odrzucać

См. также в других словарях:

• odrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl 8}}– odrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odrzucać — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked …   Słownik Polskiego slangu

• leczyć — Odrzucać, złościć, lub irytować; być silnie nielubianym Eng. To repel, anger, or irritate; to be strongly disliked …   Słownik Polskiego slangu

• odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… …   Słownik języka polskiego

• odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dogmatyzm — m IV, D. u, Ms. dogmatyzmzmie, blm 1. «bezkrytyczne przyjmowanie pewnych poglądów lub twierdzeń bez weryfikacji ich prawdziwości, uznawanie ich za prawdy bez liczenia się z doświadczeniem, praktyką i zdobyczami nauki» Kierować się dogmatyzmem.… …   Słownik języka polskiego

• majoryzować — ndk IV, majoryzowaćzuję, majoryzowaćzujesz, majoryzowaćzuj, majoryzowaćował, majoryzowaćowany «odrzucać większością głosów propozycję mniejszości, przegłosowywać; wyzyskiwać przewagę liczebną» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• oddalać — ndk I, oddalaćam, oddalaćasz, oddalaćają, oddalaćaj, oddalaćał, oddalaćany oddalić dk VIa, oddalaćlę, oddalaćlisz, oddalaćdal, oddalaćlił, oddalaćlony 1. «powiększać odległość między czymś a czymś, kimś albo między kimś a czymś, kimś; odsuwać»… …   Słownik języka polskiego

• pogardzać — ndk I, pogardzaćam, pogardzaćasz, pogardzaćają, pogardzaćaj, pogardzaćał, pogardzaćany pogardzić dk VIa, pogardzaćdzę, pogardzaćdzisz, pogardzaćgardź, pogardzaćdził, pogardzaćdzony 1. «okazywać pogardę, odnosić się do kogoś, czegoś z pogardą;… …   Słownik języka polskiego

• szuflować — ndk IV, szuflowaćluję, szuflowaćlujesz, szuflowaćluj, szuflowaćował, szuflowaćowany «przerzucać, przesypywać, odrzucać coś szuflą» Szuflować zboże w celu przewietrzenia, przesuszenia. Szuflować śnieg z chodnika …   Słownik języka polskiego

• warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… …   Słownik języka polskiego