-
1 control the fire
opanować pożar -
2 contain
[kən'teɪn]vtto contain o.s. — opanowywać się (opanować się perf)
* * *[kən'tein]1) (to keep or have inside: This box contains a pair of shoes; How much milk does this jug contain?) zawierać2) (to control: He could hardly contain his excitement.) opanować• -
3 overrun
[əuvə'rʌn] 1. ( irreg like: run) vtcountry etc opanowywać (opanować perf)2. vimeeting etc przedłużać się (przedłużyć się perf)* * *present participle - overrunning; verb1) (to fill, occupy or take possession of: The house was overrun with mice.) opanować2) (to continue longer than intended: The programme overran by five minutes.) przekroczyć czas -
4 capture
['kæptʃə(r)] 1. vtanimal schwytać ( perf); person pojmać ( perf), ująć ( perf); town, country zdobywać (zdobyć perf); imagination zawładnąć ( perf) +instr; market opanowywać (opanować perf); ( COMPUT) wychwytywać (wychwycić perf)2. n( of animal) schwytanie nt; ( of person) pojmanie nt, ujęcie nt; of town zdobycie nt; ( COMPUT) ( of data) wychwytywanie nt* * *[- ə]1) (to take by force, skill etc: The soldiers captured the castle; Several animals were captured.) zdobywać, chwytać2) (to take possession of (a person's attention etc): The story captured his imagination.) zawładnąć -
5 compose
[kəm'pəuz] 1. vt 2. vt* * *[kəm'pəuz]1) (to form by putting parts together: A word is composed of several letters.) składać2) (to write (eg music, poetry etc): Mozart began to compose when he was six years old.) komponować3) (to control (oneself) after being upset.) uspokoić się•- composed- composer
- composition
- composure -
6 control
[kən'trəul] 1. vtcountry sprawować władzę w +loc; organization sprawować kontrolę nad +instr, kierować +instr; machinery, process sterować +instr; wages, prices kontrolować; one's emotions panować nad +instr; fire, disease opanowywać (opanować perf)2. n( of country) władza f; (of organization, stocks) kontrola f; (also: control group) grupa f kontrolnato take control of — przejmować (przejąć perf) kontrolę nad +instr
to be in control of — panować nad +instr
to get out of control — wymykać się (wymknąć się perf) spod kontroli
- controls* * *[kən'trəul] 1. noun1) (the right of directing or of giving orders; power or authority: She has control over all the decisions in that department; She has no control over that dog.) władza2) (the act of holding back or restraining: control of prices; I know you're angry but you must not lose control (of yourself).) opanowanie3) ((often in plural) a lever, button etc which operates (a machine etc): The clutch and accelerator are foot controls in a car.) dźwignia, pokrętło itp.4) (a point or place at which an inspection takes place: passport control.) punkt kontroli2. verb1) (to direct or guide; to have power or authority over: The captain controls the whole ship; Control your dog!) kierować, nadzorować2) (to hold back; to restrain (oneself or one's emotions etc): Control yourself!) panować nad sobą3) (to keep to a fixed standard: The government is controlling prices.) sterować, regulować•- control-tower
- in control of
- in control
- out of control
- under control -
7 harness
['hɑːnɪs] 1. n( for horse) uprząż f; ( for child) szelki pl; (also: safety harness) pas m bezpieczeństwa (np. do pracy na wysokości)2. vt* * *1. noun(the leather straps etc by which a horse is attached to a cart etc which it is pulling and by means of which it is controlled.) uprząż2. verb1) (to put the harness on (a horse).) nakładać uprząż2) (to make use of (a source of power, eg a river) for some purpose, eg to produce electricity or to drive machinery: Attempts are now being made to harness the sun as a source of heat and power.) opanować, wykorzystać -
8 keep one's temper
(not to lose one's temper: He was very annoyed but he kept his temper.) zachować spokój, opanować gniew -
9 master
