-
1 chien
-
2 chienne
-
3 abandonné
-
4 abandonnée
-
5 adulte
Iyetişkin [jetiʃ'cin]IIn m/fyetişkin [jetiʃ'cin] -
6 affoler
v tkorkutmak◊Le bruit a affolé le chien. — Gürültü köpeği korkuttu.
-
7 attaché
I1 lié bağlı [baː'ɫɯ]2 fermé bağlı [baː'ɫɯ]3 sentimentalement bağlı [baː'ɫɯ]IIn m f1 d'un service ataşe [ata'ʃe]2 attachée de presse basın ataşesi -
8 attachée
I1 lié bağlı [baː'ɫɯ]2 fermé bağlı [baː'ɫɯ]3 sentimentalement bağlı [baː'ɫɯ]IIn m f1 d'un service ataşe [ata'ʃe]2 attachée de presse basın ataşesi -
9 avoir
Iv t1 sahip olmak2 caractéristique bir özelliği olmak3 bir şey hissetmek◊4 fam aldatmak5 avoir à (avec inf.) bir şeyi yapmak zorunda olmak◊J'ai à te parler. — Seninle konuşmam gerek.
6 en avoir après / contre birine kızmakIIv auxyapma, etme fiilinin geçmişinde kullanılır◊Je les ai entendus. — Onları duydum.
v impers1 il y a var◊Il y a plusieurs possibilités. — Birçok olasılık var.
2 il y a bir kaç zamandır◊Elle est arrivée en France il y a six mois. — Fransa'ya altı ay önce geldi.
3 qu'est-ce qu'il y a ? fam ne var ? ne oluyor ?4 il n'y a qu'à fam yap olsun◊Il n'y a qu'à lui demander s'il vient. — Gelip gelmeyeceğini sormaktan başka çözüm yok.
5 il n'y a pas de quoi bir şey değilIVn mcrédit alacak [aɫa'ʤak] -
10 bâtard
-
11 bâtarde
-
12 collier
-
13 croc
-
14 crotte
-
15 détaché
-
16 détachée
-
17 déterrer
v ttopraktan çıkarmak◊Le chien a déterré un os. — Köpek topraktan bir kemik çıkardı.
-
18 docile
-
19 dresser
v t1 doğrultmak2 dikmek3 dresser la table masayı kurmak4 préparer hazırlamak5 dompter terbiye etmek -
20 enchaîner
См. также в других словарях:
chien — chien, chienne [ ʃjɛ̃, ʃjɛn ] n. • chen 1080; lat. canis I ♦ 1 ♦ Mammifère (carnivores; canidés) issu du loup, dont l homme a domestiqué et sélectionné par hybridation de nombreuses races. ⇒ cyn(o) . Un chien, une chienne. ⇒ toutou; fam. 1. cabot … Encyclopédie Universelle
chien — chien, chienne (chiin, chièn ) s. m. (le mâle), s. f. (la femelle) 1° Quadrupède domestique, le plus attaché à l homme, gardant sa maison et ses troupeaux, et l aidant à la chasse. Chien de garde. Chien de berger. Chien de Malte. Chien de Terre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Chien d'Artois — Espèce chien (Canis lupus familiaris) … Wikipédia en Français
Chien de rouge de Bavière — Chien de rouge de Bavière … Wikipédia en Français
chien — CHIEN, CHIENNE. subs. Animal domestique qui aboie. Gros chien. Petit chien. Chien à grandes oreilles. Cette chienne est chaude, est pleine. Chien traître, qui mord sans aboyer. Chien hargneux, chien enragé, ou autrement, chien fou. Chien d Artois … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Chien de montagne des Pyrénées — Chien de … Wikipédia en Français
Chien de rouge du Hanovre — Chien de rouge du Hanovre … Wikipédia en Français
Chien noir (folklore) — Chien noir (fantôme) Une enseigne dépeignant le monstrueux chien noir de Jersey qui est censé hanter Boulay Bay Un chien noir est un spectre présent principalement dans le folklore britannique. C est en général une créature nocturne. Son… … Wikipédia en Français
Chien à loutre — Otterhound … Wikipédia en Français
Chien-guide d'aveugle — Un non voyant guidé par son chien à Brasilia, Brésil. Un chien guide d aveugle est un chien utilisé par un déficient visuel pour faciliter sa vie quotidienne, et notamment ses déplacements. Ces chiens sont formés dans des écoles spécialisées, et… … Wikipédia en Français
Chien-loup tchécoslovaque — Chien loup tchécoslovaque … Wikipédia en Français