Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

opatrzyć

  • 1 приглядеться

    opatrzyć się, przyjrzeć się, przypatrzyć się

    Русско-польский словарь > приглядеться

  • 2 поправить

    глаг.
    • dopasować
    • dostosować
    • korygować
    • modyfikować
    • naprawiać
    • naprawić
    • nastawić
    • poprawiać
    • poprawić
    • regulować
    • ulepszać
    • usprawniać
    • wydobrzeć
    • wyregulować
    • zmieniać
    * * *
    opatrzyć, polepszyć, poprawić, skorygować, sprostować

    Русско-польский словарь > поправить

  • 3 привязывать

    глаг.
    • dołączać
    • dołączyć
    • nakleić
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przyczepiać
    • przymocować
    • przymocowywać
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przywiązać
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • spinać
    • umocować
    • uwiązać
    • uwiązywać
    • wiązać
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć
    • łączyć
    * * *
    nawiązywać, przywiązywać, uwiązywać, wiązać

    Русско-польский словарь > привязывать

  • 4 прикреплять

    глаг.
    • dodać
    • dołączać
    • dołączyć
    • mocować
    • nakleić
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przybić
    • przyczepiać
    • przymocować
    • przymocowywać
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przytwierdzić
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • spinać
    • umocować
    • umocowywać
    • ustalać
    • ustalić
    • wzmocnić
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć
    * * *
    mocować, przyczepiać, przymocowywać, przypinać, przyprawiać, przytwierdzać, umocowywać

    Русско-польский словарь > прикреплять

  • 5 прилагать

    глаг.
    • anektować
    • dodawać
    • dodać
    • dokładać
    • dolewać
    • doliczać
    • doliczyć
    • dopisać
    • dorzucić
    • dołożyć
    • dołączać
    • dołączyć
    • nakleić
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przymocować
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • umocować
    • zaanektować
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć
    • łączyć
    * * *
    dołączać, załączać

    Русско-польский словарь > прилагать

  • 6 добавить

    глаг.
    • dodawać
    • dodać
    • dokładać
    • dolewać
    • doliczać
    • doliczyć
    • dopisać
    • dorachować
    • dorzucić
    • dołożyć
    • dołączać
    • dołączyć
    • nadłożyć
    • nakleić
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przymocować
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • umocować
    • wgrać
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć

    Русско-польский словарь > добавить

  • 7 перевязать

    глаг.
    • opatrzyć
    • przewiązać

    Русско-польский словарь > перевязать

  • 8 прибавить

    глаг.
    • dodawać
    • dodać
    • dokładać
    • dolewać
    • doliczać
    • doliczyć
    • dopisać
    • dorzucić
    • dołożyć
    • dołączać
    • dołączyć
    • nakleić
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przymocować
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • umocować
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć

    Русско-польский словарь > прибавить

  • 9 прикрепить

    глаг.
    • dodać
    • dołączać
    • dołączyć
    • mocować
    • nakleić
    • naklejać
    • opatrzyć
    • podłączać
    • podłączyć
    • przybić
    • przyczepiać
    • przymocować
    • przymocowywać
    • przyprawiać
    • przytwierdzać
    • przytwierdzić
    • przywiązywać
    • przyłączać
    • przyłączyć
    • spinać
    • umocować
    • ustalać
    • ustalić
    • wzmocnić
    • zamocować
    • załączać
    • załączyć

    Русско-польский словарь > прикрепить

См. также в других словарях:

  • opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… …   Słownik języka polskiego

  • opatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIa, opatrzyć siętrzy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić walor nowości, przestać być atrakcyjnym, spowszednieć, znudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czerwony płaszcz wkrótce się opatrzył. Po miesiącu mogą się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opatrywać — → opatrzyć …   Słownik języka polskiego

  • opatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opatrywaćruję, opatrywaćruje, opatrywaćany {{/stl 8}}– opatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, opatrywaćtrzę, opatrywaćtrzy, opatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonywać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • бачить — I бачить I. видеть , южн., зап. (Даль), укр. бачити, блр. бачыць. Из польск. baczyc – то же, которое образовано из *ob ačiti и связано с oko глаз ; ср. гомер. ὤψ, εἰς ὦπα в лицо и т. д.; см. Траутман, BSW 4 и сл.; Бернекер 1, 24; Jagic… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • etykieta — ż IV, CMs. etykietaecie 1. blm «ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach (na dworach monarchów, w kołach dyplomatycznych itp.); formy towarzyskie, ceremoniał» Ścisła etykieta. Dworska, wojskowa etykieta. Przepisy,… …   Słownik języka polskiego

  • nacechować — dk IV, nacechowaćcechuję, nacechowaćcechujesz, nacechowaćcechuj, nacechowaćował, nacechowaćowany 1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować» Poglądy nacechowane… …   Słownik języka polskiego

  • naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • obetkać — dk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany obtykać ndk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany 1. «zatkać szpary, szczeliny; uszczelnić, opatrzyć» Obetkać drzwi, okna. Obetkać rośliny… …   Słownik języka polskiego

  • okaleczenie — n I 1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć. 2. lm D. okaleczenieeń «miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama» Opatrzyć okaleczenie …   Słownik języka polskiego

  • okratować — dk IV, okratowaćtuję, okratowaćtujesz, okratowaćtuj, okratowaćował, okratowaćowany «opatrzyć coś kratami, wstawić kraty w jakiś otwór; zakratować» Okratowane okno. Okratowana brama …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»