['mɑːstə(r)] 1. n(of servant, animal, situation) pan m; ( secondary school teacher) ≈ profesor m; ( title for boys)2. cpd3. vtmaster carpenter/builder — mistrz m stolarski/murarski
* * *1. feminine - mistress; noun1) (a person or thing that commands or controls: I'm master in this house!) pan, gospodarz2) (an owner (of a slave, dog etc): The dog ran to its master.) właściciel, pan3) (a male teacher: the Maths master.) nauczyciel, profesor4) (the commander of a merchant ship: the ship's master.) kapitan5) (a person very skilled in an art, science etc: He's a real master at painting.) mistrz6) ((with capital) a polite title for a boy, in writing or in speaking: Master John Smith.) panicz2. adjective((of a person in a job) fully qualified, skilled and experienced: a master builder/mariner/plumber.) mistrzowski3. verb1) (to overcome (an opponent, handicap etc): She has mastered her fear of heights.) pokonywać2) (to become skilful in: I don't think I'll ever master arithmetic.) opanowywać•- masterfully
- masterfulness
- masterly
- masterliness
- mastery
- master key
- mastermind 4. verb(to plan (such a scheme): Who masterminded the robbery?) obmyślić, stać za, być duszą- master stroke
- master switch
- master of ceremonies -
10 runaway
['rʌnəweɪ]adjrunaway horse — koń, który poniósł
* * *noun (a person, animal etc that runs away: The police caught the two runaways; ( also adjective) a runaway horse.) zbiec -
11 stabilise
[-bi-]verb (to make (more) stable: He put a wedge of paper under the table to stabilize it.) ustabilizować, opanować -
12 stabilize
['steɪbəlaɪz] 1. vt 2. vi* * *[-bi-]verb (to make (more) stable: He put a wedge of paper under the table to stabilize it.) ustabilizować, opanować -
13 understudy
['ʌndəstʌdɪ]ndubler(ka) m(f) ( w teatrze)* * *1. verb(to study (a part in a play, opera etc) so as to be able to take the place of (another actor, singer etc).) opanować (np. rolę) celem zastępowania (np. aktora)2. noun(a person who understudies: He was ill, so his understudy had to take the part.) aktor itp. zastępujący -
14 kill
zamknąć otwór wiertniczy aby opanować erupcję
См. также в других словарях:
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
opanować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opanowywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanowywać się – opanować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powściągać swoje wzburzenie; zaczynać panować nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem się opanował. Płakała i nie mogła się opanować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanowywać — → opanować … Słownik języka polskiego
opanowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opanowywaćowuję, opanowywaćowuje, opanowywaćany {{/stl 8}}– opanować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, opanowywaćnuję, opanowywaćnuje, opanowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
nieopanowanie — I n I, blm 1. rzecz. od nie opanować Nieopanowanie pamięciowe roli. 2. «brak panowania nad sobą» Cechowało go nieopanowanie i gwałtowność. Moment nieopanowania może doprowadzić do katastrofy. nieopanowanie się rzecz. od nie opanować się. II… … Słownik języka polskiego
opanowanie — n I 1. rzecz. od opanować. 2. «panowanie nad sobą, spokój» Dzięki jego opanowaniu nie doszło do konfliktu. opanowanie się rzecz. od opanować się … Słownik języka polskiego
otamować — dk IV, otamowaćmuję, otamowaćmujesz, otamowaćmuj, otamowaćował, otamowaćowany otamowywać ndk VIIIa, otamowaćowuję, otamowaćowujesz, otamowaćowuj, otamowaćywał, otamowaćywany «odgrodzić coś przez postawienie tamy, postawić tamę przy czymś»… … Słownik języka polskiego
pohamować — dk IV, pohamowaćmuję, pohamowaćmujesz, pohamowaćmuj, pohamowaćował, pohamowaćowany 1. «powściągnąć, powstrzymać, ukrócić, opanować» Pohamować namiętność, radość, wesołość, wściekłość, zdumienie. Pohamować czyjś zapał. 2. «zmniejszyć prędkość;… … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego