-
1 приглядеться
opatrzyć się, przyjrzeć się, przypatrzyć się -
2 dress
[drɛs] 1. nsuknia f, sukienka f; (no pl) odzież f2. vt 3. vito dress a shop window — dekorować (udekorować perf) okno wystawowe
Phrasal Verbs:- dress up* * *[dres] 1. verb1) (to put clothes or a covering on: We dressed in a hurry and my wife dressed the children.) ubrać (się)2) (to prepare (food etc) to be eaten: She dressed a salad.) przyrządzić3) (to treat and bandage (wounds): He was sent home from hospital after his burns had been dressed.) opatrzyć2. noun1) (what one is wearing or dressed in: He has strange tastes in dress.) ubiór2) (a piece of women's clothing with a top and skirt in one piece: Shall I wear a dress or a blouse and skirt?) sukienka•- dressed- dresser
- dressing
- dressing-gown
- dressing-room
- dressing-table
- dressmaker
- dress rehearsal
- dress up -
3 поправить
глаг.• dopasować• dostosować• korygować• modyfikować• naprawiać• naprawić• nastawić• poprawiać• poprawić• regulować• ulepszać• usprawniać• wydobrzeć• wyregulować• zmieniać* * *opatrzyć, polepszyć, poprawić, skorygować, sprostować -
4 привязывать
глаг.• dołączać• dołączyć• nakleić• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przyczepiać• przymocować• przymocowywać• przyprawiać• przytwierdzać• przywiązać• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• spinać• umocować• uwiązać• uwiązywać• wiązać• zamocować• załączać• załączyć• łączyć* * *nawiązywać, przywiązywać, uwiązywać, wiązać -
5 прикреплять
глаг.• dodać• dołączać• dołączyć• mocować• nakleić• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przybić• przyczepiać• przymocować• przymocowywać• przyprawiać• przytwierdzać• przytwierdzić• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• spinać• umocować• umocowywać• ustalać• ustalić• wzmocnić• zamocować• załączać• załączyć* * *mocować, przyczepiać, przymocowywać, przypinać, przyprawiać, przytwierdzać, umocowywać -
6 прилагать
глаг.• anektować• dodawać• dodać• dokładać• dolewać• doliczać• doliczyć• dopisać• dorzucić• dołożyć• dołączać• dołączyć• nakleić• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przymocować• przyprawiać• przytwierdzać• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• umocować• zaanektować• zamocować• załączać• załączyć• łączyć* * *dołączać, załączać -
7 verarzten
vtopatrzyć, udzielić pomocy lekarskiej -
8 bandage
-
9 label
['leɪbl] 1. n( adhesive) etykieta f, nalepka f; ( tie-on) etykieta f, przywieszka f; ( of record) znak m wytwórni płytowej2. vt* * *['leibl] 1. noun(a small written note fixed on or near anything to tell its contents, owner etc: luggage labels; The label on the blouse said `Do not iron'.) etykietka, nalepka2. verb( verb to attach a label to: She labelled all the boxes of books carefully.) opatrzyć etykietką -
10 добавить
глаг.• dodawać• dodać• dokładać• dolewać• doliczać• doliczyć• dopisać• dorachować• dorzucić• dołożyć• dołączać• dołączyć• nadłożyć• nakleić• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przymocować• przyprawiać• przytwierdzać• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• umocować• wgrać• zamocować• załączać• załączyć -
11 перевязать
глаг.• opatrzyć• przewiązać -
12 прибавить
глаг.• dodawać• dodać• dokładać• dolewać• doliczać• doliczyć• dopisać• dorzucić• dołożyć• dołączać• dołączyć• nakleić• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przymocować• przyprawiać• przytwierdzać• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• umocować• zamocować• załączać• załączyć -
13 прикрепить
глаг.• dodać• dołączać• dołączyć• mocować• nakleić• naklejać• opatrzyć• podłączać• podłączyć• przybić• przyczepiać• przymocować• przymocowywać• przyprawiać• przytwierdzać• przytwierdzić• przywiązywać• przyłączać• przyłączyć• spinać• umocować• ustalać• ustalić• wzmocnić• zamocować• załączać• załączyć -
14 munir
1. dostarczyć2. obwarować3. opatrywać4. opatrzyć5. wyposażać6. zaopatrywać7. zaopatrzyć -
15 gúna
1 fartuch 2 habit 3 odziewać 4 odzież 5 opatrywać 6 opatrzyć 7 przyrządzać 8 płaszcz 9 strój 10 sukienka 11 suknia 12 szata 13 toga 14 ubierać 15 ubiór 16 ubranie
См. также в других словарях:
opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… … Słownik języka polskiego
opatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIa, opatrzyć siętrzy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić walor nowości, przestać być atrakcyjnym, spowszednieć, znudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czerwony płaszcz wkrótce się opatrzył. Po miesiącu mogą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opatrywać — → opatrzyć … Słownik języka polskiego
opatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opatrywaćruję, opatrywaćruje, opatrywaćany {{/stl 8}}– opatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, opatrywaćtrzę, opatrywaćtrzy, opatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokonywać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
бачить — I бачить I. видеть , южн., зап. (Даль), укр. бачити, блр. бачыць. Из польск. baczyc – то же, которое образовано из *ob ačiti и связано с oko глаз ; ср. гомер. ὤψ, εἰς ὦπα в лицо и т. д.; см. Траутман, BSW 4 и сл.; Бернекер 1, 24; Jagic… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
etykieta — ż IV, CMs. etykietaecie 1. blm «ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach (na dworach monarchów, w kołach dyplomatycznych itp.); formy towarzyskie, ceremoniał» Ścisła etykieta. Dworska, wojskowa etykieta. Przepisy,… … Słownik języka polskiego
nacechować — dk IV, nacechowaćcechuję, nacechowaćcechujesz, nacechowaćcechuj, nacechowaćował, nacechowaćowany 1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować» Poglądy nacechowane… … Słownik języka polskiego
naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… … Słownik języka polskiego
obetkać — dk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany obtykać ndk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany 1. «zatkać szpary, szczeliny; uszczelnić, opatrzyć» Obetkać drzwi, okna. Obetkać rośliny… … Słownik języka polskiego
okaleczenie — n I 1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć. 2. lm D. okaleczenieeń «miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama» Opatrzyć okaleczenie … Słownik języka polskiego
okratować — dk IV, okratowaćtuję, okratowaćtujesz, okratowaćtuj, okratowaćował, okratowaćowany «opatrzyć coś kratami, wstawić kraty w jakiś otwór; zakratować» Okratowane okno. Okratowana brama … Słownik języka polskiego
