-
1 выйти
(o dymie itp.) wydobyć się, wydostać się, wyjść, wykończyć się, ( o kimś) wymaszerować шутл., wypaść, wypłynąć, wysiąść, wystąpić -
2 тянуться
ciągnąć, ciągnąć się, ( о времени) dłużyć się, przeciągać się, snuć się, wlec się, (o dymie, mgle itp.) włóczyć się
См. также в других словарях:
czołgać się — ndk I, czołgać sięam się, czołgać sięasz się, czołgać sięają się, czołgać sięaj się, czołgać sięał się «posuwać się naprzód w pozycji leżącej, na brzuchu, na czworakach itp.; pełzać» Czołgać się na kolanach, na łokciach. przen. a) «o mgle, dymie… … Słownik języka polskiego
drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… … Słownik języka polskiego
jałowcowy — przym. od jałowiec Gałęzie, jagody jałowcowe. Dym jałowcowy. ∆ Kiełbasa jałowcowa «gatunek kiełbasy wędzonej w dymie jałowcowym» ∆ Olejek jałowcowy «olejek eteryczny otrzymywany z jagód jałowca, używany do wyrobu kosmetyków i wódek» … Słownik języka polskiego
mgła — ż IV, CMs. mgle; lm D. mgieł 1. «zawiesina mikroskopijnych kropelek pary wodnej unosząca się nisko nad ziemią w postaci lekkiego obłoku, powstała w wyniku skroplenia oziębionej pary wodnej zawartej w atmosferze ziemskiej» Biała, lekka, gęsta,… … Słownik języka polskiego
owiać — dk Xb, owieje, owiał, owiany owiewać ndk I, owiaćwa, owiaćają, owiaćał, owiaćany 1. «o wietrze, prądach powietrza, mgle, dymie, zapachach itp.: wiejąc ogarnąć, otoczyć kogoś lub coś, dać się odczuć» Owiał go zapach ziół. Łąki owiane mgłą. przen.… … Słownik języka polskiego
pełzać — ndk I, pełzaćam, pełzaćasz, pełzaćają, pełzaćaj, pełzaćał 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: poruszać się, posuwać się, zwykle powoli, po jakiejś powierzchni ruchem całego ciała nie mającego nóg; posuwać się naprzód na krótkich nogach; czołgać… … Słownik języka polskiego
pełznąć — ndk Vc, pełznąćnę, pełzniesz a. pełźniesz, pełznij a. pełźnij, pełznąćnął a. pełzł, pełznąćzła, pełzli a. pełźli 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: czołgać się, przesuwać się powoli, z trudem; pełzać» Ślimak pełznie po trawie. przen. «o mgle,… … Słownik języka polskiego
pikling — m III, DB. a, N. piklinggiem; lm M. i «śledź lekko solony i wędzony w gorącym dymie» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
wędzić — ndk VIa, wędzićdzę, wędzićdzisz, wędź, wędzićdził, wędzićdzony «konserwować produkty (np. mięso, ryby) przez poddanie ich (w określonych warunkach wilgotności i temperatury) działaniu dymu wydzielanego przez palące się drewno» Boczek, ser wędzony … Słownik języka polskiego
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego