-
1 отступление
сущ.• cofanie• derogacja• dywagacja• odbieganie• odejście• odjazd• odlot• odstępstwo• odwrót• rejterada• wyjazd• wyjście• wymarsz• zacisze* * *odskok, odstępstwo, odwrót -
2 отступничество
-
3 дезертирство
-
4 исключение
сущ.• eksmisja• odstępstwo• relegacja• skreślanie• skreślenie• wydalanie• wydalenie• wygnanie• wyjątek• wykluczanie• wykluczenie• wykreślenie• wypędzenie• wyłączenie* * *eliminacja, wyjątek -
5 отклонение
сущ.• aberracja• brakowanie• błąd• błędność• defekt• deklinacja• dewiacja• dywersja• objazd• odchylanie• odchylenie• odchyłka• odmiana• odwrócenie• omyłka• pomyłka• uchyb• uchylenie• wahanie• wariacja• wychylenie• zbaczanie• zboczenie• zmiana* * *odchylenie, odstępstwo, zboczenie -
6 отход
сущ.• odbieganie• odejście• odjazd• odlot• wyjazd• wymarsz* * *( сезонная сельскохозяйственная работа) bandoska уст., odjazd, (od nieprzyjaciela itp.) odskok, odstępstwo, odwrót перен.
См. также в других словарях:
odstępstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. odstępstwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} negatywnie oceniane odejście od wartości, zasad uznawanych przez jakąś grupę, dobrowolne odrzucenie ich : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstępstwo — n III, Ms. odstępstwowie; lm D. odstępstwoępstw «odejście, odstąpienie od jakiejś normy, zasady, idei» Odstępstwo od panującego zwyczaju. Odstępstwo od wiary … Słownik języka polskiego
licencja — ż I, DCMs. licencjacji; lm D. licencjacji (licencjacyj) 1. «urzędowe zezwolenie na wykonywanie określonych czynności, np. zawodowych» Licencja przywozowa, wywozowa. Uzyskać licencję pilota wojskowego. Mieć licencję na przewóz pasażerów. 2.… … Słownik języka polskiego
Wincenty Urban — Gedenktafel für Wincenty Urban in Breslau Wincenty Urban (* 13. Februar 1911; † 13. Dezember 1983) war Weihbischof im Erzbistum Gnesen und Kapitularvikar von Breslau. Nach dem Abitur studierte Wincenty Urban Theologie an der Universität Lemberg… … Deutsch Wikipedia
apostazja — ż I, DCMs. apostazjazji; lm D. apostazjazji (apostazjazyj) «odstępstwo od wiary, zasad lub przekonań» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
dopuszczalny — «mogący być dozwolonym, dopuszczonym (w jakiejś sytuacji); możliwy» Dopuszczalne obciążenie stropu. Dopuszczalne odstępstwo od obowiązujących norm … Słownik języka polskiego
herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… … Słownik języka polskiego
inwersja — ż I, DCMs. inwersjasji; lm D. inwersjasji (inwersjasyj) 1. chem. «rozszczepienie cukru złożonego na cukry proste za pomocą enzymów lub innych czynników» 2. film. «proces laboratoryjnej obróbki taśmy filmowej polegający na chemicznym odwróceniu… … Słownik języka polskiego
kompromis — m IV, D. u, Ms. kompromissie; lm M. y «ugoda, rozstrzygnięcie sporu na podstawie wzajemnych ustępstw; odstępstwo od zasad, założeń lub pretensji w celach praktycznych» Kompromis między kimś a kimś. Pójść, zdobyć się na kompromis. Wejść z kimś w… … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
