obsprawić

См. также в других словарях:

• obsprawić — dk VIa, obsprawićwię, obsprawićwisz, obsprawićspraw, obsprawićwił, obsprawićwiony obsprawiać ndk I, obsprawićam, obsprawićasz, obsprawićają, obsprawićaj, obsprawićał, obsprawićany, pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w… …   Słownik języka polskiego