-
1 okoliczność
- ci; -ci; f( sytuacja) circumstance; ( sposobność) occasion* * *f.circumstance, occasion; smutna/radosna okoliczność sad/happy occasion; okoliczności wypadku the circumstances of the accident; okoliczności wymagają natychmiastowego działania the circumstances call for l. require immediate reaction l. attention; okoliczności łagodzące prawn. mitigating l. extenuating circumstances; okoliczności obciążające aggravating circumstances; zbieg okoliczności coincidence; niesprzyjające okoliczności adverse circumstances l. conditions; w tych okolicznościach under those circumstances; z kim mam okoliczność? żart. with whom do I have the pleasure?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okoliczność
-
2 okoliczność
okoliczność f (-ści) Umstand m, Tatsache f;okoliczności pl Umstände pl;w tych okolicznościach unter diesen Umständen;okoliczności pl śmierci Todesumstände pl;sprzyjające okoliczności pl günstige Umstände pl;w niewyjaśnionych okolicznościach unter ungeklärten Umständen -
3 okoliczność
okoliczność [ɔkɔliʧ̑nɔɕʨ̑] fw tych okolicznościach unter diesen Umständenokoliczności łagodzące/obciążające mildernde/belastende Umstände mPl -
4 okoliczność
сущ.• коэффициент• обстоятельство• околичность• случай• событие* * *okolicznoś|ć♀ обстоятельство ň;zbieg (splot) \okolicznośćci стечение обстоятельств; \okolicznośćci łagodzące, obciążające юр. смягчающие, отягчающие (вину) обстоятельства
* * *жобстоя́тельство nokoliczności łagodzące, obciążające — юр. смягча́ющие, отягча́ющие (вину́) обстоя́тельства
-
5 okoliczność
1. cas2. circonstance3. occasion4. occurrence5. saisir -
6 okoliczność
fUmstand m -
7 okoliczność
1 fíric 2 gasta -
8 okoliczność
durum -
9 okoliczność
[околічношьчь] 1. m 2. f 3. f -
10 okoliczność
ж1. випадок;2. нагода;3. обставина -
11 okoliczność
pangyayari -
12 okoliczność
factor -
13 okoliczność
הביסנ -
14 okoliczność
امر ; پيشامد ; تفصيل ; چگونگي ; درجع ; رويداد ; شرحواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > okoliczność
-
15 okoliczność okolicznoś·ć
-ci, -ci1. f1) (= sposobność) occasion2) (= sytuacja) circumstance2. -
16 Ëmstand
okoliczność -
17 پيشامد
okoliczność; położenie; potrzeba; sytuacja; warunek; wydarzenie; wypadek; zdarzenie -
18 تفصيل
okoliczność; położenie; sytuacja; warunek; wypadek -
19 رويداد
okoliczność; położenie; sytuacja; traf; warunek; wydarzenie; wypadek; zaszłość; zdarzenie -
20 dowód
( okoliczność dowodząca czegoś) evidence, proof; ( oznaka) evidence; ( rozumowanie) argumentbyć dowodem lub stanowić dowód czegoś — to constitute a proof of sth
w dowód przyjaźni/wdzięczności — as a mark of friendship/gratitude
dowód osobisty lub tożsamości — identity card, (means of) identification
dowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *mi-o-1. (= okoliczność potwierdzająca) proof, evidence; czy masz na to dowody? can you prove it?; jakie masz dowody, że... what proof do you have that..., what evidence do you have of...; ostateczny dowód conclusive proof; stanowić dowód czegoś constitute a proof of sth.2. (= przejaw) (miłości, uznania, wdzięczności) token; w dowód przyjaźni as a mark of friendship; w dowód wdzięczności as a token of gratitude.3. (= urzędowe zaświadczenie) receipt; pot. slip; dowód nadania proof of posting; dowód osobisty l. tożsamości identification, ID; ( w formie karty) identity card, ID; dowód rejestracyjny mot. vehicle registration card; dowód sprzedaży sales slip, receipt; dowód własności prawn. title deed; dowód wpłaty voucher, receipt; dowód wymiany pieniędzy currency exchange slip.5. prawn. proof, evidence; dowód (nie)przekonywający (in)conclusive evidence; dowód rzeczowy demonstrative l. material evidence; pot. exhibit; na/w dowód czegoś as/in proof of sth; na dowód tego,... to prove it,...; z braku dowodów for lack of evidence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowód
См. также в других словарях:
okoliczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc okolicznośćści, lm M. okolicznośćści, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} sytuacja; składnik sytuacji, zwłaszcza uboczny; fakt towarzyszący czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okoliczności zewnętrzne, towarzyszące. W… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okoliczność — ż V, DCMs. okolicznośćści; lm MD. okolicznośćści «wydarzenie (godne uwagi), fakt, zajście, sytuacja; wydarzenia, fakty uboczne; jeden ze składników sytuacji, fakt towarzyszący czemuś, szczegół do czegoś należący; sposobność» Nieprzewidziana,… … Słownik języka polskiego
okoliczność — Splot okoliczności zob. splot … Słownik frazeologiczny
okazja — ż I, DCMs. okazjazji; lm D. okazjazji (okazjazyj) 1. «okoliczność sprzyjająca czemuś, umożliwiająca coś; odpowiednia do czegoś sytuacja; sposobna chwila, sposobność» Dobra, jedyna, najlepsza, wyjątkowa okazja. Mieć okazję spotkać się z kimś,… … Słownik języka polskiego
przesłanka — ż III, CMs. przesłankance; lm D. przesłankanek 1. «okoliczność sprzyjająca realizacji pewnych zamiarów» Przesłanki ekonomiczne, naukowe. Stworzono przesłanki dla uspołecznienia pracy w rolnictwie. 2. log. «zdanie stanowiące punkt wyjścia… … Słownik języka polskiego
okazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. okazjazji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okoliczność sprzyjająca czemuś, odpowiedni do czegoś, na coś moment; sposobność, możliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobra, jedyna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przesłanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przesłankance; lm D. przesłankanek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okoliczność ważna dla realizacji czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesłanki polityczne, gospodarcze. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bodziec — m II, D. bodźca; lm M. bodźce, D. bodźców 1. «czynnik wywołujący pobudzenie organizmu, jego tkanek» Bodziec chemiczny, mechaniczny, świetlny. Bodziec wewnętrzny, zewnętrzny. ∆ Bodziec bezwarunkowy «czynnik działający bezpośrednio na zmysły» ∆… … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
drobiazg — m III, D. u, N. drobiazggiem; lm M. i 1. «mały przedmiot służący do codziennego użytku, ozdoby itp.» Drobiazgi upominkowe, pamiątkowe. Dostała na imieniny kilka drobiazgów. przen. «krótki utwór literacki» Napisał kilka drobiazgów nowelistycznych … Słownik języka polskiego
ewentualność — ż V, DCMs. ewentualnośćści; lm D. ewentualnośćści «możliwość nastąpienia jakiegoś wypadku, zdarzenia; okoliczność» Przewidzieć, rozpatrzyć, rozważyć ewentualność czego (np. wyjazdu). Być przygotowanym na wszelkie ewentualności … Słownik języka polskiego