-
1 obudzić się
[обуджічь шіĕ]vзбудитися, прокинутися, розбудитися -
2 obudzić się
прокинутися; пробудитися
См. также в других словарях:
obudzić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}budzić się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i wtedy się obudziłem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obudzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik … Słownik frazeologiczny
obudzić się z ręką w nocniku — {{/stl 13}}{{stl 7}} z powodu nieumiejętności przewidywania wydarzeń doprowadzić swymi działaniami do sytuacji niekorzystnej, niepożądanej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taką oto drogą „politycy pragmatyczni” mogą się obudzić z ręką w nocniku. (NCz)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
budzić się – obudzić się, zbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powracać do stanu świadomości po okresie spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budzić się zawsze o tej samej porze. Budzić się co chwila. Obudzić się za wcześnie, za późno. Zbudził się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obudzić się z palcem w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late … Słownik Polskiego slangu
obudzić się z ręką w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late … Słownik Polskiego slangu
obudzić — dk VIa, obudzićdzę, obudzićdzisz, obudź, obudzićdził, obudzićdzony 1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić» Obudzić kogoś ze snu. Obudzić kogoś rano. Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny. 2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.;… … Słownik języka polskiego
ocknąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ocykać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ocknąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, ocknąć sięnę się, ocknąć sięnie się, ocknąć sięnij się, ocknąć sięnął się, ocknąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobudzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobudzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} o wielu istotach: obudzić się (kolejno) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Domownicy pobudzili się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebudzić — dk VIa, przebudzićdzę, przebudzićdzisz, przebudzićbudź, przebudzićdził, przebudzićdzony przebudzać ndk I, przebudzićam, przebudzićasz, przebudzićają, przebudzićaj, przebudzićał, przebudzićany «przerwać komuś sen; obudzić kogoś» Przebudził kogoś… … Słownik języka polskiego
pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… … Słownik języka polskiego