-
1 odciąć
глаг.• ампутировать• отрезать• отсечь• отхватить* * *odci|ąćodetnę, odetnie, odetnij, \odciąćęty сов. отсечь; отрезать;\odciąć siekierą отсечь (отрубить) топором; \odciąć piłą отпилить; \odciąć odwrót отрезать путь(пути)к отступлению
* * *odetnę, odetnie, odetnij, odcięty сов.отсе́чь; отре́затьodciąć siekierą — отсе́чь (отруби́ть) топоро́м
odciąć piłą — отпили́ть
odciąć odwrót — отре́зать путь (пути́) к отступле́нию
-
2 odwrót
сущ.• отступление* * *odwr|ót♂, Р. \odwrótotu 1. отступление ň;odciąć (przeciąć) \odwrót отрезать пути к отступлению; rozkazać \odwrót приказать отступать, отдать приказ об отступлении;
2. перен. отход;● na \odwrótocie на обороте, на оборотной стороне (конверта etc.); па \odwrót а) наоборот;
б) наизнанку (włożyć)+2. odejście, odstąpienie
* * *м, Р odwrotu1) отступле́ние nodciąć (przeciąć) odwrót — отре́зать пути́ к отступле́нию
rozkazać odwrót — приказа́ть отступа́ть, отда́ть прика́з об отступле́нии
2) перен. отхо́д•- na odwrótSyn:odejście, odstąpienie 2)
См. также в других словарях:
odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… … Słownik języka polskiego
odwrót — m IV, D. odwrótwrotu, Ms. odwrótwrocie; lm M. odwrótwroty 1. «cofanie się (wojska); odstępowanie, ucieczka» Odwrót armii, oddziału. Planowy odwrót wojsk. Być, znajdować się w odwrocie. Nakazać odwrót. Wzywać do odwrotu. Dać rozkaz, hasło do… … Słownik języka polskiego
