Перевод: с польского на русский

с русского на польский

opadnięcie+1)

  • 1 opadnięcie

    сущ.
    • падение
    • понижение

    Słownik polsko-rosyjski > opadnięcie

  • 2 opad

    сущ.
    • капли
    • падение
    • понижение
    • скат
    • спад
    * * *
    ♂, Р. \opadu 1. опадание ň;

    \opad liści листопад; \opad wód спад (понижение уровня) воды; \opad krwi мед. оседание эритроцитов, СОЭ, РОЭ;

    2. \opadу мн. осадки;

    \opadу atmosferyczne атмосферные осадки;

    \opadу śniegu снегопад
    +

    1. opadanie, opadnięcie

    * * *
    м, Р opadu
    1) опада́ние n

    opad liści — листопа́д

    opad wódспад (пониже́ние у́ровня) воды́

    opad krwiмед. оседа́ние эритроци́тов, СОЭ, РОЭ

    2) opady мн оса́дки

    opady atmosferyczne — атмосфе́рные оса́дки

    opady śniegu — снегопа́д

    Syn:
    opadanie, opadnięcie 1)

    Słownik polsko-rosyjski > opad

См. также в других словарях:

  • klapka — ż III, CMs. klapkapce; lm D. klapkapek 1. «mała klapa» a) w zn. 2: Płaszczyk z klapkami, kieszeń z klapkami. b) w zn. 3: ∆ Klapka telefoniczna «w telekomunikacji sygnalizator optyczny z tarczką, której opadnięcie sygnalizuje przepływ prądu przez… …   Słownik języka polskiego

  • obezwładnienie — n I 1. rzecz. od obezwładnić. 2. «stan wyczerpania fizycznego; opadnięcie z sił» Być w stanie obezwładnienia …   Słownik języka polskiego

  • omdlałość — ż V, DCMs. omdlałośćści, blm «opadnięcie z sił, słabość, niemoc» …   Słownik języka polskiego

  • omdlenie — n I 1. rzecz. od omdleć. 2. lm D. omdlenieeń «chwilowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem dopływu krwi do mózgu; występuje przy wyczerpaniu, wykrwawieniu, bólach, niedoborze tlenu itp.» Popaść, wpaść, zapaść w omdlenie. Ocknąć się z… …   Słownik języka polskiego

  • opad — m IV, D. u, Ms. opaddzie; lm M. y 1. «opadanie, opadnięcie» Opad liści. Opad wód. 2. częściej w lm «woda w postaci ciekłej lub stałej spadająca z chmur na powierzchnię Ziemi albo osadzająca się bezpośrednio z atmosfery jako rezultat kondensacji… …   Słownik języka polskiego

  • ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… …   Słownik języka polskiego

  • utrząść — dk XI, utrzęsę, utrzęsiesz, utrząś a. utrzęś, utrząsł, utrzęsła, utrzęśli, utrzęsiony, utrząsłszy utrząsnąć dk Va, utrząśćnę, utrząśniesz, utrząśnij, utrząśćnął, utrząśćnęła, utrząśćnęli, utrząśnięty, utrząśćnąwszy utrząsać ndk I, utrząśćam,… …   Słownik języka polskiego

  • opad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. opadadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opadanie, opadnięcie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opad owoców. Opad pyłów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o mętnych płynach: pozostając jakiś czas bez mieszania, uzyskać klarowność przez opadnięcie zanieczyszczeń, zawiesiny na dnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wino się ustało. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»