obserwować

См. также в других словарях:

• obserwować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obserwowaćwuję, obserwowaćwuje, obserwowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} bacznie, zwykle celowo, planowo i długo przyglądać się czemuś, komuś; też: dostrzegać, widzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obserwować sąsiadów, zwierzęta …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obserwować — coś, kogoś kątem oka, spod oka zob. oko 45 …   Słownik frazeologiczny

• obserwować — ndk IV, obserwowaćrwuję, obserwowaćrwujesz, obserwowaćrwuj, obserwowaćował, obserwowaćowany «dokonywać obserwacji, przyglądać się czemuś lub komuś, śledzić coś» Obserwować dziecko, ucznia. Obserwować nieprzyjaciela. Obserwować planety. Obserwować …   Słownik języka polskiego

• obserwować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obserwować jeden drugiego, siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obserwowali się dłuższą chwilę, zanim zaczęli rozmowę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• śledzić [obserwować] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjś} {{/stl 8}}każdy krok [{{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}kroki] {{/stl 13}}{{stl 7}} śledzić, obserwować kogoś stale, bez przerwy; szpiegować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śledzono każdy krok Jamesa Bonda. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć oko na coś — Obserwować z uwagą, zajmować się, lub troszczyć się. Eng. To observe or watch attentively; to mind or look after …   Słownik Polskiego slangu

• mieć oko na kogoś — Obserwować z uwagą, zajmować się, lub troszczyć się. Eng. To observe or watch attentively; to mind or look after …   Słownik Polskiego slangu

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego