-
1 charge an account
-
2 charge at an opponent
charge at an opponent -
3 charge card
charge card -
4 charge someone with something
charge someone with something -
5 charge someone with theft
charge someone with theft -
6 charge something (up) to/against one's account
charge something (up) to/against one's accountEnglish-Dutch dictionary > charge something (up) to/against one's account
-
7 charge
n. prijs; verantwoordelijkheid; lading; beschuldiging--------v. rekenen (ook bij een betaling); gebieden; beginnen; opladen (ook van geweer); declarerencharge1[ tsja:dzj]3 prijs ⇒ kost(en), schuld4 iets/iemand waarvoor men verantwoordelijk is ⇒ pupil, beschermeling♦voorbeelden:face a charge of theft • terechtstaan wegens diefstalarrest someone on a charge of murder • iemand arresteren op beschuldiging van moord1 zorg ⇒ hoede, leiding♦voorbeelden:I've got charge of this class • ik heb de leiding in deze klastake charge of • de leiding nemen over, zich belasten metin charge of • verantwoordelijk voorin/under the charge of • onder de hoede van————————charge22 opladen ⇒ laden, vullen♦voorbeelden:II 〈 overgankelijk werkwoord〉3 bevelen ⇒ opdragen, instrueren♦voorbeelden:charge something (up) to/against one's account • iets op zijn rekening laten schrijven -
8 chargé
n. prijs; verantwoordelijkheid; lading; beschuldiging--------v. rekenen (ook bij een betaling); gebieden; beginnen; opladen (ook van geweer); declareren -
9 charge account
-
10 charge sheet
-
11 chargé d'affaires
diplomaat die ambassaseurszaken behandelt op tijdelijke basis in afwezigheid van ambassaseur of minister; laag gerangschikte diplomaat→ chargé chargé/ -
12 Charge Coupled Device
gekoppeld lading apparatuurtje, apparatuurtje dat gebruikt wordt voor vormschepping bij het in kaart brengen van BIT -
13 charge a battery
batterij laden -
14 charge of electron
Electron lading -
15 charge off
schuld annulatie (het schrappen van een schuld die niet betaald kan worden,verloren schuld) -
16 charge ratio
opladingsverhouding (de hoeveelheid electrische oplading in een massaeenheid-meestal per gram) -
17 charge to
een rekening aanschrijven -
18 charge with
beschuldigen van- -
19 charge
inzetladingvulling -
20 charge-coupled device
ladinggekoppelde eenheid
См. также в других словарях:
charge — [ ʃarʒ ] n. f. • XIIe; de charger I ♦ 1 ♦ Ce qui pèse sur; ce que porte ou peut porter une personne, un animal, un véhicule, un bâtiment. ⇒ faix, fardeau, poids. Lourde charge. Ployer sous la charge. « les charges laissées aux femmes par nos… … Encyclopédie Universelle
chargé — charge [ ʃarʒ ] n. f. • XIIe; de charger I ♦ 1 ♦ Ce qui pèse sur; ce que porte ou peut porter une personne, un animal, un véhicule, un bâtiment. ⇒ faix, fardeau, poids. Lourde charge. Ployer sous la charge. « les charges laissées aux femmes par… … Encyclopédie Universelle
CHARGE syndrome — Classification and external resources Ear form characteristic of a person with CHARGE syndrome, along with her cochlear implant. OMIM 214 … Wikipedia
charge — CHARGE. s. f. Faix, fardeau. Charge pesante, excessive, légère. On a donné trop de charge à ce mur, à ce plancher. f♛/b] l signifie aussi Ce que peut porter une personne, un animal, un vaisseau, ou autre chose semblable. La charge d un mulet, d… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
charge — Charge, ou fardeau, Onus. Une charge et charté, Vehes, vehis. La charge qu on baille à aucun pour faire quelque chose, Actus, Mandatum, Ministerium, Negotium, Onus. Toute charge qu on prend, ou qu on baille à faire, Prouincia. Une charge… … Thresor de la langue françoyse
charge — CHARGE. s. f. Faix, fardeau que porte une personne, un animal, un vaisseau, un mur, un plancher, ou autre chose semblable. Charge pesante, excessive, legere. Charge de cotrets, de fagots, Ce qu un Crocheteur peut porter à la fois. Charge de bled … Dictionnaire de l'Académie française
charge — 1 n 1 a: something required: obligation b: personal management or supervision put the child in his charge c: a person or thing placed under the care of another 2: an authoritative instr … Law dictionary
chargé — chargé, ée (char jé, jée) part. passé. 1° Qui a reçu une charge. Les épaules chargées d un lourd fardeau. La charrette mal chargée par les hommes de service. Un navire chargé. • Deux mulets cheminaient, l un d avoine chargé...., LA FONT. Fabl … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Charge ordering — (CO) is a (first or second order) phase transition occurring mostly in strongly correlated materials such as transition metal oxides or organic conductors. Due to the strong interaction, the charge is localized on different sites leading to a… … Wikipedia
Charge De La Brigade Légère — Charge of the Light Brigade , Peinture de Richard Caton Woodville (1825 1855) La charge de la brigade légère est une désastreuse charge de cavalerie, dirigée par Lord Cardigan au cours de la bataille de Balaklava le 25 octobre 1854 lors de la… … Wikipédia en Français
Charge de la brigade legere — Charge de la brigade légère Charge of the Light Brigade , Peinture de Richard Caton Woodville (1825 1855) La charge de la brigade légère est une désastreuse charge de cavalerie, dirigée par Lord Cardigan au cours de la bataille de Balaklava le 25 … Wikipédia en Français