-
1 oczy wyłażą na wierzch
= oczy wychodzą na wierzch -
2 oczy wychodzą na wierzch
= oczy wyłażą na wierzch глаза́ на лоб ле́зут -
3 wierzch
сущ.• верх• верхушка• вершина• маковка• спина* * *♂, Р. \wierzchu верх;na \wierzch а) наверх, на поверхность; wypłynąć na \wierzch всплыть наверх;
б) поверх, сверху;położyć na \wierzch положить сверху; z \wierzchu сверху, снаружи; przelewać się przez \wierzch переливаться через край; ● jechać \wierzchem ехать верхом; nasze na \wierzchu наша взяла; oczy wychodzą (wyłażą) na \wierzch глаза на лоб лезут; prawda jak oliwa na \wierzch wypływa посл. правда всегда скажется
* * *м, P wierzchu- jechać wierzchem
- nasze na wierzchu
- oczy wychodzą na wierzch
- oczy wyłażą na wierzch
- prawda jak oliwa na wierzch wypływa
См. также в других словарях:
wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
wyleźć — dk XI, wyleźćlezę, wyleźćleziesz, wyleźćleź, wyleźćlazł, wyleźćlazła, wyleźćleźli, wyleźćlazłszy wyłazić ndk VIa, wyleźćłażę, wyleźćzisz, wyleźćłaź, wyleźćził 1. pot. «leząc wyjść, wydobyć się skądś, z wnętrza czegoś, zwłaszcza przez wąski otwór; … Słownik języka polskiego