on+jest+zdolny+do+wszystkiego

См. также в других словарях:

• zdolny — Ktoś (jest) zdolny do wszystkiego «ktoś mogący popełnić najgorszy czyn»: Co może zrobić ów Shanti? – Nie wiem – mówił coraz gwałtowniej Wanyangeri – ale czuję, że jest zdolny do wszystkiego, mógłby kogoś zabić! M. Kuczyński, Atlantyda …   Słownik frazeologiczny

• wszystko — 1. Już po wszystkim «wyrażenie używane bezpośrednio po zakończeniu czegoś, czego nie da się odwrócić»: W nagłą ciszę wtargnęły dzwonki. Czemu nie strzelają? Już po wszystkim. Atak odparty. R. Bratny, Kolumbowie. 2. Ktoś do wszystkiego «ktoś, komu …   Słownik frazeologiczny

• spodziewać się — ndk I, spodziewać sięam się, spodziewać sięasz się, spodziewać sięają się, spodziewać sięaj się, spodziewać sięał się, spodziewać sięany 1. «mieć nadzieję, przewidywać, przypuszczać, że coś nastąpi; pragnąć, żeby coś nastąpiło; oczekiwać czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• wszystek — + wszystka, wszystko wszystekscy, wszystekstkie, odm. jak przym. «zaimek nieokreślony, który w połączeniu z rzeczownikiem tworzy wyrażenie oznaczające całość zbioru, zespołu, zakres czegoś; cały, całkowity» Wszystek owies zwieziono z pól.… …   Słownik języka polskiego

• spodziewać się — 1. Nie spodziewać się po kimś niczego «uważać, że ktoś nie jest zdolny do niczego dobrego»: Nie spodziewa się po nim niczego... Już dawno przestała mu ufać (...). Roz bezp 1998. 2. Spodziewać się po kimś wszystkiego «spodziewać się po kimś rzeczy …   Słownik frazeologiczny

• nieobliczalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieobliczalnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemożliwy do obliczenia, ogromny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieobliczalne zasoby, koszty. Nieobliczalne straty materialne. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• różaniec — m II, D. różaniecańca; lm M. różaniecańce, D. różaniecańców 1. «w religii katolickiej: wielokrotne odmawianie modlitw „Ojcze nasz i „Zdrowaś Mario , odliczanych koralikami na sznurze; nabożeństwo odprawiane w kościele, polegające na wspólnym… …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego