o+zarobku

См. также в других словарях:

• zarobek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zarobekbku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kwota pieniężna wypłacana pracownikom jako wynagrodzenie; także zysk z jakiejś transakcji, operacji finansowej : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zarobek — m III, D. zarobekbku, N. zarobekbkiem; lm M. zarobekbki 1. «wynagrodzenie otrzymane za wykonaną pracę; zarobiona suma pieniędzy» Miesięczny zarobek. Niski zarobek. Podwyższyć, obciąć, obniżyć zarobki. 2. «praca, zatrudnienie, zajęcie jako możność …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• muza — 1. Dziesiąta muza «film, twórczość filmowa»: Film niemiecki lat dwudziestych zajmuje przodujące miejsce w tym okresie dziejów dziesiątej muzy. F. Ryszka, Noc. 2. Jedenasta muza «telewizja»: Nie męczy pani opinia gwiazdy jedenastej muzy? PR wyw… …   Słownik frazeologiczny

• wieczny — 1. rel. Wieczny odpoczynek «według religii chrześcijańskiej: zbawienie po śmierci, życie wieczne»: Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie, jaśnie paniuchnowi naszemu kochanemu! M. Dąbrowska, Noce. 2. żart. Wieczny student «student niezdający… …   Słownik frazeologiczny

• chałtura — ż IV, CMs. chałturaurze; lm D. chałturaur pot. «dodatkowa praca podjęta tylko dla szybkiego i łatwego zarobku, często wykonywana niedbale, bez ambicji twórczej lub zawodowej; produkt takiej pracy, twórczości» Chałtura piosenkarska. Uprawiać… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• odliczyć — dk VIb, odliczyćczę, odliczyćczysz, odliczyćlicz, odliczyćczył, odliczyćczony odliczać ndk I, odliczyćam, odliczyćasz, odliczyćają, odliczyćaj, odliczyćał, odliczyćany 1. «odmierzyć, oddzielić część czegoś licząc poszczególne jednostki, cząstki»… …   Słownik języka polskiego

• pośrednictwo — n III, Ms. pośrednictwowie; lm D. pośrednictwoictw 1. «działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy» Ofiarować komuś… …   Słownik języka polskiego

• pośredniczyć — ndk VIb, pośredniczyćczę, pośredniczyćczysz, pośredniczyćnicz, pośredniczyćczył 1. «załatwiać jakieś sprawy między kimś a kimś, starać się doprowadzić do zgody między dwiema osobami; występować w roli rozjemcy, łącznika» Próbuje pośredniczyć… …   Słownik języka polskiego

• praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego