od+krańca+do+krańca

См. также в других словарях:

• długi — 1. Jak długi i szeroki «wszędzie, od krańca do krańca, na całym obszarze»: W Polsce, jak kraj długi i szeroki, odbywały się akademie oraz spotkania z władzami (...). WO 03/03/2001. 2. Ktoś ma długie ręce «ktoś ma wpływy, władzę umożliwiające… …   Słownik frazeologiczny

• kraniec — m II, D. krańca; lm M. krańce, D. krańców «koniec, kres, granica; krawędź, brzeg, skraj» Mieszkać na krańcu miasta. Pojechać na kraniec świata. Do krańca (po kraniec) horyzontu była pustynia. ◊ Stać na dwóch krańcach «zajmować krańcowo przeciwne… …   Słownik języka polskiego

• niecały — «nie ogarniający od początku do końca i od krańca do krańca w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie; nie obejmujący wszystkich składowych części; niepełny, niecałkowity» Niecały rok. Niecały skład pociągu. Niecały kilometr. Mieć niecałe… …   Słownik języka polskiego

• szeroki — szerokiocy, szerokirszy 1. «mający określony wymiar poprzeczny; wynoszący ileś centymetrów, metrów, kilometrów itp. w linii poprzecznej» Jezdnia szeroka (na) pięć metrów. Pasek szeroki na dwa palce. 2. «mający duży wymiar poprzeczny w stosunku do …   Słownik języka polskiego

• wzdłuż — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu, oznaczający: równolegle do czegoś rozciągniętego na długiej przestrzeni, w kierunku, w którym się coś rozciąga» Wzdłuż drogi, toru, rzeki, rowu. Wzdłuż ściany, muru, płotu. Przejść wzdłuż… …   Słownik języka polskiego

• kraniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. krańca; lm D. krańców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy, najczęściej jakaś powierzchnia, obszar; także jej część przy samej granicy; koniec,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Andrzej Szczypiorski — [ (February 3 1924 – May 16 2000 ) – Polish novelist and politician.During World War II he was a partisan of Polish People’s Army. He was a participant of the Warsaw Uprising.After Warsaw Uprising he was a prisoner of Sachsenhausen concentration… …   Wikipedia

• Andrzej Szczypiorski — Activités essayiste, diplomatique et politique Naissance 3 février 1924 Décès 16 mai …   Wikipédia en Français

• koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

• kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… …   Słownik języka polskiego

• wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… …   Słownik języka polskiego