-
1 odpadać
глаг.• валиться• впасть• завалиться• опадать• отваливать• отваливаться• отпадать• падать• пасть• рухнуть• слететь• спадать• упасть* * *odpad|aćнесов. 1. отпадать;2. выбывать (из игры etc.); ср. odpaść2; 3. тк. 3 л. (nie liczyć się) не приниматься в расчёт, не считаться;ta propozycja \odpadaća это предложение не может быть принято в расчёт (отпадает)
* * *несов.1) отпада́ть2) выбыва́ть (из игры и т. п.); ср. odpaść 2)3) тк. 3 л. ( nie liczyć się) не принима́ться в расчёт, не счита́тьсяta propozycja odpada — э́то предложе́ние не мо́жет быть при́нято в расчёт (отпада́ет)
См. также в других словарях:
odpadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpadaćam, odpadaća, odpadaćają {{/stl 8}}– odpaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odpadaćpadnę, odpadaćpadnie, odpadaćpadnij, odpadaćpadł, odpadaćpadła, odpadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpadać — Odpaść w przedbiegach «wycofać się lub zostać usuniętym od razu na początku jakiegoś przedsięwzięcia, nie podołać czemuś już na początku, zostać pozbawionym możliwości udziału w czymś»: Połowa twoich kolegów odpada już w przedbiegach, bo z powodu … Słownik frazeologiczny
odpadać — → I odpaść … Słownik języka polskiego
odpadać — To unacceptable, inadequate, or impossible … Słownik Polskiego slangu
odpaść — I dk Vc, odpaśćpadnę, odpaśćpadniesz, odpaśćpadnij, odpaśćpadł, odpaśćpadłszy odpadać ndk I, odpaśćam, odpaśćasz, odpaśćają, odpaśćaj, odpaśćał 1. «oddzielić się, oderwać się od miejsca przyczepienia, umocowania; odlecieć, spaść z czegoś» Tynk… … Słownik języka polskiego
odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego
atpulti — atpùlti intr. 1. H atsiskirti, atkristi, atšokti: Molis atpuola nuo sienos K. Kap trepterė[jo] čerevyku, ir padelis atpuolė LTR(Drsk). Atpuolė lencūgai nuog rankų jo BtApD12,7. Visur medžių žievė atpuolusi Grž. Duonos pluta per ilgą kepimą… … Dictionary of the Lithuanian Language
łuszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypać się, odpadać, kruszyć się drobnymi, cienkimi płatkami, warstwami (np. w wyniku przesuszenia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra, naskórek łuszczy się. Farba, tynk łuszczą się i odpadają ze ścian całymi płatami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłazić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, obłazićłażę, obłazićzi, obłazićłaź, obłazićłażony {{/stl 8}}– obleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, obłazićlezę, obłazićlezie, obłazićleź, obłazićlazł, lazła, obłazićleźli, obłazićleziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień