Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

opere+tectorio

  • 1 levigo

    1.
    lēvĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [2. lēvis], to make smooth, to smooth (not in Cic.; syn. polio, dolo, limo).
    I.
    Lit.:

    omnes parietes tectorio levigantur,

    Varr. R. R. 3, 11, 3:

    aliquid opere tectorio,

    Col. 9, 7, 1; Plin. 17, 14, 24, § 101:

    ad levigandam cutem,

    id. 20, 3, 10, § 20:

    alvum,

    to make slippery, Gell. 4, 11, 4:

    scabritia levigatur dente conchāve,

    Plin. 13, 12, 25, § 81.—
    II.
    Transf., to make small, bruise small, pulverize, levigate:

    quae diligenter contrita levigantur,

    Col. 12, 41 fin.:

    semina,

    id. 6, 17, 3:

    galla cum austero vino levigata,

    id. 7, 5, 12; 9, 13, 5.— Hence, lēvĭgātus, a, um, P. a., smooth, slippery (post-class. and rare):

    oleum levigatius et spissius est,

    Macr. S. 1, 12 med.
    2.
    lĕvĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. levis], to make light, lighten:

    gravia, Cassiod. de Amic. prol. § 33: pondus sollicitudinis, Gregor. Ep. 7, 76: omni sarcinā,

    App. M. 4, p. 142, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > levigo

  • 2 tectorius

    tectōrĭus, a, um, adj. [tego], of or belonging to covering or to a cover.
    I.
    In gen. (very rare):

    paniculum,

    thatch, Plaut. Mil. 1, 1, 18. — Hence,
    B.
    Subst.: tectō-rĭum, ii, n., a covering, cover, Cato, R. R. 11, 2. —
    II.
    In partic., that belongs to or serves for covering or overlaying walls, ceilings, floors, etc.; of or belonging to staining, painting, stuccoing, plastering, etc. (freq. and class.):

    opus,

    Varr. R. R. 1, 57, 1; cf. id. ib. 3, 11, 2:

    neque id (sepulcrum) opere tectorio exornari,

    Cic. Leg. 2, 26, 65: atramentum tectorium, that serves for staining or washing walls, Plin. 35, 6, 25, § 43: saetae e penicillis tectoriis, plasterers ' brushes, id. 28, 17, 71, § 235.—Hence,
    B.
    Subst.: tec-tōrĭum, ii, n., plaster, stucco, fresco-painting, a wash for walls, etc.:

    parietes ac camarae munitae tectorio,

    Varr. R. R. 3, 8, 1; Cic. Div. 2, 27, 58; id. Verr. 2, 1, 55, § 145; id. Q. Fr. 3, 1, 1; id. Att. 1, 10, 3; Vitr. 7, 2, sq.; 5, 10; Sen. Ep. 86, 8; Col. 8, 15, 5; Plin. 35, 16, 56, § 194; 36, 23, 55, § 176; Dig. 15, 3, 3. — Satirically, a paste of flour put on the face to preserve the beauty of the complexion:

    tandem aperit vultum et tectoria prima reponit,

    cover, coating, Juv. 6, 467.—
    2.
    Trop., of speech, smooth words, flattery (very rare):

    dignoscere cautus, Quid solidum crepet et pictae tectoria linguae,

    Pers. 5, 24;

    so imitated,

    Aug. Ep. 1 ad Volusian.

    Lewis & Short latin dictionary > tectorius

  • 3 tēctōrius

        tēctōrius adj.    [tego], relating to overlaying, concerned with surface decoration: (sepulcrum) opere tectorio exornari, i. e. with stucco.—As subst n., superficial work, plaster, stucco, fresco-painting: tectorium vetus delitum et novum inductum.— Poet., plur, paste for the complexion, Iu.
    * * *
    tectoria, tectorium ADJ
    used for covering, or for plastering

    Latin-English dictionary > tēctōrius

  • 4 intestinae

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinae

  • 5 intestini

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestini

  • 6 intestinum

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinum

  • 7 intestinus

    intestīnus, a, um, adj. [intus], inward, internal, intestine (class.).
    I.
    Adj.: neque [p. 988] ut quidquam interesset inter intestinum et oblatum, Cic. Ac. 2, 15, 48:

    occultum, intestinum ac domesticum malum,

    id. Verr. 2, 1, 15; id. Fam. 7, 25, 2:

    bellum,

    id. Cat. 2, 13, 28; Nep. Ham. 2, 1; Just. 3, 4, 2; Suet. Calig. 5:

    discordia,

    Just. 20, 5: opus, inlaid work, fine joiner ' s work:

    villa opere tectorio et intestino spectanda,

    Varr. R. R. 3, 1:

    opera,

    Plin. 16, 42, 82, § 225. —
    II.
    Subst.: intestīnum, i, n., and intestīna, ōrum, a gut, the guts, intestines, entrails in the abdomen (whereas exta denotes the entrails or large viscera contained in the thorax).
    A.
    In gen.
    (α).
    Sing., Lucr. 4, 118:

