-
1 obejść się
сов.1) ( wzajemnie) обойти́ друг дру́га2) обойти́сь, поступи́тьźle się z kimś obejść się — пло́хо обойти́сь (поступи́ть) с ке́м-л.
3) обойти́сь, спра́витьсяobejść się się bez pomocnika — спра́виться без помо́щника
4) czymś удово́льствоваться, удовлетвори́ться•- obejdzie się!
- obejść się się smakiemSyn: -
2 obejść\ się
сов. 1. (wzajemnie) обойти друг друга;2. обойтись, поступить; źle się z kimś \obejść\ się плохо обойтись (поступить) с кем-л.; 3. обойтись, справиться;\obejść\ się się bez pomocnika справиться без помощника;
4. czymś удовольствоваться, удовлетвориться;● obejdzie się bez uwag (komentarzy itp.) замечания (комментарии etc.) излишни; obejdzie siei не нужно!, не надо!; обойдёмся!; \obejść\ się się smakiem облизнуться (обмануться в ожиданиях)+2. postąpić;
potraktować 3. obyć się 4. poprzestać -
3 obejść się się smakiem
облизну́ться ( обмануться в ожиданиях) -
4 obyć się
obędę się, obędzie się, obądź się, obył się сов.1) обойти́сьobyć się się byle czym — обойти́сь (удово́льствоваться) ма́лым
Syn: -
5 obyć\ się
obędę się, obędzie się, obądź się, obył się сов. 1. обойтись;\obyć\ się się byle czym обойтись (удовольствоваться) малым;
2. z czym освоиться с чем, привыкнуть к чему+1. obejść się 2. zżyć się, przyzwyczaić się
-
6 obchodzić się
(postępować, posługiwać się) обходиться (обращаться)być obchodzonym, omijanym обходиться (страдательная форма к гл. «обходить»)kosztować разг. обходиться (стоить)zadowalać się, obywać się разг. обходиться (довольствоваться)* * *несов.1) ( wzajemnie) обходи́ть друг дру́га2) ( z kim) обходи́ться, обраща́ться, поступа́тьnie umie obchodzić się się z bronią — он не уме́ет обраща́ться с ору́жием
4) обходи́ться, справля́тьсяSyn: -
7 obchodzić\ się
несов. 1. (wzajemnie) обходить друг друга;2. (z kim) обходиться, обращаться, поступать; 3. (z czym) обходиться, обращаться с чем, пользоваться чем;nie umie \obchodzić\ się się z bronią он не умеет обращаться с оружием;
4. обходиться, справляться;5. czymś довольствоваться, удовлетворяться; ср. obejść się+2. postępować, traktować 3. posługiwać się 4. obywać się 5. poprzestawać
-
8 potraktować
глаг.• отнестись* * *potraktowa|ć\potraktowaćny сов. 1. kogo-co отнестись к кому-чему, обойтись с кем-чем;\potraktować kogoś z góry отнестись к кому-л. свысока; 2. czym хим. подвергнуть действию чего;\potraktować
kwasem подвергнуть действию кислоты;3. уст. попотчевать, угостить+1. odnieść się, obejść się 2. podziałać 3. poczęstować
* * *potraktowany сов.potraktować kogoś z góry — отнести́сь к кому́-л. свысока́
2) czym хим. подве́ргнуть де́йствию чегоpotraktować kwasem — подве́ргнуть де́йствию кислоты́
3) уст. попо́тчевать, угости́тьSyn: -
9 wychodzić
глаг.• испускать• перейти* * *1) (z założenia) исходить (из чего-л.)2) pot. wychodzić (znosić) износить3) wychodzić выходить4) wychodzić (udawać się) получаться, удаваться, разг. выходить5) pot. wychodzić (wystarać się) разг. выходить (выхлопотать)wypielęgnować выходить (больного)wyhodować, wypielęgnować выходить (вырастить)obejść разг. выходить (исходить)wypływać выходить (в море)wchodzić (do następnego etapu zawodów) выходить (в следующую стадию соревнований)być nadawanym (przez radio) выходить (в эфир)przekraczać (granice) выходить (за пределы)wylatywać (z głowy) выходить (из головы)psuć się, przestawać działać выходить (из строя)wysiadać выходить (из транспортного средства)kończyć się выходить (исчерпываться)przechodzić (na emeryturę) выходить (на пенсию)iść (do pracy) выходить (на работу)kontaktować się выходить (на связь)wchodzić (na ekrany) выходить (на экраны)mijać, upływać выходить (о времени)okazywać się выходить (оказываться)wynikać выходить (случаться вследствие)* * *wychodz|ić%1, \wychodzićę несов. 1. выходить;2. вылезать, выпадать; 3. карт. ходить; ср. wyjść Cl 2. wypadać, wyłazić* * *I wychodzę несов.1) выходи́ть2) вылеза́ть, выпада́тьSyn:II wychodzę, wychodzony сов. разг.вы́хлопотать, вы́бегать, вы́ходить
См. также в других словарях:
obejść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obchodzić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obejść się — Obchodzić się z kimś, z czymś jak z jajkiem zob. jajko 2. Obejść się smakiem zob. smak 3 … Słownik frazeologiczny
obejść się smakiem — {{/stl 13}}{{stl 7}} poprzestać na chęciach otrzymania, skorzystania z czegoś atrakcyjnego, pożądanego po okazaniu się, że to niemożliwe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kuponów konkursowych starczyło tylko dla niektórych, reszta musiała obejść się smakiem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obchodzić się – obejść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} traktować kogoś w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić (obejść) się z kimś dobrze, litościwie, srogo, jak z dorosłym. Obeszli się z nim niegrzecznie w urzędzie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obejść — dk, obejśćjdę, obejśćjdziesz, obejdź, obszedł, obeszła, obeszli obchodzić ndk VIa, obejśćdzę, obejśćdzisz, obejśćchodź, obejśćdził, obejśćdzony 1. «chodząc być kolejno w wielu miejscach w jakimś celu (np. w celu kontroli); zrobić obchód,… … Słownik języka polskiego
obyć się — dk, obędę się, obędziesz się, obędą się, obądź się, obył się obywać się ndk I, obyć sięam się, obyć sięasz się, obyć sięają się, obyć sięaj się, obyć sięał się 1. «dać sobie radę, poradzić sobie bez kogoś lub czegoś, nie użyć czegoś, nie… … Słownik języka polskiego
obchodzić się — z kimś, z czymś jak z jajkiem zob. jajko 2. Obejść się smakiem zob. smak 3 … Słownik frazeologiczny
domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś … Słownik języka polskiego
smak — 1. Coś (jest) komuś nie w smak «coś komuś nie odpowiada, nie podoba się»: Geniuś mówi, że najgorsze są takie pyskate baby, co im ciągle coś nie w smak, a tak naprawdę, to im chłopa brakuje. WO 01/04/2000. 2. Coś przypadło komuś do smaku; coś… … Słownik frazeologiczny
naponiewierać — dk I, naponiewieraćam, naponiewieraćasz, naponiewieraćają, naponiewieraćaj, naponiewieraćał, naponiewieraćany rzad. «obejść się z wielu osobami brutalnie, nieludzko; obejść się z kimś wielokrotnie brutalnie, nieludzko» naponiewierać się… … Słownik języka polskiego
obejście — n I 1. rzecz. od obejść. 2. lm D. obejściejść «droga, którą się coś obchodzi, omija» Obejście lasu, wioski. 3. lm D. obejściejść «dom z podwórzem i zabudowaniami gospodarskimi» Schludne, dobrze zagospodarowane obejście. 4. blm «sposób bycia,… … Słownik języka polskiego
