-
1 obuć się
сов.обу́ться -
2 obuć\ się
сов. обуться -
3 obuć się
[обучь шіĕ]v.dk -
4 obuć się
взутися -
5 обуться
-
6 obu|ć
pf — obu|wać impf Ⅰ vt przest. obuć kogoś to put shoes on sb’s feet- dziecko obute w sandałki a child shod in sandalsⅡ obuć się — obuwać się to put (one’s) shoes onThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obu|ć
-
7 взутися
wzutysiaдієсл.
См. также в других словарях:
obuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obuwać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obuwać się – obuć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać sobie obuwie na nogi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obuwać się powoli. Obuła się w kalosze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obuwać — ndk I, obuwaćam, obuwaćasz, obuwaćają, obuwaćaj, obuwaćał, obuwaćany obuć dk Xa, obuję, obujesz, obuj, obuł, obuty «wkładać buty komuś» Obuć dziecko. obuwać się obuć się strona zwrotna czas. obuwać obuć … Słownik języka polskiego
obucie — ↨ obucie się n I rzecz. od obuć (się) … Słownik języka polskiego
