-
1 oprzeć
глаг.• базировать• опереть• основывать• прислонить* * *oprz|ećoprę, \oprzeće, \oprzećyj, oparł, oparty сов. 1. o co, na czym опереть на что; подпереть чем;\oprzeć о ścianę опереть о стену; \oprzeć ręce na stole опереть руки о (на) стол, опереться руками об стол;
2. na czym основать на чём; обосновать чем;\oprzeć na faktach обосновать фактами
* * *oprę, oprze, oprzyj, oparł, oparty сов.oprzeć o ścianę — опере́ть о сте́ну
oprzeć ręce na stole — опере́ть ру́ки о (на) стол, опере́ться рука́ми об стол
oprzeć na faktach — обоснова́ть фа́ктами
См. также в других словарях:
alibi — n ndm praw. «dowód oparty na faktach stwierdzających, że osoba podejrzana nie przebywała w miejscu przestępstwa, w czasie gdy zostało ono popełnione» Niezbite, prawdziwe, wątpliwe, fałszywe alibi. Mieć, szukać alibi. Udowodnić, wykazać swoje… … Słownik języka polskiego
faktyczny — faktycznyni «zgodny z faktami, oparty na faktach, będący faktem; rzeczywisty, realny, istotny» Stan faktyczny. Materiał faktyczny. Faktyczni przywódcy … Słownik języka polskiego
dokumentalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający charakter dokumentu, będący dokumentem; oparty na faktach, dokumentach, materiałach źródłowych itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokumentalny charakter książki, filmu, czyjejś twórczości. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokumentalny — «oparty na dokumentach, na materiałach źródłowych, na faktach wziętych z życia; mający wartość dokumentu, będący dokumentem; dokumentarny» Film dokumentalny o życiu wielkiego uczonego … Słownik języka polskiego
gołosłowny — «oparty tylko na słowach, nie na dowodach, faktach itp., niczym innym nie uzasadniony, nie poparty; operujący słowami» Gołosłowne oskarżenie, zapewnienie. Gołosłowne zarzuty … Słownik języka polskiego
oprzeć — dk XI, oprę, oprzesz, oprzyj, oparł, oparli, oparty I opierać ndk I, oprzećam, oprzećasz, oprzećają, oprzećaj, oprzećał, oprzećany 1. «przystawić coś do czegoś, przysunąć tak, by dotykało do czegoś, ustawić coś przy czymś albo na czymś, by się… … Słownik języka polskiego
abstrakcyjny — 1. «nie oparty na doświadczeniu, na faktach, oderwany od rzeczywistości; nie dający się urzeczywistnić» Abstrakcyjny ideał. Abstrakcyjny pomysł. 2. filoz. «uzyskany przez abstrahowanie, abstrakcję; będący wytworem tej czynności» Pojęcie… … Słownik języka polskiego
paradokumentalny — «taki, który ma charakter dokumentu, ale nie może być nazwany dokumentalnym w ścisłym tego słowa znaczeniu» ∆ Film paradokumentalny «film mający sprawiać wrażenie filmu dokumentalnego, oparty w znacznej mierze na faktach, ale nie w pełni… … Słownik języka polskiego
a posteriori — I {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. a posterjori || a posterijori || a posteri ori]{{/stl 33}}{{stl 8}}przym. ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} oparty na doświadczeniu, faktach, a nie na z góry przyjętych założeniach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sądy a posteriori.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aposterioryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} oparty na doświadczeniu, faktach {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień