-
1 Спотыкаться
- offendere; -
2 Вредить
- nocere; vituperare; pessimare (plebem; se ipsum); offendere; obesse; officere; detrahere;• вредить самому себе - male secum agere;
-
3 Камень
- lapis; silex; saxum; petra; calculus (humanus, arenosus в мочевом пузыре); gemma, lapillus (драгоценный);• погибнуть от удара камнем - lapide ictum interire;
• метать камни из пращи - funda mittere lapides;
• камни сыплются градом - lapidibus pluit;
• пограничный (межевой) камень - lapis sacer, lapis terminalis;
• надгробный камень - cippus; monumentum;
• побить камнями - lapidare; lapidibus obruere;
• удариться / споткнуться о камень - offendere scopulum / ad scopulum / in scopulo;
• украшенный драгоценными камнями - gemmatus; gemmis ornatus / illuminatus / distinctus;
• превратиться в камень - lapidescere; in lapidem verti / converti / mutari / commutari /petrae naturam induere / petram fieri;
• превратить кого-либо в камень - aliquem in lapidem mutare / transmutare / vertere;
-
4 Колоть
- findere; pungere; stimulare; fodere 3b; discuneare (клином);• колоть кого-лю словами - aliquem verbis laedere; offendere verbi aculeo; verborum stimulis figere; in aliquem aculeos emittere;
• колоть друг друга словами - verbis mutuis laedere / pungere; asperitate verborum invicem se accipere;
-
5 Нападать
- insequi; insectari (hostes); persequi; excipere (aliquem incautum); adorire; adoriri (aliquem gladiis; a tergo); invadere (in aliquem, in aliquid; aliquem, aliquid); incurrere; incursare (in hostem; in aliquem, aliquem); temptare (tentare) (urbem; moenia scalis et classe); aggredi; ingredi; suggredi (aliquem acie); subire (aliquem); oppugnare; impugnare; appetere; incidere (in aliquem); intrare; corripere; exacerbare; occupare; instare; inurgere; irruere; vexare; exagitare; opprimere (improviso);• напасть на кого-л. - manus afferre alicui; impetum / impressionem facere; in aliquem irruere;
• напасть на неприятеля - inferre se in hostes;
• напасть неожиданно на город - urbem incautam vi invadere;
• напасть врасплох - insperantem / imprudentem / de improviso occupare; imparatum offendere;
• на него напал страх - terror invasit hominem; incidit terror hominis animo; timor incessit hominem;
• нападающие - succedentes;
-
6 Наткнуться
- incidere (in aliquem); incurrere; incursare (alicui rei); offendere; -
7 Натолкнуться
- incidere (in aliquem); offendere; -
8 Обидеть,
обижать - afficere aliquem injuria; violare; laedere; offendere; -
9 Обнаружить
- invenire; reperire; detegere; retegere; aperire (errorem); nudare; patefacere; offendere; conspicere; deprehendere; perspicere; notare; demonstrare; exhibere; indicare; manifestare; monstrare; ostendere; ostentare; significare; prae se ferre; observare; testari; exserere; arguere; denudare; exercere; expromere; extrahere; prodere; proferre; promere; propalare; protrahere;• не обнаруживать - requirere (prudentiam in aliqua re);
-
10 Оскорбить,
оскорблять - vulnerare (aliquem verbis); vexare (aliquem contumeliis); verberare (aliquem contumeliis); terere (majestatem deorum); stringere (nomen alicujus); laedere; offendere; temerare; violare; -
11 Ошибка
- erratum; error; peccatum; culpa; delictum; ruina; lapsus; menda; mendum; vitium (ineuntis adulescentiae);• здесь, по-видимому, вкралась ошибка - hic error irrepsisse videtur;
• эту ошибку следует исправить - hic error corrigendus est;
• без ошибки - sine menda (mendis);
• с ошибками - mendose (scribere);
• незамеченные ошибки - menda non commemorata;
• совобождать от ошибок книгу, исправлять (править) ошибки в книге - tergere librum;
• укоренившаяся ошибка - error inveteratus;
• по ошибке - erronee; errore; false; falso; per errorem; perperam;
• дважды совершить одну и ту же ошибку - ad eundem lapidem bis offendere;
• совершается много ошибок - multa peccantur;
• изобилующий ошибками - mendosus (exemplar; historia);
• впасть в ошибку - capi errore;
• ошибка при вычислении - error computationis;
-
12 Поражать
- afficere (aliquem uno vulnere in mortem); inficere; percutere 3b; recutere; defigere; sauciare; percellere; tangere; contingere; offendere; caedere; invadere (morbus in corpus alicujus invasit; malum in rem publicam invadit; pestilentia populum invasit; furor invasit alicui); infestare; affligere (hostem); profligare; pellere (vulnere pelli; aliquem; animum alicujus); temptare (tentare) (aliquem valetudine);• поражать громом - attonere;
• поражать на смерть - exanimare;
-
13 Посягать
см. покушаться• посягать на собственность - in possessiones invadere;
• посягать на честь - existimationem offendere; dignitatem labefactare;
-
14 Расстроить
- perdere (valetudinem); afflictare; affligere; vexare (fortunas aratorum); turbare; perturbare; conturbare; disturbare; vastare; conflictare; discutere; perimere; labefactare; animum commovere; offendere; molestia afficere; tristitiam offerre;• расстроить чьи-л. планы - alicujus consilium vertere;
• пугать и расстраивать кого-л. - aliquem suspensum terrere;
-
15 Случайно
- fortuito; casu(aliter); forte; occidentaliter; obiter;• случайно встретить - offendere;
• случайно достать - nancisci;
-
16 Сталкиваться
- collidere; incidere; invenire; convenire; offendere; confligere; congredi; -
17 Толкать
- pellere (aliquem); quatere (-io); trudere; detrudere; offendere; pingere; impingere;• толкать на преступление - agere in facinus, ad scelus;
• толкать в пропасть - agere aliquem praecipitem;
-
18 Ударить
- afflictare; affligere (fusti caput); infligere; verberare (costas ense); tundere; obtundere; percutere (-io); incutere (-io); collidere; plangere; ferire; pulsare; offendere; offensare; caedere;• хмель ударяет в голову - fervor (vini) accedit capiti;
-
19 обижать
afficere [io, feci, fectum] aliquem injuriā; violare [1]; laedere [o, si, sum]; offendere [o, ndi, nsum] -
20 оскорблять
vulnerare [1] (aliquem verbis); vexare [1] (aliquem contumeliis); verberare [1] (aliquem contumeliis); terere [o, trivi, tritum] (majestatem deorum); stringere [o, nxi, ctum] (nomen alicujus); laedere [o, si, sum]; offendere [o, ndi, nsum]; temerare [1]; violare [1]
См. также в других словарях:
offendere — /o f:ɛndere/ [lat. offendĕre, propr. urtare contro ] (io offèndo, ecc.; pass. rem. offési, offendésti, ecc.; part. pass. offéso, ant. offènso ). ■ v. tr. 1. a. [recare danno a qualcosa] ▶◀ danneggiare, rovinare. b. [recare danno a qualcuno]… … Enciclopedia Italiana
offendere — index disoblige, offend (insult) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
offendere — {{hw}}{{offendere}}{{/hw}}A v. tr. (pass. rem. io offesi , tu offendesti ; part. pass. offeso ) 1 Ferire gravemente la dignità, la reputazione e sim. di qlcu.: offendere qlcu. nell onore; offendere qlcu. con gli atti; SIN. Insultare, oltraggiare … Enciclopedia di italiano
offendere — of·fèn·de·re v.tr. (io offèndo) FO 1. arrecare un offesa, infliggere con parole o con azioni un danno materiale o morale che provoca in chi lo subisce un forte turbamento o risentimento: offendere qcn. nell onore, nella reputazione, non voglio… … Dizionario italiano
Offendere — 1. Overtræde. 2. Støde an. 3. Krænke, fornærme, fortørne … Danske encyklopædi
offendere — A v. tr. 1. (qlcu.) ingiuriare, insolentire, insultare, strapazzare, maltrattare, bistrattare, oltraggiare, vilipendere, vituperare, schernire, svillaneggiare, mancare di rispetto □ mortificare, umiliare CONTR. accarezzare, carezzare, adulare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
offense — [ ɔfɑ̃s ] n. f. • v. 1225; estre en offense de « être coupable de » fin XIIe; lat. offensa 1 ♦ Parole ou action qui offense, qui blesse qqn dans son honneur, dans sa dignité. ⇒ affront, injure, insulte, outrage. « Plus l offenseur est cher, et… … Encyclopédie Universelle
offensé — offense [ ɔfɑ̃s ] n. f. • v. 1225; estre en offense de « être coupable de » fin XIIe; lat. offensa 1 ♦ Parole ou action qui offense, qui blesse qqn dans son honneur, dans sa dignité. ⇒ affront, injure, insulte, outrage. « Plus l offenseur est… … Encyclopédie Universelle
offensif — offensif, ive [ ɔfɑ̃sif, iv ] adj. • 1538; « offensant » 1417; de l a. fr. offendre; lat. offendere; d apr. défensif 1 ♦ Qui attaque, sert à attaquer. Armes offensives. Grenade offensive. Guerre offensive, où les opérations militaires ont pour… … Encyclopédie Universelle
ofender — (Del lat. offendere, atacar.) ► verbo transitivo 1 Despreciar o dirigir insultos a una persona: ■ no paraba de ofenderla en público. SINÓNIMO denostar 2 Causar una cosa una impresión desagradable en los sentidos: ■ los colores de esa camisa… … Enciclopedia Universal
offenser — [ ɔfɑ̃se ] v. tr. <conjug. : 1> • v. 1450; de offense; a remplacé l a. fr. offendre XIIe; lat. offendere I ♦ 1 ♦ Blesser (qqn) dans sa dignité ou dans son honneur, par la parole ou par l action. ⇒ blesser, froisser, humilier, injurier,… … Encyclopédie Universelle