    loto terram ferit intestino,

    Juv. 6, 429; Cels. 2, 1; 7, 16 al.—Also, m.: intestīnus, i (sc. canalis), Plin. 11, 37, 78, § 199.—
    (β).
    Plur., Plaut. Cas. 4, 3, 6:

    reliquiae cibi depelluntur, tum adstringentibus se intestinis, tum relaxantibus,

    Cic. N. D. 2, 55:

    laborare ex intestinis,

    to be disordered in the bowels, id. Fam. 7, 26:

    capiunt plus intestina poetae,

    Juv. 7, 78. —
    B.
    In partic.: intestinum medium, i. e. mesenterion, the mesentery, id. N. D. 2, 55:

    intestinum tenuius, crassius, jejunum, caecum, rectum,

    the straight gut, rectum, Cels. 4, 1:

    imum,

    rectum, Nep. Att. 21, 3.—
    C.
    Sine ornamentis, cum intestinis omnibus (amicam vendere), i. e. naked, Plaut. Ps. 1, 3, 109.— Plur. heterocl.: intestīni, ōrum, m., Varr. Sat. Men. 54: intestīnae, ārum, f., Petr. S. 76, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > intestinus

См. также в других словарях:

  • OPETECTORPOL — opere tectorio polivit …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • SEPULCHRA — fuêre olim Veteribus, quae etiam antea domos praebuerant, speluncae, Auctor Etymologici, τὸ γὰρ παλαιὸν εν τοῖς κοιλώμασι τῆς γῆς ἔθαπτον μήτε σιδηρῳ μήτε χαλκῷ κεχρημένοι. Postea terrâ humandi ritus coepit: Et pauperiores quidem in puteos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAMERA — I. CAMERA Apostolica, Pontificis thesaurus est, et Patriarchium aliquando dicitur. Unde autem sumebat ea, quae ad usum sui corporis erant necessaria? Dicit Beatus manifeste de Patriarchio Romano, etc. Nescitis Ecclesiam Romanam? Dico enim vobis,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARIES — an ex par, quia semper duo pares: an ex paro, i. e. struo? Aeliô Gallô finitore, sive murus, sive maceria est, l. 157. ff. de verb. signif. Leoni Bapt. Alber. l. 1. omnis structura sic dicitur, quae a solo in altum surrexit ad ferendum onus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LAQUEAR s. LACUNAR — proprie tectum, lacubus quadratis distinctum. Plana enim tecta laqueabantur tabulis in varias figuras caelaris, ut in maeandros et lacus et πλινςθία et orbes vel triangulos, et alia: cum, quae caelata non erant, φατνώματα Graecis dicerentur.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SIGNINUM Opus — quid sit, indicat Plin. l. 35. c. 12. extr. Quid non excogitavit ars? fractis etiam testis utendo sic, ut firmius durent tusis calce additâ, quae vocant Signina. Ubi Dalechampius legit, fractis etiam testis et tussi, additâ calce utitur, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALX cum arena mixta — arenatum, item calx arenata, in veter. Inscr. Eosque parietes marginesque obmes, quae lita non erunt, calce harenatâ, lito politoque, et calce nudâ dealbato: in tectorio opere locum habuit, cum albarium opus calce nudâ, h. e. merâ et purâ, cui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUSIVARIA Ars — cuius opus Mosaicum, vide ibi, Museum seu Musivum: a Byzantinis Graecis transiit, in coeteras Europae provincias, uti scribit Manuel Chrysoloras Ep. de vet. ac nov. Romae comparatione p. 122. quod Constantinopoli omnes pene publicae ac sacrae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PASTAS — Graece Παςτὰς, quoque dicta est porticus ante Aedem, quae alias πρόδομος, πρόναος, προςτὰς, πρόςτοος, et in Templis Christianorum Νάρθηζ. Apollonius Argonauticῶν l. 1. καλῆς διὰ παςτάδος εἶσιν ἄγουσα. pro προδόμου διὰ ποιητοῖο, ut eum in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SAFARIUM — in Glossis Isidori, Pastophorium; Atrium Templi vel Safarium. Item Safarium, Atrium Templi. Nempe Παςτὰς, in Templis Gentilium dicebatur ea pars, quae alias πρόδομος; non ἀπὸ τȏυ πάςαςθαι, quod ibi convivarentur, sed ἀπὸ τȏυ πάςςειν, quod est… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORTHOMARMAROSIS — Graece Ο᾿ρθομαρμάρωσις, dicbatur parietes marmore operiendi artificium: Cum enim variis rebus solerent Veteres domorum parictes ornare, aut picturis condecorabant, et coloribus udô tectoriô inductis; aut deaurabant; aut marmore operiebant, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»