-
1 obrońca z urzedu
юр. защи́тник по назначе́нию -
2 urząd
сущ.• агентство• бюро• ведомство• действие• департамент• долг• должность• кабинет• канцелярия• контора• место• министерство• обязанность• одолжение• отдел• отделение• отрасль• положение• пост• служба• стол• управление• услуга• факультет• функция* * *1) (instytucja) управление, учреждение, бюро, инстутут, комитет, контора, отдел, отделение, центр2) urząd (posada) должность, постporządek, ustrój устар. уряд (порядок)posada, stanowisko устар. уряд (чин)* * *urz|ąd♂. Р. \urządędu 1. учреждение ň; отдел; бюро ň; управление ň;\urząd celny таможенное управление, таможня; \urząd pocztowy почтовое отделение; \urząd stanu cywilnego отдел записи актов гражданского состояния; \urząd statystyczny статистическое управление; \urząd kwaterunkowy жилищный отдел;
2. должность ž, пост;objąć \urząd вступить в должность, занять пост; powołać na \urząd назначить на пост; ● z \urządędu по долгу службы; obrońca z \urządedu юр. защитник по назначению
* * *м, P urzędu1) учрежде́ние n; отде́л; бюро́ n; управле́ние nurząd celny — тамо́женное управле́ние, тамо́жня
urząd pocztowy — почто́вое отделе́ние
urząd stanu cywilnego — отде́л за́писи а́ктов гражда́нского состоя́ния
urząd statystyczny — статисти́ческое управле́ние
urząd kwaterunkowy — жили́щный отде́л
2) до́лжность ż, постobjąć urząd — вступи́ть в до́лжность, заня́ть пост
powołać na urząd — назна́чить на пост
•- z urzędu- obrońca z urzedu -
3 Pflichtverteidiger
Pflichtverteidiger m ( Pflichtverteidigerin f) obrońca m (a f) z urzędu -
4 Pflichtverteidigerin
Pflichtverteidiger m ( Pflichtverteidigerin f) obrońca m (a f) z urzędu
См. также в других словарях:
obrońca z urzędu — {{/stl 13}}{{stl 7}} adwokat wyznaczony przez sąd dla obrony osób, które same nie mogą występować przed sądem (np. małoletni, głuchoniemi) lub dla tych, którzy nie mają pieniędzy na pokrycie kosztów obrony przez obrońcę z wyboru {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrońca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. obrońcacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto broni kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem, agresją itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrońca kraju. Obrońca biednych i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrońca — m odm. jak ż II, DCMs. obrońcacy; lm M. obrońcacy, DB. obrońcaców 1. «ten, kto broni kogoś lub czegoś przed napaścią, niebezpieczeństwem itp., kto występuje w czyjejś obronie, wstawia się za kimś» Obrońca czyjegoś honoru. Obrońca uciśnionych.… … Słownik języka polskiego
urząd — m IV, D. urzędu, Ms. urzędzie; lm M. urzędy 1. «organ władzy publicznej o określonym zakresie działania; zespół osób wykonujący te zadania» Urząd administracyjny, finansowy, pocztowy, śledczy, patentowy, morski. Urzędy centralne, terenowe,… … Słownik języka polskiego
urząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. urzędu, Mc. urzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organ władzy mający określone kompetencje; także grupa ludzi pracująca w takiej instytucji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urzędowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, urzędowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z urzędem, dotyczący pracy urzędu, wydany przez urząd, nadany z urzędu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pismo urzędowe. Dokument… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
