-
1 obracać
برگرداندن ; پيچاندن ; تايل ; تنيدن ; چرخ ; چرخاندن ; چرخش ; چرخيدن ; دسته ; رشت ; ريسيدن ; فرفره ; قرقره ; گرداندن ; گردش ; گرديدن ; گشت ; لس ; ميل ; نوبت ; وسيله -
2 pivoter
obracać -
3 zwyrtać
obracać -
4 вращаться
obracać się, ( некоторое время) otrzeć się -
5 оборачиваться
obracać się, odwracać się, okręcać się -
6 поворачиваться
obracać się, odkręcać się, odwracać się, okręcać się, przekręcać się, wykręcać się, zwracać się -
7 crank
obracać korbąpokręcać korbą -
8 crank up
obracać korbąpokręcać korbą -
9 revolve
obracać się -
10 rotate about an axis
obracać się wokół osiEnglish-Polish dictionary for engineers > rotate about an axis
-
11 turn the engine
obracać silnikpokręcać silnik -
12 turni
obracać, przekręcać, obrócić, kręcić -
13 zwyrtać sie
obracać się -
14 تنيدن
obracać; obrót; prząść; snuć; wirować; wirowanie -
15 چرخاندن
obracać; obrót; prząść; snuć; wirować; wirowanieDictionary Farsi-Polish ( واژه نامه فارسی لهستانی) > چرخاندن
-
16 رشت
obracać; obrót; prząść; snuć; wirować; wirowanie -
17 ريسيدن
obracać; obrót; prząść; snuć; wirować; wirowanie -
18 فرفره
obracać; obrót; prząść; snuć; wirować; wirowanie -
19 перетворювати
I peretworjuwaty дієсл.przetwarzać (напр. дані)II peretworjuwaty дієсл.1) reformować2) obracać ( щось на руїни)обертатися, повертатися, перетворюватися — obracać się
-
20 revolve
[rɪ'vɔlv]vi* * *[rə'volv](to move, roll or turn (in a complete circle) around a central point, axis etc: A wheel revolves on its axle; This disc can be revolved; The Moon revolves (a)round the Earth; The Earth revolves about the Sun and also revolves on its axis.) obracać (się)- revolver- revolving
См. также в других словарях:
obracać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obracaćam, obracaća, obracaćają, obracaćany {{/stl 8}}– obrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obracaćcę, obracaćci, obracaćróć, obracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
obracać się — I – obrócić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi; okręcać się; być obracanym, kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obróć się wkoło! Śmigła obracały się wolno. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obracać – obrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w gruzy [perzynę] {{/stl 13}}{{stl 7}} zniszczyć coś zupełnie; zburzyć, spalić, zrujnować coś doszczętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawina lotniczych bomb i armatnich pocisków obracała w gruzy całe dzielnice miasta … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
obrócić — → obracać … Słownik języka polskiego
kantować — ndk IV, kantowaćtuję, kantowaćtujesz, kantowaćtuj, kantowaćował, kantowaćowany 1. «nadawać czemuś kant, krawędź; zginać, załamywać tak, aby tworzył się kant» Kantować drzewo, blachę. 2. pot. «oszukiwać» 3. techn. «obracać, odwracać na inny bok,… … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
mleć — ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony «kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»… … Słownik języka polskiego
wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… … Słownik języka polskiego