystosowaćywał, przystosowaćywany «zrobić coś odpowiednim,… … Słownik języka polskiego