-
1 obracać się
несов.1) де́лать оборо́т(ы); враща́ться; верте́ться2) повора́чиваться, обора́чиваться; обраща́ться3) превраща́ться, обраща́ться; ср. obrócić się4) ( przebywać) находи́ться, враща́ться (в какой-л. среде)Syn: -
2 obracać\ się
несов. 1. делать оборот(ы); вращаться; вертеться;2. поворачиваться, оборачиваться; обращаться; 3. превращаться, обращаться; ср. obrócić się; 4. (przebywać) находиться, вращаться (в какои-л. среде)+1. kręcić się 2. odwracać się 3. przeistaczać się, stawać się
-
3 kręcić\ się
kręc|ić sięнесов. 1. крутиться, вертеться;2. виться, завиваться;włosy się \kręcić\ sięą волосы вьются; ● \kręcić\ się się na krześle ёрзать на стуле;
\kręcić\ sięi się w głowie komuś голова кружится у кого-л.+1. obracać się, wirować 2. wić się
-
4 kręcić się
несов.1) крути́ться, верте́ться2) ви́ться, завива́тьсяwłosy się kręcą — во́лосы вью́тся
•- kręci się w głowie komuśSyn: -
5 odwracać się
-
6 odwracać\ się
несов. поворачиваться; оборачиваться; отворачиваться; ср. odwrócić się+obracać się, zwracać się
-
7 przekręcać się
-
8 przekręcać\ się
несов. 1. переворачиваться, перевёртываться;2. поворачиваться+2. obracać się
-
9 Kreis
Kreis m ( Kreises; Kreise) koło, dim kółko ( beides a fig); krąg (a fig von Personen, Dingen, Sachverhalten); ELEKTR obwód; ( Verwaltungskreis) powiat;im Kreis sitzen (um) siedzieć kołem (wokół G);im engsten Kreis w ścisłym gronie;in offiziellen Kreisen w kołach oficjalnych; -
10 verkehren
fig mit jemandem verkehren utrzymywać stosunki z, obcować z (I); brieflich korespondować z (I); sexuell mieć stosunki płciowe, współżyć z (I);bei jemandem verkehren bywać u (G);vr sich verkehren (in A) zamienić się (w A) -
11 langsam
langsam powolny, wolny; ( schwerfällig, nicht flink) opieszały; präd powoli, wolno, powolutku; opieszale;fam. langsam aber sicher powoli ale pewnie;immer langsam! wolnego! -
12 rotieren
ro'tieren vi (-) obracać się, wirować -
13 drehen
drehen v/t obracać <- rócić>, kręcić (A, I); Zigarette <s>kręcić; Film nakręcać <- cić>; Schalter, Schlüssel przekręcać <- cić>; TECH <wy>toczyć;vr sich drehen obracać <- rócić> się (um dokoła, wokół G, auf den Rücken na plecy, nach rechts w prawo); ( rotieren) kręcić się; fam. Radio lauter drehen nastawi(a)ć głośniej;das Gespräch drehte sich um Politik tematem rozmowy była polityka;fam. worum dreht es sich? o co chodzi? -
14 zuwenden
jemandem Geld zuwenden przekaz(yw)ać, da(wa)ć k-u pieniądze; -
15 umdrehen
-
16 zurückfallen
zu'rückfallen v/i ( irr; sn)SPORT auf den dritten Platz zurückfallen spaść pf na trzecie miejsce;
См. также в других словарях:
obracać się — I – obrócić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi; okręcać się; być obracanym, kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obróć się wkoło! Śmigła obracały się wolno. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
kręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się wokół osi, obracać się wkoło, wirować; wprawić siebie (o ludziach, zwierzętach) lub zostać wprawionym (o przedmiotach) w ruch obrotowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pary… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okręcać się – okręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} owijać się, oplatać się wokół czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sznur okręcił mu się wokół szyi. Groch okręca się wokół tyczki. Uwiązana koza okręciła się wokół kołka. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kręcić się, obracać się, jeździć w kółko przez jakiś czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokręcić się na karuzeli. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrócić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obracać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obrócić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, obrócić sięcę się, obrócić sięci się, obrócić sięróć się {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwracać się – odwrócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obracać własne ciało w inną stronę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwróciła się od okna. Nie odwracaj się! – krzyknęła nauczycielka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego