-
1 beißen
vr sich beißen gryźć się (a fam. Farben); v/i Tier kąsać (się); Rauch szczypać; Gewürz palić, piec; Fische brać;fam. nichts zu beißen haben nie mieć co do gęby włożyć -
2 nagen
-
3 beißen
1. * vtugryźć, kąsać2. * vigryźć; palićin einen Apfel beißen — ugryźć jabłko
in den Augen beißen — szczypać w oczy
-
4 abbeißen
-
5 abknabbern
-
6 abnagen
-
7 anbeißen
-
8 anfressen
pop. sich einen Bauch anfressen roztyć się pf, upaść się pf -
9 anknabbern
anknabbern nadgryzać <- gryźć> -
10 aufbeißen
-
11 ausbooten
-
12 durchbeißen
-
13 Haar
volles Haar bujne włosy, czupryna;fig fam. ein Haar in der Suppe finden doszukać się pf dziury w całym;kein gutes Haar an jemandem lassen nie zostawić pf suchej nitki na (L);niemandem ein Haar krümmen können nikomu nie <z>robić krzywdy;kein Haar wird dir gekrümmt! włos ci z głowy nie spadnie!;Haare lassen müssen (bei) źle wyjść pf (na L);jemandem die Haare vom Kopf fressen wpędzać <- dzić> k-o w biedę, objadać k-o;Haare auf den Zähnen haben mieć ostry język;an einem Haar hängen wisieć na włosku;an den Haaren herbeigezogen Vergleich naciągany;aufs Haar genau jota w jotę;sich aufs Haar gleichen być do siebie bliźniaczo podobnym;sich in die Haare geraten skoczyć pf sobie do oczu;sich in den Haaren liegen drzeć koty, gryźć się (ze sobą, z I);mit Haut und Haaren kompletnie, z kretesem;um ein Haar o (mały) włos;um kein Haar ani o włos -
14 hinausekeln
-
15 kauen
an den Nägeln kauen gryźć paznokcie -
16 knabbern
-
17 knacken
knacken vt Nuss rozgryzać <- gryźć> (pf a fig); fam. Safe rozpru(wa)ć; Auto włam(yw)ać się (do G); Geheimkode złamać pf; vi ( zerbrechen, zerspringen) trzaskać, trzasnąć pf; Fußboden, Telefon usw trzeszczeć; Gelenke chrupać, chrupnąć pf;fig eine harte Nuss zu knacken haben mieć twardy orzech do zgryzienia -
18 stechen
I v/t <u>kłuć; jemanden mit einem Messer usw dźgać < dźgnąć>; Löcher przekłu(wa)ć; Spargel, Torf kopać; Karte przebi(ja)ć;II vi ( eindringen) wkłu(wa)ć się (in A do G); Mücke <u>gryźć; Biene <u>żądlić; ( schmerzen) kłuć; Rose kłuć (się); Sonne palić; Karte przebijać; (die Stechuhr betätigen) odbi(ja)ć kartę zegarową; -
19 zerbeißen
См. также в других словарях:
gryźć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gryzę, gryzie, gryź, gryzł, gryzła, gryźli, gryziony {{/stl 8}}– ugryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugryźć kawałek chleba. Gryźć coś powoli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć ziemię — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie żyć, być pochowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dawno ziemię gryzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
kąsać się — I – pokąsać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gryźć się nawzajem, kąsać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy na podwórku kąsały się zajadle. Konie pokąsały się przy żłobie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień