-
1 occidens
-
2 occidens
, ntis mзапад -
3 occido
I occīdo, cīdī, cīsum, ere [ ob + caedo ]1) валить наземь, повалить ( aliquem pugnis Ter)2)а) убивать, умерщвлять, поражать насмерть (aliquem manu suā C, Fl; aliquem in proelio L; se o. C, Su etc.)non, si me occidisses Pt — ни за что, хоть убейб) избивать, уничтожать ( copias hostium C)o. aliquem veneno Su — отравить кого-л.3) мучить, терзать, донимать ( aliquem rogando H); делать несчастным ( aliquem fallaciis Ter)II occido, cidī, cāsum, ere [ ob + cado ]1) падать, валиться, рушиться, рухнуть ( arbores occiderunt L)2) заходитьsol occĭdens C — запад3) пасть, погибать, умирать ( in bello pro patriā C)o. ab aliquo O — пасть от чьей-л. руки4) пропадать, исчезать, изглаживаться (nomen alicujus occidit C; omnia orta occĭdunt Sl)5) гаснуть, потухать ( lucernae occidentes Pt) -
4 mergo
mersī, mersum, ere1) погружать, окунать, опускать (aliquid in aquam O; m. se aequore V, in mari C, in amnem QC); нырять ( mergendo in aquam captare escam Vr)2) топить ( aliquem aequore V); пускать ко дну, (по)топить, уничтожать (navem, classem VP; mersă naufraga puppis aquā O)m. se или mergi in voluptates L, QC — утопать в наслаждениях (предаваться удовольствиям)m. aliquem malis V — ввергнуть кого-л. в беду3) прятать, укрыватьres altā terrā et caligine mersae V — то, что сокрыто в глубине подземного мракаmergi (о небесных светилах) — заходить Ctl, O, Sen4) вонзать (ferrum visceribus Cld и in robora Lcn; rostra in corpore O); всовывать ( manum in ora ursae M)5) опьянять (potatio, quae mergit Sen) -
5 occidentalis
-
6 sol
I sōl, sōlis m.1) солнце (s. orĭtur, occĭdit C, Cs, L etc.)s. oriens Cs etc. — востокs. occĭdens H — западsole primo J, orto H или novo V — с восходом солнцаmedio sole Ph — в полденьsupremo sole H etc. — на закате2) (тж. pl.) солнечное сияние, свет солнца ( in sole ambulare C)soles assidui Lcr или nimii M — солнечный зной3) день (s. niger H)tres soles totĭdem noctes V — три дня и столько же ночей, трое суток4) ( редко) годfemina (canis), binos quae tulerit soles Nem — собака, достигшая двухлетнего возраста5) общественность, общество ( aliquid in solem producere C)6) перен. светило, светоч (Publius Africanus, s. alter C)II Sōl, Solis m.бог Солнца, сын Гипериона и Tert, брат Луны и Авроры, впоследствии отождествлённый с Аполлоном C etc.Solis urbs PM — Heliopolis -
7 superoccidens
super-occidēns, entisзаходящий после, т. е. на следующий день ( luna Macr)
См. также в других словарях:
OCCIDENS — apud Historicos, saepe ponitur pro Imperio Occidentis vel Occidentali, cuius origo haec. Monarchia Romana ante Constantinum M. unica, ab hoc gemina quasi facta est, et Imperium in Occidentale et Orientale distinctum. Moriturus enim Constantio… … Hofmann J. Lexicon universale
Oriens et Occidens — ist eine Schriftenreihe zur Alten Geschichte, die Publikationen zu antiken Kulturkontakten enthält. Sie erscheint im Franz Steiner Verlag (Stuttgart) und wurde im Jahr 2000 begründet. Die Reihe wird von einem internationalen Herausgebergremium… … Deutsch Wikipedia
occident — [ ɔksidɑ̃ ] n. m. • 1120; lat. occidens « (soleil) tombant » 1 ♦ Poét. Un des quatre points cardinaux; côté de l horizon, point du ciel où le soleil se couche. ⇒ couchant, ouest. 2 ♦ Cour. (souvent écrit avec une majuscule) Région située vers l… … Encyclopédie Universelle
Schuol — Monika Schuol (* 1964) ist eine deutsche Althistorikerin. Monika Schuol studierte Evangelische Theologie/Biblische Archäologie, Alte Geschichte, Altorientalistik, Vorderasiatische Altertumskunde und Osteuropäische Geschichte in Tübingen, Konstanz … Deutsch Wikipedia
Okzident — Europa; Westen; Abendland; Alte Welt (umgangssprachlich) * * * Ọk|zi|dent 〈m. 1; unz.〉 = Abendland; Ggs Orient [<mhd. occident(e) „Westen, Abendland“ <lat. occidens (sol) „untergehende ( … Universal-Lexikon
occident — OCCIDÉNT s.n. Apus1 (2), vest; spaţiul geografic situat la apus de un punct de referinţă. – Din fr. occident, lat. occidens, ntis. Trimis de oprocopiuc, 03.05.2004. Sursa: DEX 98 Occident ≠ orient Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime … Dicționar Român
Lucius Iulius Aurelius Septimius Vaballathus Athenodorus — Antoninian des Vaballathus Lucius Iulius Aurelius Septimius Vabal(l)athus Athenodorus († nach 272) war der Sohn des römischen Konsulars, Kaiserstellvertreters und Dynasten Septimius Odaenathus von Palmyra und seiner Frau Septimia Zenobia. Als… … Deutsch Wikipedia
Odaenathus — Septimius Odaenathus (Odainathos, Odenat; † Ende 267 in Emesa oder Heraclea Pontica) war Exarchos und schließlich König von Palmyra, römischer Feldherr und Stellvertreter des Kaisers Gallienus im Orient. Leben Septimius Odaenathus stammte aus der … Deutsch Wikipedia
Septimius Odaenathus — (auch Odainathos oder Od[a]enath genannt; † 267 in Heraclea Pontica oder [weniger wahrscheinlich] in Emesa) war Fürst und schließlich König von Palmyra. Er fungierte zeitweise gleichzeitig als römischer Feldherr und Stellvertreter des Kaisers… … Deutsch Wikipedia
Septimius Odenathus — Septimius Odaenathus (Odainathos, Odenat; † Ende 267 in Emesa oder Heraclea Pontica) war Exarchos und schließlich König von Palmyra, römischer Feldherr und Stellvertreter des Kaisers Gallienus im Orient. Leben Septimius Odaenathus stammte aus der … Deutsch Wikipedia
Tadmor — DMS … Deutsch Wikipedia