-
1 obrugać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrugać
-
2 obrugać
глаг.• обругать
См. также в других словарях:
obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› … Słownik języka polskiego