-
1 bezapelacyjn|y
adj. 1. (niebudzący zastrzeżeń) [przewaga] decided, undisputed- bezapelacyjna wyższość komputera nad maszyną do pisania the undoubted a. undisputed superiority of the computer over the typewriter- odniósł bezapelacyjne zwycięstwo nad przeciwnikiem he scored a decisive a. an unqualified victory over his opponent2. (nieodwołalny) bezapelacyjny wyrok a sentence without right of appeal- jego decyzje były bezapelacyjne his decisions weren’t open to questionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezapelacyjn|y
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
