-
1 offensa
†offensa, ae, f., offence, Ph. 1:10.* -
2 Anstoß
Anstoß, I) eig.: a) übh.: offensio. – A. (Eindruck) von außen, pulsus externus; impulsio: heftiger A., impetus. – b) das Stocken in der Rede; z. B. deutlich u. ohne A. reden, plane et articulate eloqui: etwas ohne A. lesen, ab oculo legere alqd. – II) meton.; a) Anregung: impulsus. – den ersten A. zu etw. geben, alcis rei auctorem esse. – b) = Bedenken no. II, w. s. – c) Hindernis etc.: offensio. offensa (unangenehmer Zufall, Unfall). – difficultas (Schwierigkeit). – d) Ärgernis: offensio. offensa (der mißbilligende, Unwillen erregende Anstoß. den jmd. an etwas nimmt). – res mali od. pessimi exempli (die ein schlechtes, sehr schlechtes Beispiel gebende Sache). – A. erregen, aliquid habere offensionis: es erregt etw. bei mir A., offendit alqd animum meum. – jmdm. A. geben, offendere alqm od. apud alqm; in offensionem alcis incurrere od. cadere: ich habe bei jmd. großen A. gegeben, in magna offensa sum apud alqm: A., großen A. geben durch seinen Lebenswandel, esse mali od. pessimi exempli. – A. nehmen an jmd. od. etwas, in alqo od. in alqa re offendere (an jmd. od. einer Sache etwas auszusetzen haben): nicht ohne A. sein, non vacare offensione.
-
3 Mißkredit
Mißkredit, fides parva, afflicta, affecta (geringes, vermindertes Zutrauen, auch im Handel u. Wandel). – invidia (üble Stimmung, Mißgunst, bes. des Volks gegen einen Staatsmann). – offensa alcis voluntas mit u. ohne in alqm (Unbeliebtheit bei jmd., z.B. populi, militum). – existimatio offensa alcis (die gute Meinung, die einen Stoß bekommen hat, z.B. nostri ordinis). – infamia (Verrufenheit, z.B. iudiciorum). – in M. kommen, fidem perdere, amittere (Treu u. Glauben verlieren); de existimatione sua aliquid perdere, deperdere. existimationis detrimentum od. iacturam facere (an seinem guten Ruf); in invidiam venire. invidiam subire (sich die Mißgunst des Volks zuziehen); in invidia esse coepisse (anfangen, in Mißgunst zu sein, auch v. Lebl.); sperni coeptum esse (anfangen, verschmäht, nicht mehr begehrt zu werden, von Leb l.): in großen M. kommen, invidiā flagrare coepisse: jmd. in M. bringen, alcis fidem minuere (den Glauben an jmds. Ehrlichkeit, jmds. Glaubwürdigkeit verringern); de fama alcis detrahere (jmd. in üblen Ruf bringen); alci invidiam facere, conflare (ihm die Mißgunst des Volks zuziehen); alci invidiae esse (jmd. zum Gegenstand des Unwillens machen, v. Lebl.): in M. stehen, fide carere (des Zutrauens entbehren); male audire (in üblem Ruf stehen); in invidia esse (beim Volke mißliebig sein); sehr, magna in invidia esse; invidiā flagrare: in M. stehend. offensus (anstößig, z.B. ordo senatorius): in M. gekommen, sperni coeptus.
-
4 Ehrenhüter
Ehrenhüter, pudicitiae custos. – E. eines Mädchens, virginis custos. – Ehrenkleid, vestis forensis (Staatskleid). – vestis militaris (Soldatenkleid). – Ehrenkränkung, existimatio offensa od. violata (gekränkte od. verletzte Ehre). – iniuria (angetane Beleidigung). – jmdm. eine E. zufügen, alcis existimationem offendere od. violare; iniuriam alci inferre. – Ehrenkranz,- krone, honoris corona; corona ob honorem data; auch corona insignis. – für den Sieger in den öffentl. Spielen, corona donatica. – Ehrenlohn, virtutis od. laudis honos; praemium laudis. – Ehrenmahl, convivium, quod est ad alcis honorem. – ein E. jmdm. geben, cenam alci dare. – Ehrenmann, bonus, optimus vir (braver, sehr braver Mann). – probus vir (rechtschaffener). – honestus vir (ehrbarer). – egregius vir (ein trefflicher). – jeder E., optimus quisque. – Ehrenname, nomen honorificum; appellatio honorifica; titulus insignis. – als Beiname, insofern er durch Tüchtigkeit erworben ist, cognomen virtute partum.
-
5 Kränkung
Kränkung, iniuria (die zugefügte Unbill). – offensio. offensa (die Beleidigung). – ignominia (die durch Wort u. Tat ausgedrückte Beschimpfung übh.). – contumelia (die unrech imäßig ausgesprochene od. ausgedrückte K., die Schmach). – molestia (das unbehagliche Gefühl des Lästigenn. Verdrießlichen einer Sache). – dolor (das betrübende, schmerzliche Gefühl der erlittenen Kränkung). – eine empfindliche K., iniuria acerba: offensio gravis; dolor gravis od. acerbus: jmdm. eine K. zufügen, s. (jmd.) kränken.
-
6 Mißstimmung
Mißstimmung, offensio (z.B. populi). – offensa alcis voluntas, gegen jmd., in alqm (z.B. militum, populi). – er hatte dadurch eine M. hervorgerufen, daß er etc., in eo offenderat, quod etc.
-
7 Mißvergnügen
Mißvergnügen, das, mit od. über etc., molestia mit Genet. (das peinliche Gefühl, das eine unangenehme Sache in uns erregt). – taedium, fastidium mit Genet. (Ekel, Überdruß, z.B. mit sich, sui). – odium mit Genet. od. mit folg. in mit Akk. (Abneigung, Groll gegen etc.). – offensa alcis voluntas in alqm (Mißstimmung gegen jmd.). – indignatio (Unwille). – morositas (mürrisches Wes en). – tristitia (finsteres, düsteres Wesen). – ich empfinde M. (ich bin mißvergnügt) über mich selbst, ipse displiceo mihi; taedet mei pigetque: mit mir selbst u. der Welt, fastidio mihi est vita et ipse mundus: es erregt etw. mein M. (ich bin. über etw. mißvergnügt), mihi alqd displicet. alqā re offendor (es mißfällt mir etw., beleidigt mein Gefühl); moleste, aegre fero alqd. molestiam ex alqa re capio (es ist mir etw. lästig, widrig, fatal); paenitet me alcis rei (ich fühle Unlust, Unzufriedenheit über etwas, was mir nicht gefällt); taedet me alcis rei (ich empfinde Ekel vor etw.): M. beim Volke erregen, in odium offensionemque populi incurrere (v. einer Pers.); *odium populi movere (von einer Sache): zu meinem großen M. höre ich, daß etc., aegre, graviter fero mit folg. Akk. u. Infin.
-
8 Unpopularität
-
9 Verscherzung
Verscherzung, der Volksgunst, offensio popularis; offensa populi voluntas.
-
10 Вражда
- simultas; inimicitia; hostilitas; adversitas; odium; offensa; simultas;• проникнуться враждой - suscipere inimicitias;
-
11 Неприязнь
- inimicitia; offensa; odium;• застарелая неприязнь - rancor oris m;
• внушить кому-л. неприязнь к кому-л. - alicui animos in aliquem facere;
-
12 Обида
- contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); injuria; offensa; offensio; ignominia;• не сочтите за обиду, не в обиду будь сказано - absit invidia verbo;
• потерпеть обиду от кого-л. - injuria affici ab aliquo;
• обида из-за непризнанной красоты - spretae injuria formae;
-
13 Оскорбление
- contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); convicium; injuria; laesio; violatio; offensa; dolor;• оскорбление словом - injuria verbalis;
• оскорбление делом - injuria realis;
• нанесённое мне оскорбление - contumelia mea;
• претерпеть оскорбление - accipere contumeliam;
• терпеть оскорбления - verbera contumeliarum subire;
• принять за оскорбление - accfipere (vertere) aliquid ad (in) contumeliam;
• не помнить оскорбления, не питать злобы за оскорбление - nullam adhibere memoriam contumeliae;
-
14 Повреждение
- laesio; vitium; vulnus (scuti); deterioratio; corruptio; violatio; injuria; offensa; -
15 Толчок
- impulsio; pulsus; impulsus; ictus; verber, -eris n; offensa; plaga; -
16 Удар
- ictus; percussio; percussura (ferro facta); vis; pulsus, -us m; impulsus; plaga; verber, -eris n; vulnus, -eris n; occursus, -us m; offensa; casus, -us m; clades;• непрерывный град ударов - creberrimi ictus;
• удар в голову - percussio capitis;
• нанёсший удар - percussor (vulneratus percussorem novit);
• удар молнии - tactus fulminis;
• удар вслепую (наугад) - caecus ictus;
• солнечный (тепловой) удар - ictus solis;
• апоплексический удар - ictus sanguinis; apoplexia;
• удар судьбы - ictus calamitatis;
• оказаться под ударом противника - sub ictum inimici dari;
• быть под ударом - sub ictu esse;
• увёртываться от ударов - subducere ab ictu corpus;
• судно, способное выдержать любой удар - navis ad quamvis vim perferendam facta;
-
17 AFFRONT
[N]CONTUMELIA (-AE) (F)OFFENSA (-AE) (F)OBFENSA (-AE) (F)INIURIA (-AE) (F)INJURIA (-AE) (F)DOLOR (-ORIS) (M)CONTUMIA (-AE) (F)[V]CONTUMELIA AFFICIOIRRITO (-ARE -AVI -ATUM)INRITO (-ARE -AVI -ATUM) -
18 DISPLEASURE
[N]INDIGENTIA (-AE) (F)OFFENSA (-AE) (F)OBFENSA (-AE) (F)OFFENSUS (-US) (M)OBFENSUS (-US) (M)OFFENSIO (-ONIS) (F)OBFENSIO (-ONIS) (F) -
19 GRATING
[A]ARGUTUS (-A -UM)[N]TRANSENNA (-AE) (F)CANCELLI (-ORUM) (PL)RUDENS (-ENTIS) (M)OFFENSA (-AE) (F)OBFENSA (-AE) (F)CRATICULA (-AE) (F) -
20 MISUNDERSTANDING
[N]ERROR (-ORIS) (M)OFFENSA (-AE) (F)OBFENSA (-AE) (F)OFFENSIO (-ONIS) (F)OBFENSIO (-ONIS) (F)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
offensa — index disfavor, dissatisfaction Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
offensa — pl.f. offense … Dizionario dei sinonimi e contrari
fensa — offensa … Dictionnaire des rimes
offense — [ ɔfɑ̃s ] n. f. • v. 1225; estre en offense de « être coupable de » fin XIIe; lat. offensa 1 ♦ Parole ou action qui offense, qui blesse qqn dans son honneur, dans sa dignité. ⇒ affront, injure, insulte, outrage. « Plus l offenseur est cher, et… … Encyclopédie Universelle
offensé — offense [ ɔfɑ̃s ] n. f. • v. 1225; estre en offense de « être coupable de » fin XIIe; lat. offensa 1 ♦ Parole ou action qui offense, qui blesse qqn dans son honneur, dans sa dignité. ⇒ affront, injure, insulte, outrage. « Plus l offenseur est… … Encyclopédie Universelle
ofensa — (Del lat. offensa, choque.) ► sustantivo femenino Acción o palabras con que se ofende a una persona: ■ esa crítica injustificada es una ofensa para mí. SINÓNIMO agravio insulto * * * ofensa (del lat. «offensa») 1 («Hacer, Inferir») f. Acción de… … Enciclopedia Universal
Pekiti-Tirsia Kali — Infobox martial art logo = logocaption = logosize = imagecaption = imagesize = name =Pekiti Tirsia Kali aka = focus =Knife fighting Stick fighting country =flagicon|PHI Philippines creator =Norberto Tortal Conrado Tortal parenthood =Kali famous… … Wikipedia
Piers Gaveston — Pierre Gaveston Piers Gaveston, ou Pieres de Gabaston, ou encore Gavaston, (1282 ? – 19 juin 1312) était un chevalier gascon de la cour d Angleterre, favori du roi Édouard II d Angleterre. Je ne me rappelle pas avoir entendu dire qu un homme … Wikipédia en Français
Пекити-Тирсия Кали — Логотип Pekiti Tirsia Global Organization Другие названия: Пекити тирсия Дата основания: 1897 Страна … Википедия
offense — (o fan s ) s. f. 1° Injure de fait ou de parole. • Mais une grande offense est de cette nature Que toujours son auteur impute à l offensé Un vif ressentiment dont il le croit blessé, CORN. Rodog. I, 7. • Qui peut sans s émouvoir supporter… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ofensă — OFÉNSĂ, ofense, s.f. Cuvânt, comportare, faptă jignitoare; insultă, jignire; injurie. – Din fr. offense. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98 OFÉNSĂ s. v. jignire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime ofénsă s. f., g. d. art.… … Dicționar Român