Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ogólnie+biorąc

  • 1 ogół

    сущ.
    • весь
    • все
    • группа
    • совокупность
    • целое
    * * *
    ♂, Р. \ogółu 1. совокупность ž;

    \ogół zagadnień совокупность вопросов; \ogół ludności всё население;

    2. общество ň;

    dobro \ogółu общее благо;

    3. в знач, нареч. \ogółет всего, в целом;

    \ogółет sto złotych всего (итого) сто злотых; \ogółem biorąc вообще говоря; ● па \ogół в общем; na \ogół biorąc вообще говоря;

    w ogóle вообще
    +

    2. społeczność 3. ogólnie, razem

    * * *
    м, Р ogółu
    1) совоку́пность ż

    ogół zagadnień — совоку́пность вопро́сов

    ogół ludności — всё населе́ние

    2) о́бщество n

    dobro ogółu — о́бщее бла́го

    3) в знач. нареч. ogółem всего́, в це́лом

    ogółem sto złotych — всего́ (итого́) сто зло́тых

    ogółem biorąc — вообще́ говоря́

    - na ogół biorąc
    - w ogóle
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ogół

См. также в других словарях:

  • ogólnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ogólnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powszechnie; przez wszystkich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogólnie obowiązujące prawo. Ogólnie akceptowane zasady. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ogólnie — ogólnieej 1. «przez wszystkich, przez ogół; powszechnie» Ogólnie znane prawdy. Ogólnie przyjęte normy. 2. «biorąc pod uwagę całokształt, nie wnikając w szczegóły» Odpowiedzieć ogólnie wszystkim. Określić coś ogólnie. Najogólniej biorąc, był… …   Słownik języka polskiego

  • ogół — m IV, D. u, Ms. ogóle, blm 1. «zespół przedmiotów, zjawisk tworzących pewną całość, będących jednego rodzaju, typu; zespół osób mających jakąś wspólną cechę, np. zawód, narodowość, zainteresowania» Ogół interesów, norm, zjawisk. Ogół czytelników …   Słownik języka polskiego

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • inaczej — 1. «w inny sposób, nie tak (samo); odmiennie» Inaczej pracować. Inaczej się urządzić. Coś wypadło trochę (nieco) inaczej. Ktoś postępuje inaczej niż wszyscy. Sprawa przedstawia się zupełnie (całkiem) inaczej. Zareagował inaczej, niż należało. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • w sumie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ogólnie rzecz biorąc; na ogół : {{/stl 7}}{{stl 10}}W sumie była szczęśliwa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»